Άρθρο του Μιχαήλ Παναγιωτόπουλου,
Αντιναυάρχου (ε.α.) ΠΝ
Στην Ελεύθερη Ώρα της Κυριακής
Τις προηγούμενες ημέρες, στις 25 Μαρτίου και την 1η Απριλίου, είχαμε τις επετείους από δύο επαναστάσεις, δύο κινήματα «απελευθέρωσης», δύο ηρωικούς αγώνες των Ελλήνων που έδωσαν στις πατρίδες μας, την Ελλάδα και την αδελφή της την Κύπρο, την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους.
Η πρώτη επανάσταση είναι η επανάσταση του 1821 και ο επίσημος εορτασμός της είναι στις 25 Μαρτίου. Εφέτος συμπληρώθηκαν τα 200 χρόνια από την έναρξη της 124ης εξέγερσης των Ελλήνων κατά των Τούρκων Οθωμανών από την πτώση της Κωνσταντινούπολης, της επανάστασης που προετοίμασε η Φιλική Εταιρεία και η οποία ποτίστηκε με το αίμα τόσων ηρώων όσων και οι προηγούμενες από αυτήν προσπάθειες, αλλά αυτήν την φορά δεν πήγε αδικοχαμένο.
Η δεύτερη επανάσταση είναι η «επανάσταση» της Κύπρου το 1955 και ο επίσημος εορτασμός της είναι στην 1η Απριλίου. Εφέτος συμπληρώθηκαν τα 66 χρόνια από την έναρξη της εξέγερσης των Ελλήνων Κυπρίων κατά του Αγγλικού αποικιοκρατικού ζυγού και την Ένωση με την μητέρα Ελλάδα, της επανάστασης που προετοίμασε και ενορχήστρωσε η Εθνική Ένωση Κυπρίων Αγωνιστών, η ΕΟΚΑ και η οποία ποτίστηκε και αυτή με το αίμα πολλών Κυπρίων ηρώων.
Η Κύπρος από το 1878 πέρασε από τους Οθωμανούς στους Άγγλους, μετά από σχετική συμφωνία μεταξύ τους στο συνέδριο του Βερολίνου. Με την έναρξη του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, η Αγγλία και η Τουρκία βρέθηκαν αντίπαλοι, οπότε η Αγγλία με κυβερνητικό διάταγμα το 1914 προσάρτησε την Κύπρο, η οποία από αγγλικό προτεκτοράτο έγινε βρετανική «κτήση», χωρίς όμως ουσιαστικές αλλαγές υπέρ των Κυπρίων. Στη διάρκεια του Α΄ ΠΠ, η συμμετοχή των Κυπρίων στα στρατεύματα της κοινοπολιτείας ήταν μικρή, 13 χιλιάδες περίπου «εθελοντές». Πολύ μεγαλύτερη ήταν η συμμετοχή των Ελλήνων Κυπρίων στον Β΄ ΠΠ.
Από το 1925 έως το 1960 θεωρείτο ως αποικία του αγγλικού στέμματος. Οι Άγγλοι κυριολεκτικά «ξεζούμισαν» την οικονομία της Κύπρου με βαριά φορολογία μέχρι και 25% και ελάχιστες αναπτυξιακές επενδύσεις, εκμεταλλευόμενοι το Οθωμανικό Δίκαιο που προϋπήρχε στη νήσο. Η οικονομική κατάσταση των Κυπρίων ήταν πολύ δύσκολη και χειροτέρεψε ακόμη το 1929, με την τότε παγκόσμια οικονομική ύφεση. Η κατάσταση παρέμεινε επί δεκαετίες στάσιμη και δυσμενής για το σύνολο των Κυπρίων, οι οποίοι στην πλειονότητά τους αποζητούσαν την ελευθερία και την ένωση με την Ελλάδα. Με το δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου του 1950, το οποίο διοργάνωσε η Εκκλησία της Κύπρου, το 95,7% των Κυπρίων τάχθηκε υπέρ του τερματισμού της βρετανικής κατοχής και της ένωσης με την Ελλάδα. Η γεωπολιτική αξία της Κύπρου αναβαθμίστηκε το 1954, οπότε αποχώρησε η Βρετανία από την Αίγυπτο και το Σουέζ. Στις 20 Αυγούστου 1954, η Ελλάδα έκανε προσφυγή στον ΟΗΕ ζητώντας την αυτοδιάθεση της Κύπρου. Με διπλωματικές μανούβρες οι Βρετανοί κατόρθωσαν να αναβάλουν τη συζήτηση, ενώ η Τουρκία θεωρούσε ότι είχε λόγο στο αίτημα, καθόσον αυτοδιάθεση σήμαινε Ένωση Ελλάδας και Κύπρου, σε αντίθεση με τις συμφωνίες στην Συνθήκη της Λωζάνης.
Στο παρασκήνιο της διπλωματίας, οι Κύπριοι με υποκινητή τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και επικεφαλής τον απόστρατο συνταγματάρχη Γεώργιο Γρίβα «Διγενή» προετοίμασαν την επανάσταση και συγκρότησαν την Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ). Η ΕΟΚΑ την 1η Απριλίου 1955 ανέλαβε δράση κατά των Βρετανών αποικιοκρατών, σηματοδοτώντας την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα των Κυπρίων, με επιθέσεις σε κυβερνητικά κτίρια, αστυνομικούς σταθμούς, τον ραδιοσταθμό και σε βρετανικό στρατόπεδο της Αμμοχώστου.
Η προκήρυξη που έβγαλε η ΕΟΚΑ για την έναρξη του αγώνα, έφερε την υπογραφή του Γεώργιου Γρίβα και έγραφε «Με την βοήθειαν τού Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου τού Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα διά την αποτίναξιν τού Αγγλικού ζυγού, με σύνθημα εκείνο το οποίον μας κατέλιπαν οι πρόγονοί μας ως ιεράν παρακαταθήκην: «‘Η τάν ή επί τάς». Διγενής».
Πολλές, πάρα πολλές ήταν οι θυσίες των Κυπρίων ηρώων, των νεαρών αγωνιστών, των αμούστακων παλληκαριών, οι περισσότεροι ηλικίας από 19 έως 24 ετών. Συλλήψεις, δίκες και εκτελέσεις, χωρίς περίπτωση χάριτος από την Βασίλισσα της Αγγλίας. Η αγγλική αγχόνη δεν κοιτούσε ηλικίες, πράξεις ή προθέσεις. Κοιτούσε να τιμωρήσει, να παραδειγματίσει, να αποθαρρύνει, και να τιθασεύσει. Πολλοί από τους νεκρούς δεν αποδίδονταν στους δικούς τους για ταφή για να μην γίνουν αναταραχές. Είναι ακόμη εκεί που χάθηκαν, στα Φυλακισμένα Μνήματα, στοιβαγμένοι δύο-δύο για να χωρέσουν. Πετράκης Γιάλλουρος, Αντρέας Ζάκος, Χαρίλαος Μιχαήλ, Μιχαήλ Καραολής, Ανδρέας Δημητρίου, Ιάκωβος Πατάτσος, Στέλιος Μαυρομάτης, Ανδρέας Παναγίδης, Ευαγόρας Παλληκαρίδης, Μάρκος Δράκος, Στυλιανός Λένας, Κυριάκος Μάτσης, Γρηγόρης Αυξεντίου, οι βασικοί Ήρωες του Αγώνα.
Παρά το αίμα που χύθηκε και τους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους, η Ένωση με την Ελλάδα δεν επιτεύχθηκε. Με τις συμφωνίες του Λονδίνου και της Ζυρίχης, η Κύπρος έγινε ανεξάρτητο κράτος στις 16 Αυγούστου και εορτάζεται την 1η Οκτωβρίου του 1960.
66 χρόνια μετά, όπως δήλωσε και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κος Αναστασιάδης την προηγούμενη Πέμπτη, «Μετά την τουρκική εισβολή του 1974, το 37% κατέχεται, με μια τουρκική βουλιμία να το μετατρέψει σε τουρκική επαρχία». Την τελευταία περίοδο έχει ολοκληρωθεί η μεταφορά από τον Έβρο των γερμανικής καταγωγής αρμάτων μάχης Leopard 2A4 στα κατεχόμενα. Επίσης, σε κατάφωρη καταπάτηση όλων των σχετικών δημοψηφισμάτων του ΟΗΕ, η Τουρκία έχει «μπει» στα Βαρώσια και έχει αρχίσει να μιλάει για τη δημιουργία δύο ανεξάρτητων κρατών. Επίσης αμφισβητεί έμπρακτα τα δικαιώματα της Κυπριακής και της Ελληνικής ΑΟΖ και προκαλεί με παράλογες διεκδικήσεις και δηλώσεις που συνοδεύονται από επίδειξη στρατιωτικής δύναμης.
Στην Ελλάδα η κυβέρνηση του Μητσοτάκη αλλά και η αντιπολίτευση, πέρα από τα όποια άστοχα λόγια και τις γενικές αναφορές σε Διεθνές Δίκαιο και Ψηφίσματα του ΟΗΕ, δηλώνει έμπρακτα ότι δεν είναι διατεθειμένη να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα αλλά και να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που απορρέουν από την ιδιότητά της ως Εγγυήτρια στην Κύπρο. Το δόγμα του «Ενιαίου Αμυντικού Χώρου» και η στενή συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου δεν διαφαίνεται ότι είναι στα σχέδια της κυβέρνησης, όπως διαφαίνεται από τις δηλώσεις και τις κινήσεις μέσα στα κοινά Ευρωπαϊκά πλαίσια, όσο και από αντιδράσεις σε προκλήσεις αλλά και σε εξοπλιστικά προγράμματα. Τώρα που οι καιροί επιβάλλουν την ομόνοια, την σύμπνοια και την κοινή σχεδίαση και δράση, θεωρώ ότι η παρούσα κυβέρνηση της Ελλάδας δεν ενδιαφέρεται για την Κύπρο και την έχει αφήσει μόνη της. Ελπίζω στην προσεχή πενταμερή σύσκεψη για το Κυπριακό να δείξει κάποιο ουσιαστικό ενδιαφέρον και να υπάρξει κάποιο θετικό αποτέλεσμα για τον Ελληνισμό.
Οι «ΕΛΛΗΝΕΣ» στην παρούσα φάση στεκόμαστε δίπλα στους αδελφούς Κυπρίους και δηλώνουμε ότι θα τους στηρίξουμε με κάθε τρόπο μέσα στις δυνατότητές μας. Στο πλαίσιο αυτό, την περασμένη Πέμπτη τιμήσαμε την επέτειο έναρξης του αγώνα της ΕΟΚΑ, με καταθέσεις στεφάνων τόσο στην Αθήνα στο Μνημείο της ΕΟΚΑ στην Αθήνα, όσο και στην Κύπρο στην Χλώρακα, στο σημείο που αποβιβάστηκε ο Γρίβας λίγο πριν ξεκινήσει τον απελευθερωτικό αγώνα εναντίον των Άγγλων. Αθάνατοι οι Ήρωες. «Τ' ανδρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δε λογιέται».
