Σήμερα είναι η ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας οι οποίοι σφαγιάσθηκαν από την τουρκική θηριωδία.

Οι χιλιάδες νεκροί και τραυματίες αλλά και οι υλικές καταστροφές ανάγκασαν όσους κατάφεραν να ξεφύγουν από το μένος να φύγουν άρον άρον για εύρεση ελπίδας, κάπου όπου η ζωή επιτέλους δεν θα απειλείται από κανένα Τούρκο.

Η Σμύρνη από κέντρο πολιτισμού, οικονομικής άνθησης και Ελληνικού πνεύματος μεταμορφώθηκε σε καμένη, άθλια και υπό τουρκική κατοχή πόλη.

Σήμερα η μέρα δεν είναι μόνο μνήμης αλλά και υπενθύμισης για να μην ξεχνάμε ποτέ τι είχαμε και χάσαμε και ποιοι είναι οι υπαίτιοι αυτών.

Οι Μικρασιάτες δεν εγκαταστάθηκαν απλώς στην Ελλάδα. Έφεραν μαζί τους τον πολιτισμό, τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμά τους και δεν λησμόνησαν ποτέ την μακραίωνη Ιστορία των προγόνων τους. Εναπόθεσαν με εμπιστοσύνη τις τύχες τους στην αγωνιζόμενη Πατρίδα και συνέβαλαν αποφασιστικά στην επιβίωση και ενίσχυση του Ελληνισμού, στην πρόοδο, στην ανάπτυξη, και στην ευημερία του τόπου. Σήμερα, το χρέος και το καθήκον μας προς τις επόμενες γενιές, είναι να διατηρήσουμε ακέραια και αναλλοίωτη την ιστορική μας Αυτογνωσία. Λαός που ξέχνα την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει.

"Και ω Σμύρνη, πάντα εσύ μαργαριτάρι

στα μαλλιά της νεράιδας Μικρασίας"