Γράφει η Μαντώ Καραγιάννη

Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα σε όλη την Ελλάδα. Το τίμιο και ζωοποιό ξύλο που ποτίστηκε με το αίμα του Χριστού μας. Για να το βλέπουμε εμείς οι Χριστιανοί και να νιώθουμε ασφάλεια, ανάπαυση, θεραπεία από κάθε πειρασμό.

Ας σηκώσουμε το βλέμμα μας ψηλά να το αντικρίσουμε.

Αιματοβαμμένο τρύπιο από τα καρφιά.

Επάνω του κράτησε τον Bασιλέα της δόξης.

Επάνω του δέχτηκε όλο το φορτίο του πόνου που ένιωσε ο Χριστός μας.

Επάνω του έσβησε η αμαρτία επάνω του έληξε η δυναστεία του θανάτου.

Αυτό το ξύλο έγινε σύμβολο νίκης για μας τους Χριστιανούς.

Έληξε ο φόβος που μας τυραννάει.

Το βροντοφωνάζει η θέα του Σταυρού.

Ας νιώσουμε αυτήν την βεβαιότητα και την ασφάλεια που μας χαρίζει.

Ας χαράξουμε νοητά επάνω μας το σημείο του Σταυρού δείχνοντας ότι είμαστε οδηγός της ζωής μας και ακόλουθοί Του.

Ο Τίμιος Σταυρός έγινε για κάθε ένα από μας το κλειδί για να ανοίξουμε πάλι τον παράδεισο.

Χρόνια πολλά και προστατευμένα από τον ζωοποιό Σταυρό μας.

Δόξα και τιμή στην Αγία Ελένη που με θεία φώτιση οδηγήθηκε στον λόφο του Γολγοθά και φανέρωσε τον άγιο και ζωοποιό Σταυρό.

Ὦ τρισμακάριστε Σταυρέ καί πανσεβάσμιε, σέ προσκυνοῦμεν οἱ πιστοί καί μεγαλύνομεν, ἀγαλλόμενοι τῇ θείᾳ σου ἀνυψώσει.

Ἀλλ’ ὡς τρόπαιον καί ὅπλον ἀπροσμάχητον,

περιφρούρει τε καί σκέπε τῇ σῇ χάριτι,

τούς σοί κράζοντας·

χαῖρε, Ξύλον μακάριον.

Χαῖρε Σταυρέ, οἰκουμένης φύλαξ·

χαῖρε, ἡ δόξα τῆς Ἐκκλησίας.

Χαῖρε, ὁ πηγάζων ἀφθόνως ἰάματα·

χαῖρε, ὁ φωτίζων τοῦ κόσμου τά πέρατα.

Χαῖρε, ξύλον ζωομύριστον, καί θαυμάτων θησαυρέ·

χαῖρε, συνθετοτρισόλβιε, καί χαρίτων παροχεῦ.

Χαῖρε, ὅτι ὑπάρχεις ὑποπόδιον θεῖον·

χαῖρε, ὅτι ἐτέθης εἰς προσκύνησιν πάντων.

Χρόνια πολλά.