Ένα από τα κυριότερα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη έναντι (κυρίως) του Τσίπρα είναι ότι «στέκεται πιο αποφασιστικά απέναντι στην Τουρκία». Ότι ως κόμμα και «παράταξη» έχει περισσότερο αναπτυγμένα «εθνικά ανακλαστικά». Στην πραγματικότητα όμως, ο Μητσοτάκης (όπως άλλωστε και όλο το υπόλοιπο κομματικό σύστημα και οι άρχουσες ελίτ της Χώρας) έχει ως δεδομένο ότι πρέπει να γίνουν συμβιβασμοί και παραχωρήσεις, αλλά αυτό να γίνει με τρόπο που να εμφανίζεται αλλιώς. Να αποφευχθεί ο πόλεμος και «να μην χάσουμε τα πάντα». Να γίνουν οι απαραίτητες «διευθετήσεις» και το Καστελόριζο να είναι μεν «ελληνικό», αλλά να μην έχει εμφανή τα σημάδια τής κυριαρχίας τής Ελλάδος. Αυτό, παρομοίως, μπορεί να ισχύσει και για τα μεγάλα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, αλλά το όλο σκηνικό να παρουσιαστεί ως «συνεκμετάλλευση» και «ανάπτυξη του ευρύτερου χώρου». Στην ουσία, υπάρχει μια αποδοχή τής θέσης και τής δύναμης που έχει η Τουρκία, αλλά επιζητείται μια φόρμουλα συμβιβασμού και «πρεσποποίησης» και στο Αιγαίο. Το σύστημα Μητσοτάκη, λοιπόν, αφήνει να εννοηθεί ότι ναι μεν επίκειται, με κάποιο τρόπο, μείωση επικράτειας και κυριαρχίας, αλλά αν (επαν)έλθει ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι χειρότερα…
Αφήνουμε στην άκρη το χυδαίο σκεπτικό τής κυβέρνησης τής ΝΔ και στεκόμαστε στην πραγματικότητα, η οποία δείχνει έναν «καρπαζοεισπράκτορα» Μητσοτάκη απόλυτα συνεπή με την πολιτική τού προκατόχου του Τσίπρα, να αποδέχεται πλήρως την κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών, να εξευτελίζεται από τον Ράμα, να αποδέχεται πλήρως ό,τι θέλουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ. Το σχέδιο «περήφανη στάση» τού Μητσοτάκη μπάζει από παντού και επειδή δεν μπορεί να ελέγξει απόλυτα τομείς όπως η Στρατιωτική Ηγεσία, ούτε να χειριστεί την πιθανή αντίθεση πολιτικών και Στρατιωτικών σε κρίσιμες στιγμές, φροντίζει να συκοφαντεί, όπως έγινε με τις περιπτώσεις Φλώρου και Λυμπέρη, κυρίως μέσω των ΜΜΕ του Μαρινάκη (στον οποίον μοιάζει να έχει υποταχθεί ξανά, μετά την «σύγκρουση» που φάνηκε να υπάρχει πριν από λίγο διάστημα).
Ο διπολισμός που εκ νέου στήνεται ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι εντελώς ρηχός και φθηνός, και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την περιδίνηση τής Χώρας και της κοινωνίας. Για παράδειγμα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ σηκώνει το θέμα των υποκλοπών, η απάντηση είναι ότι «επί των ημερών σας έγιναν 75.000 επισυνδέσεις, παρακολουθούσατε τον Καμμένο και τον Πιτσιόρλα». Η ανταπάντηση έρχεται υπό μορφή ερώτησης: «Παρακολουθείτε τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ κ. Φλώρο και τον Κωστή Χατζηδάκη;». Καμία απάντηση, φυσικά… Το Predator και οι ξένες υπηρεσίες περνούν σε δεύτερη μοίρα, με τον Ελληνικό Λαό να αντιλαμβάνεται ότι «όλοι παρακολουθούν όλους» και να αηδιάζει.
Από την μια πλευρά «ολίγη περί πατρίδος» και από την άλλη «δικαιωματισμός», αλλά όλοι μαζί φανατικά υπέρ ΗΠΑ και ΕΕ, με ανοίγματα στη νέα μορφή παγκοσμιοποίησης (π.χ. «εισαγωγές» επίσημα πλέον «μεταναστών και προσφύγων», άλλοι ανερυθρίαστα για «λύση τού δημογραφικού», άλλοι για ανάγκες φτηνών εργατικών χεριών…). Ας βουλιάζει η Χώρα, αρκεί οι «μπίζνες» (εννοείται και οι μίζες…) να προχωρούν.
Τι πρέπει να γίνει για να σταματήσει αυτή η πολιτική κατηφόρα; Δεν είναι εύκολη η απάντηση, δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Πρέπει να αναδειχθούν ανάγκες, αξίες, αρχές, οράματα πειστικά και ρεαλιστικά. Για την υπόσταση τής Χώρας, για την Κοινωνία που πρέπει να είναι όρθια και όχι διαλυμένη, για την αντιμετώπιση εθνικών κινδύνων, για την επιβίωση ιδιαίτερα των πιο φτωχών και αδύναμων, για κοινωνική δικαιοσύνη. Για την σωστή λειτουργία τής Χώρας, τής διοίκησης, τής ασφάλειας, τής παιδείας, τής υγείας, τού πολιτισμού. Για την Εθνική και Λαϊκή Κυριαρχία. Για να τεθεί τέλος στην αρπαγή και λεηλασία, στην διάλυση και την έκπτωση της Χώρας. Όλα αυτά περνούν αυτή την στιγμή μέσα από την προβολή ορισμένων πολιτικών στόχων, γενικών μεν, αλλά συγκεκριμένων, ισχυρών και αιχμηρών:
α) Να αποδυναμωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τον φιλελεύθερο εθνομηδενισμό της, την οικονομική καταστροφή, την φτωχοποίηση, την διαφθορά και την λοιπή εγκληματική της δράση. Πολιτική ενίσχυση όχι των υπόλοιπων συστημικών εθνομηδενιστικών κομμάτων, αλλά των Γνήσιων Εθνικολαϊκών Δυνάμεων.
β) Να συντριβεί ο ολοκληρωτισμός ευρωατλαντικής κοπής, καθώς και η συνέργεια όλων των τμημάτων του σύγχρονου κράτους, της μιντιοκρατίας και του οργανωμένου ψέματος σε βάρος της Πατρίδας και του Λαού.
γ) Πραγματική Ελευθερία και Δημοκρατία, βαθιά και ουσιαστική κάθαρση ως απαραίτητες προϋποθέσεις για να κρατηθούν η Χώρα και η Κοινωνία όρθιες, με δικαιοσύνη και αλληλεγγύη απέναντι στις τεκτονικές αλλαγές (εθνικές και γεωπολιτικές).
δ) Μέτρα για την ανακούφιση, την ενδυνάμωση και την επιβίωση των Ελλήνων. Πλαφόν στα είδη πρώτης ανάγκης και όχι κοροϊδία τού τύπου «καλαθιού τού νοικοκυριού». Ενίσχυση του εισοδήματος και όχι αφαίμαξη και λεηλασία τού Ελληνικού Λαού προς όφελος των αδηφάγων και παρασιτικών ελίτ.
Με αυτές τις αιχμές, ΤΩΡΑ, πρέπει να κτιστεί και να ενισχυθεί η Αντίσταση και η Συνείδηση της Πατρίδας και του Λαού, με την ποιοτική και ποσοτική ενδυνάμωση ενός Πολιτικού Κινήματος που θα αποσοβήσει την πτώση της Χώρας στον γκρεμό. Ένα Κίνημα Εθνικιστικό, το Εθνικό Κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ!
Γιώργος Μάστορας
