31^η Δεκεμβρίου 1943!

Στον Άγιο Δημήτριο Ζάρακος του νομού Λακωνίας, συντελείται ένα από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα, που αργότερα θα μείνει γνωστό ως «Τρύπα του Ταράτσα».

Το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, ήθελε να εγκαθιδρύσει την παρουσία του στην ευρύτερη περιοχή. Έτσι, μετα την αποτυχία του στη μάχη της Σκάλας, καταφέρνει να καταλάβει τους Μολάους την Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 1943. Διοικητής του 8^ου Συντάγματος ήταν ο Δωρόθεος Βασταρδής από την Άνδρο, υποδιοικητής ο Δημήτριος Καραγιαννάκος, καπετάνιος ο Παρασκευάς Λεβεντάκης και πολιτικός καθοδηγητής ο Νικόλαος Λάτσης ή αλλιώς «Καλόγερος», ο οποίος εργαζόταν ως δικολάβος προπολεμικά.

Την ημέρα της επίθεσης, συγκροτήθηκε «ανακριτική επιτροπή». Συνελήφθησαν 40 άτομα (ένας γιατρός, ο ιερέας της κωμόπολης, έφεδροι αξιωματικοί, εργάτες και κτηματίες) εκ των οποίων τα 33 κατεδικάσθησαν σε θάνατο άνευ δίκης. Στην πορεία θανάτου, κατέληξαν 39 συλληφθέντες.

Από το χωριό του Αγίου Δημητρίου, περπάτησαν γυμνοί, δεμένοι και μες στα χιόνια ως το χωριό Γκιότσαλι. Αφέθησαν κάτω από μία ελιά στην ίδια κατάσταση. Οι Κομμουνιστοσυμμορίτες, φώναζαν έναν-έναν για τη δήθεν «δίκη» τους. Αυτό που τούς περίμενε, ήταν ισχυρό χτύπημα στον αυχένα με κοντάκι ή με σιδερένιο αντικείμενο κι ύστερα ζωντανοί, απλώς χωρίς τις αισθήσεις τους, πετιούνταν σαν σακιά σε μία τρύπα με άνοιγμα 1 μέτρου και 39 μέτρων βάθους. Όσοι δε χωρούσαν από το στενό αυτό πέρασμα, κατεκρεουργούντο με μπαλτάδες κι ύστερα ρίχνονταν τα μέλη τους μέσα στην τρύπα. Τα βογγητά των ημιθανών θυμάτων, ακούγονταν στο χωριό, ως και μία εβδομάδα μετά την καταβαράθρωσή τους. Πολλοί υποστηρίζουν πως η «Τρύπα», υπήρξε πρόδρομος του Μελιγαλά, αφού τα δύο περιστατικά παρουσιάζουν όχι μόνο κοινά σημεία στον τρόπο εκτέλεσης, αλλά και για το γεγονός πως οι περισσότεροι «εμπνευστές» του Αγίου Δημητρίου, καθοδήγησαν τα πράγματα και στον Μελιγαλά.

Ο τόπος του εγκλήματος ανέδειχθη από τον κ. Καναβάρο, γιο ενός εκ των αδικοχαμένων Ελλήνων.

Η φρίκη που νιώθει ο οποιοσδήποτε γίνεται αυτόπτης μάρτυρας του σημείου, είναι απερίγραπτη. Δε χωράει ο νους την μανία, το μίσος και το μέγεθος της βαρβαρότητας. Οφείλουμε να μη λησμονούμε την κόκκινη τρομοκρατία, την κόκκινη πνευματική ψώρα, που στον τόπο βασιλεύει σε όλους τους τομείς απο το 1974 και μετά.

ΑΘΑΝΑΤΟΙ!

(Πλάνα μέλους του κόμματος, που παρευρέθη την 26^η Δεκεμβρίου, στην επιμνημόσυνη δέηση για τις ψυχές των βιαίως δολοφονηθέντων στο νεκροταφείο των Μολάων, καθώς και στην «Τρύπα του Ταράτσα»).

Γ.Λ.