Της Αργυρώς (Ρίκας) Θωμάκου
″Φλόγα του Ταινάρου″
«Προδότης δεν είναι μόνο αυτός που φανερώνει τα μυστικά της Πατρίδος στους εχθρούς, αλλά είναι και εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα, εν γνώσει του, δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει...». Αυτά έγραφε ο Θουκυδίδης. Ίσως επειδή γράφηκαν πολύ παλιά, να μην ισχύουν. Ίσως δεν πρέπει να συσχετίζουμε την περίοδο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας με την σημερινή, η οποία έχει εξελιχθεί σε “πλέρια” δημοκρατία, σταλινικού τύπου. Αρκετά όμως ασχολήθηκα με προδότες και εντολοδόχους. Πρέπει να ανυψωθεί το καταβαραθρωμένο φρόνημα του λαού μας. Πρέπει να φύγει από το μυαλό μας η εικόνα του κ. Πρωθυπούργου (είναι σωστά τονισμένη η λέξη, σύμφωνα με την Ελληνική γραμματεία), όταν ανακοίνωνε, με πλατύ χαμόγελο, την εξόντωση των ηλικιωμένων Ελλήνων, προς χάριν της Pfizer. Πρέπει να φέρουμε στο μυαλό μας εικόνες σαν την παραπάνω: Με το θρυλικό ″Αβέρωφ″ επικεφαλής του Ελληνικού στόλου να καταδιώκει τον τουρκικό και να τον κλείνει ντροπιασμένο στα στενά των Δαρδανελίων.
Ας μεταφερθούμε στην ένδοξη περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων, του επικού αυτού ξυπνήματος του Έθνους μας. Τότε που ο Ελληνικός Στρατός αν και ολιγάριθμος, πετά από την μία νίκη στην άλλη. Θριαμβεύει, καθώς εμπνέεται από τα υψηλά ιδανικά της φυλής μας, έχει υψηλό φρόνημα, πεποίθηση για τη νίκη, άξια Ηγεσία, το δίκιο με το μέρος του, ξέρει ότι αγωνίζεται για την απελευθέρωση των σκλάβων αδελφών του.
Σε αυτήν την πανεθνική προσπάθεια βροντερό «παρών» δίνουν οι απόγονοι των Σαλαμινομάχων, τα εγγόνια του Κανάρη, σε ένα χώρο που είναι ασυναγώνιστοι, στην πολυαγαπημένη τους θάλασσα. Η Ελληνική σημαία ανεμίζει περήφανη στο Ελληνικό Αιγαίο, πάνω στα πολεμικά μας πλοία, που και μόνο τα ονόματά τους (Κανάρης, Σφακτηρία, Σπέτσαι, Ύδρα κλπ) τρομοκρατούν τους Τούρκους, όπως φαίνεται και από τα λόγια ανώτατου Τούρκου Αξιωματικού σε εφημερίδα της εποχής (Φεβ. 1913): «… ότι και να λεχθεί, ο πιο σκληρός μας αντίπαλος στον πόλεμο αυτό δεν είναι η Βουλγαρία. Είναι η Ελλάδα, … της οποίας ο στόλος μας αφαίρεσε τα νησιά του Αιγαίου και κυρίως εμπόδισε την δια θαλάσσης μεταφορά από την Μ. Ασία στην Τσατάλτζα 250.000 ανδρών…. Αυτός ο Ελληνικός στόλος, τι αποφασιστικό ρόλο έπαιξε στον πόλεμο! Χωρίς αυτόν θα ήμασταν προ πολλού στην Σόφια. … ».
5 Οκτ 1912. Έναρξη των Βαλκανικών πολέμων. Ο Ελληνικός στόλος υπό την διοίκηση του ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη και ναυαρχίδα το ″Αβέρωφ″, τον άξιο διάδοχο των τριήρεων, κρατά από την πρώτη στιγμή επιθετική στάση. Απελευθερώνει με αγήματα ένα - ένα τα νησιά του Αιγαίου.
8 Οκτ. Η Λήμνος ελεύθερη. Στον όρμο του Μούδρου εγκαθίσταται το προκεχωρημένο αγκυροβόλιο του Στόλου. Ακολουθεί η απελευθέρωση του Αγίου Όρους, των νησιών του βορείου και ανατολικού Αιγαίου (Θάσος, Σαμοθράκη, Ίμβρος, Τένεδος, Άγιος Ευστράτιος, Μυτιλήνη, Χίος). Όλο αυτό το διάστημα ο Οθωμανικός στόλος παραμένει προστατευμένος στα στενά των Δαρδανελίων, χωρίς να επιχειρήσει έξοδο στο Αιγαίο.
24 Οκτ Η Ελληνική Σημαία κυματίζει στην Τένεδο. Ο Ναύαρχος Κουντουριώτης, στέλνει τηλεγράφημα στον Οθωμανό αρχηγό του στόλου με το μήνυμα: «Καταλάβαμε Τένεδον. Αναμένουμε έξοδο του στόλου σας. Αν επιθυμείτε, γαιάνθρακα προτίθεμαι να σας εφοδιάσω».
3Δεκ, στις 08.00. Με ″βαριά καρδιά″ οι Τούρκοι αποχωρίζονται την ασφάλεια των αγκυροβολίων τους. Ο καιρός είναι καλός και θάλασσα ήσυχη. 4 θωρηκτά, ένα καταδρομικό και 5 αντιτορπιλικά με την ημισέληνο τολμούν να βγουν στο Αιγαίο. Ο Ελληνικός στόλος τους περιμένει. Το θωρακισμένο καταδρομικό ″Αβέρωφ″, είναι η ναυαρχίδα τριών παλαιών θωρηκτών και 4 Αντιτορπιλικών-Ανιχνευτικών. Οι δύο στόλοι είναι σχεδόν ισοδύναμοι, όσον αφορά μόνο τα πολεμικά μέσα, όσον αφορά όμως τις ικανότητες, τη ναυτοσύνη και το φρόνημα, η κατάληξη της ναυμαχίας είναι η περίτρανη απόδειξη της συντριπτικής υπεροχής των Ελλήνων.
08.37. Τα Ελληνικά ελαφρά σκάφη που περιπολούν στην περιοχή βλέπουν καθαρά τους καπνούς από τις καμινάδες του οθωμανικού στόλου. Στέλνουν μήνυμα στην ναυαρχίδα ειδοποιώντας την για την έξοδο. Η αναφορά «ΕΧ ΕΧ ΕΧ» (εχθρός εν όψει) διατρέχει όλα τα Ελληνικά πλοία.
08.42. Ο Ελληνικός στόλος με επικεφαλής την ναυαρχίδα ″Αβέρωφ″, ακολουθούμενη από τα θωρηκτά και από πίσω τα αντιτορπιλλικά, σπεύδει να συναντήσει τον αντίπαλο στόλο. Τα τέσσερα τουρκικά θωρηκτά με την έξοδό τους στρίβουν δεξιά παραπλέοντας το ακρωτήριο της Έλλης. Δεν θέλουν να απομακρυνθούν από τα φρούρια της ακτής. Τα Ελληνικά στρέφονται προς συνάντησή τους.
09.00. Οι δύο στόλοι είναι αντιμέτωποι σε διάταξη μάχης και απόσταση 17 χλμ. Ο Ναύαρχος Κουντουριώτης σημαίνει πολεμική έγερση. Εκπέμπει το ακόλουθο ιστορικό σήμα προς τον στόλο: «Με την δύναμιν του Θεού, τας ευχάς του Βασιλέως και εν ονόματι του Δικαίου, πλέω μεθ' ορμής ακαθέκτου και με την πεποίθησιν της νίκης εναντίον του εχθρού του Γένους».
09.05. Υψώνεται στον ″Αβέρωφ″, το προειδοποιητικό σήμα: «αρχίσατε πυρ συγχρόνως μετά του Ναυάρχου». Η Ναυμαχία της ″Έλλης″ ξεκινά.
09.22. Ο Οθωμανικός στόλος ανοίγει πρώτος πυρ από απόσταση 12.500 μ. Βάλλουν κυρίως εναντίον του ″Αβέρωφ″ με ταχύ πυρ αλλά χωρίς επιτυχία.
09.25. Ο Ελληνικός στόλος απαντά.
09.35. Η απόσταση των δύο στόλων είναι 9.500 μ. Ο Κουντουριώτης αποδεσμεύει τον στόλο από τις κινήσεις της ναυαρχίδας του υψώνοντας την σημαία «Ζ» (κινούμαι ανεξάρτητα) καθώς τα λοιπά θωρηκτά έχουν πολύ μικρότερη ταχύτητα (14 κόμβοι). Το ″Αβέρωφ″ ορμά ακάθεκτο με ταχύτητα 21 κόμβων. Διαγράφει τόξο μπροστά από την γραμμή του τουρκικού στόλου. Υπερφαλαγγίζει τα τουρκικά θωρηκτά. Πλέει ανάμεσα σε πυκνά πυρά του τουρκικού στόλου και των απέναντι φρουρίων. Φτάνει σε απόσταση 2.850 μ. από τον αντίπαλο. Ο ελιγμός εκτελείται με απόλυτη επιτυχία. Οι τούρκοι βρίσκονται μεταξύ των πυρών του ″Αβέρωφ″ και των υπολοίπων Ελληνικών θωρηκτών. Αυτός ο ελιγμός λέγεται «Ταύ». Δηλαδή τα πλοία του Ελληνικού στόλου βρέθηκαν κάθετα προς τα πλοία του τουρκικού, που πλέουν σχεδόν σε φάλαγγα. Έτσι τα Ελληνικά πλοία έχουν τη δυνατότητα να βάλουν με το σύνολο των πυροβόλων τους, ενώ από τα τουρκικά μπορεί να βάλει μόνο το προπορευόμενο και μάλιστα μόνο με τα πρωραία πυροβόλα.
09.50. Οι Οθωμανοί καταλαβαίνουν ότι όλα τελείωσαν. Αναζητούν τη σωτηρία στα παράκτια πυροβόλα των Στενών. Πρώτο κάνει μεταβολή το Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα. Ακολουθούν όλα τα υπόλοιπα τουρκικά πλοία. Επικρατεί πανικός. Τα τουρκικά πλοία βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα πυροβόλα τους και η ταχύτητά τους μειώνεται στους 10 κόμβους. Έτσι πλησιάζουν και τα λοιπά Ελληνικά θωρηκτά σε απόσταση 4.100 μ. Το πανηγύρι στην κορύφωσή του. Ο τούρκικος σχηματισμός βάλλεται πανταχόθεν.
09.55. Το Μπαρμπαρόσα δέχεται πλήγμα στο κατάστρωμα της πρύμνης. Λίγο αργότερα ένα άλλο βλήμα διαπερνά τον πυργίσκο της πρύμνης και προκαλεί ζημιές και στους λέβητες. Τα Τουργκούτ Ρεΐς και Μετζιτιέ πλήττονται επίσης. Το ″Αβέρωφ″ δέχεται πυρά από τα τουρκικά θωρηκτά και τα παράκτια πυροβόλα των φρουρίων. Έχει πλησιάσει επικίνδυνα στις ακτές. Ο στόχος επετεύχθη. Εγκαταλείπει την καταδίωξη.
10.17. Η ναυμαχία λήγει. Για άλλη μια φορά η Ελληνική Σημαία κυματίζει αγέρωχα πάνω στα νικηφόρα Ελληνικά πολεμικά, που σκίζουν περήφανα τα καταγάλανα νερά του Ελληνικού Αιγαίου. Ο Οθωμανικός στόλος παραμένει αποκλεισμένος μέσα στα Στενά, στα αγκυροβόλια του Τσανάκκαλε και του Σεντούλμπαχιρ.
Στις 5 Ιανουαρίου 1913 οι τούρκοι θα αποτολμήσουν νέα έξοδο στο Αιγαίο. Μια νέα πανωλεθρία της τουρκικής Αρμάδας και μεγάλος θρίαμβος του Ελληνικού Στόλου. Για άλλη μια φορά ο τουρκικός στόλος θα αναζητήσει έντρομος προστασία από τα παράκτια πυροβολεία στα στενά των Δαρδανελλίων. Δεν θα αποτολμήσει να βγει ξανά στο Αιγαίο, που γίνεται έτσι μια Ελληνική λίμνη, όπως και πρέπει να παραμείνει.
Για τον ηρωισμό των Ελλήνων μιλούν οι εχθροί μας. Ο Τούρκος Ναύαρχος στην απολογία του στο στρατοδικείο που προσήχθη, λόγω της διπλής ήττας, είπε: «…Νομίζω ότι ο καθένας θα υποχωρούσε μπροστά σε ένα πλοίο (το ″Αβέρωφ″), που πλέει με όλη τη δύναμη των μηχανών του εναντίον σου και με τον Καπετάνιο του (τον Κουντουριώτη) να βρίσκεται ακίνητος στην «κόντρα» γέφυρα (την πιο υψηλή και πλέον απροστάτευτη) …».
Άλλωστε είναι ιστορική επιταγή το Αιγαίο να είναι μόνο Ελληνικό. Ακόμα και η λέξη ″Αιγαίο″ είναι καθαρά Ελληνική, τόσο σύμφωνα με τη μυθολογία, (από τον Αιγέα, βασιλιά της Αθήνας και πατέρα του Θησέα), όσο και ετυμολογικά. Η λέξη ″Αιγαίο″ είναι, παράγωγο του ομηρικού ρήματος αΐσσω (πηδώ, κινούμαι ορμητικά). Οι ερμηνείες που δίδονται στο ρήμα αϊσσω ταιριάζουν απολύτως τόσο στα χαρακτηριστικά της αίγας (αιξ –αιγός), όσο και στα χαρακτηριστικά του Αιγαίου, καθώς οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να αποκαλούν «αίγες» τα κύματα γενικότερα (εξ ου και η λέξη ″Αιγι-αλός″) και τα κύματα του Αιγαίου ειδικότερα, προφανώς επειδή κι αυτά αναπηδούν ψηλά όπως οι κατσίκες, όταν η θάλασσα είναι αγριεμένη και φουρτουνιασμένη.
Παρενθετικά αναφέρω και μια σημαντική παρατήρηση: Οποιοσδήποτε (όπως ο Ηλίας Κασιδιάρης) ακόμα και οτιδήποτε είναι ή κάνει καλό στην Ελλάδα και στον Ελληνισμό, αμέσως γίνεται ″κάρφος στα μάτια″ των πάντοτε προδοτών, των κουμουνιστών. Λίγα χρόνια αργότερα ένα πολύ γνωστό τραγούδι των κουμουνιστών, μεταξύ άλλων έλεγε: «…Τι το θέλουν το Αβέρωφ; τι το θέλουν το Κιλκίς (σ.σ. άλλο θωρηκτό); Να τα κάνουμε τρακτέρια να οργώνουμε τη γης…». Φυσικά τα ″τρακτέρια″, δεν έσωσαν στη μαμά Ε.Σ.Σ.Δ. από το λιμό του 1932 (Γολoντομόρ), τους Ουκρανούς, που θρήνησαν περίπου 10.000.000 νεκρούς. Αλλά και οι ″φίλοι″ μας και σύμμαχοι δεν διστάζουν να κάνουν κακό στην Ελλάδα, αν αυτό εξυπηρετεί τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα. Έτσι και οι Άγγλοι τον Απρίλιο του ’41, έδωσαν εντολή να βυθιστεί το ″Αβέρωφ″ στην είσοδο του λιμανιού του Πειραιά και σώθηκε χάρις στην ″ευλογημένη ανταρσία″ του πληρώματός του, που μη υπακούοντας στις διαταγές έπλευσαν στην Αλεξάνδρεια, για να συμβάλει, αν και γέρικο πια στη νίκη των συμμάχων.
Βλέπουμε ότι διαχρονικά οι παγκοσμιοποιητές και οι ελληνόφωνοι εντολοδόχοι τους, θέλουν να διαλυθεί, να βυθισθεί το θρυλικό ″Αβέρωφ″. Να σβηστεί η ιστορική μνήμη του Έθνους μας. Μόνο έτσι μπορούν να μας μετατρέψουν από υπερήφανο λαό σε πληθυσμό υποτακτικών κολλήγων και χαχόλων ψηφοφόρων. Μόνο έτσι μπορούν να απομυζούν όλα μας τα ″πλούτη″, από τον ήλιο και την θάλασσα, μέχρι τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο. Μόνο έτσι δεν θα αντιδρούμε στους ″κούφιους″ λεονταρισμούς του ″σουλτάνου″, περί ″γαλάζιας πατρίδας″. Τι φληναφήματα αλήθεια; Τι σχέση μπορεί να έχουν οι τάταροι από τις στέπες της Μογγολίας με θάλασσα και ναυτοσύνη. Για μας τους ΕΛΛΗΝΕΣ, όχι μόνο το Αιγαίο αλλά και ένα μεγάλο τμήμα της Μεσογείου, ανήκει στο Ελληνικό Έθνος, που δυστυχώς ακόμη μοιράζεται σε δύο κράτη (Ελλάδα – Κύπρος). Ο Σωκράτης έλεγε ότι εμείς οι Έλληνες μοιάζουμε σαν βάτραχοι που καθόμαστε γύρω από τη λίμνη της Μεσογείου. Και ήταν μία επιτυχημένη και αληθής παρομοίωση αφού οι εκατοντάδες Ελληνικές αποικίες – πόλεις εκτείνονταν από τις Ηράκλειες Στήλες (Γιβραλτάρ) με την πόλη ″Μαινάκη″, μέχρι πέρα από τις ακτές της Αττάλειας, με την πόλη ″Μερσίνη″. Μάλιστα τον καιρό της πραγματικής ″Δημοκρατίας″ (αυτής του Περικλή), την Μεσόγειο την αποκαλούσαν «η ημετέρα θάλασσα», απ’ όπου το πήραν μετά και οι Ρωμαίοι (Λατίνοι) και την ονόμασαν ″Mare Nostrum″.
Η μικρή και υπό πτώχευση (είχε προηγηθεί το «Δυστυχώς κύριοι, επτωχεύσαμεν», του Χαρίλαου Τρικούπη) Ελλάδα του 1912, νίκησε μια Οθωμανική αυτοκρατορία και έκανε το Αιγαίο Ελληνική λίμνη. Οι εθνομηδενιστές σήμερα απεργάζονται ″Χάγες″ και ″Πρέσπες″ του Αιγαίου. Ξέρουν ότι έχουν απέναντί τους τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Μόνο με τρομοκρατημένους και διχασμένους τους Έλληνες, μπορούν να επιτύχουν τα δόλια σχέδιά τους. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Με μια δίκη – παρωδία φυλακίζουν άδικα τον πάντα ελευθερόψυχο Ηλία Κασιδιάρη, ιδρυτή του Εθνικού Κόμματος ΕΛΛΗΝΕΣ. Οι παγκοσμιοποιητές ξέρουν ότι αυτό το Κόμμα είναι ο μοναδικός τους αντίπαλος. Ξέρουν ότι αυτό αντιπροσωπεύει το πλέον υγιές κομμάτι του λαού μας. Απαγορεύουν στον ιδρυτή του (τελείως αντισυνταγματικά) ακόμα και την ομιλία από το καρτοτηλέφωνο των φυλακών. Τον φοβούνται. Τρέμουν την Αλήθεια. Τρομοκρατούνται ακούγοντας την ελεύθερη φωνή του Ηλία.
Φαίνεται ότι ο φιλελευθερισμός επανέρχεται στο λίκνο του: Την Γαλλική επανάσταση και την περίοδο ″Βασιλείας του Τρόμου″ (1793 – 1794) που την ακολούθησε, με μόνη διαφορά ότι τώρα την ″Επιτροπή Κοινής Σωτηρίας″ την ονομάζουν ″Κυβέρνηση″ και ″Επιτροπή Ειδικών″. Τώρα δεν στήνονται γκιλοτίνες, αλλά καταδικάζουν σε αργό θάνατο τα ασθενέστερα οικονομικά τμήματα του λαού μας. Ακούγοντας όλα αυτά τα ολοκληρωτικά μέτρα που λαμβάνονται για το “καλό μας”, θυμάμαι μια φράση του Ιρλανδού συγγραφέα Clive Staples Lewis: «Από όλες τις τυραννίες, μια τυραννία που εφαρμόζεται για το “καλό” των θυμάτων της, μπορεί να είναι η πιο καταπιεστική».
Σαν σήμερα, σε λιγότερο από δυόμιση ώρες, διαλύσαμε τον στόλο μιας αυτοκρατορίας και καταστήσαμε το Αιγαίο Ελληνική λίμνη. Σήμερα πρέπει να φωνάξουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής: Αρκετά με την τρομοκρατία. Αρκετά με τη διχόνοια. Αρκετά με την προπαγάνδα.
Η Ελληνική συνείδηση παραμένει ακόμα δυνατή. Επιτασσόμαστε στις επιταγές του Ελληνικού DNA. Ακούμε το αίμα μας. Το αίμα της πιο αρειμάνιας φυλής που γνώρισε ο κόσμος μας. Μιας φυλής που έκανε κοσμοκρατορίες. Μιας φυλής που γέννησε πολιτισμούς και ήρωες. Μιας φυλής που δεν ανέχθηκε ποτέ την σκλαβιά. Ενός λαού που πολέμησε τους τυράννους ξένους και ελληνόφωνους. Για αυτό τα τυραννικά καθεστώτα θα εκλείψουν, με νόμιμο τρόπο, όποτε γίνουν εκλογές. Αρκετά δεινά συσσώρευσαν στον τόπο μας. Όχι βέβαια ότι υπάρχει πιθανότητα να έχουμε κάποια καλύτερη διακυβέρνηση από όλο αυτό τον εσμό των πολιτικάντηδων που βρίσκονται στην κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση. Απλώς είναι σίγουρο ότι στην επόμενη βουλή θα είναι και η Ελπίδα του Έθνους. Θα είναι το Εθνικό Κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ. Θα ακούγεται στεντόρεια η φωνή της ψυχής μας, από τα χείλη του Ηλία Κασιδιάρη και θα χειροκροτείται από μια πολυπληθή ομάδα Ελλήνων Βουλευτών.
