Άρθρο του Μιχαήλ Παναγιωτόπουλου,
Αντιναυάρχου (ε.α.) ΠΝ
Την περασμένη Τετάρτη 24 Μαρτίου, παραμονή της επετείου του 1821, έλαβε χώρα το δείπνο των επισήμων στο προεδρικό Μέγαρο. Στο δείπνο από πλευράς Αγγλίας, επίσημος καλεσμένος ήταν ο πρίγκηπας της Ουαλίας Κάρολος. Η απουσία της Εκκλησίας και των Ενόπλων Δυνάμεων δεν τονίστηκε από τα κανάλια της (παρα)πληροφόρησης. Στην ομιλία του ο Κάρολος μεταξύ άλλων ανέφερε ότι «και σήμερα, όπως και το 1821, η Ελλάδα μπορεί να υπολογίζει στους φίλους της στο Ηνωμένο Βασίλειο» και έκλεισε λέγοντας «Χαίρε, ω χαίρε, ελευθεριά».
Αντίστοιχα η Γαλλίδα Υπουργός Άμυνας Φλοράνς Παρλί μεταξύ των άλλων ανέφερε ότι «Θαυμάζουμε αυτόν τον λαό τού “Όχι”, αυτή τη λατρεία για την ελευθερία που αποκτήσατε με τόσο μεγάλο κόπο», ενώ ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Μ. Μισούστιν υπογράμμισε ότι «οι σχέσεις φιλίας και αμοιβαίας κατανόησης που παραδοσιακά έχουν αναπτυχθεί ανάμεσα στη Ρωσία και την Ελλάδα, συνιστούν στέρεα βάση για συνεργασία σε πληθώρα τομέων».
Είναι γεγονός ότι σε επίσημες επετείους οι προσκεκλημένοι στις ομιλίες και στους χαιρετισμούς τους λένε αληθινά καλά λόγια για τους διοργανωτές. Στην πράξη όμως τι γίνεται; Πώς μας βλέπουν οι εταίροι και οι σύμμαχοί μας; H απάντηση ποικίλει σύμφωνα με τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του κάθε κράτους. Την παρούσα περίοδο, με τις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο και τις αλλοπρόσαλλες βλέψεις της Τουρκίας, θα εξετάσουμε πώς αντιδρά και τι δηλώνει μέσω των εκπροσώπων του το κάθε κράτος.
Πρώτον η Γαλλία, μπορεί να θεωρηθεί ιστορικά και πολιτισμικά φιλικά προσκείμενη, επιχειρηματικά υποστηρικτική και επιχειρησιακά/ γεωπολιτικά δυνητική σύμμαχος της Ελλάδας. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η εδώ και σχεδόν ένα έτος προσφορά για την πώληση πολεμικών πλοίων (Φρεγάτες Belh@ra). Με την προσφορά αυτή αναβαθμίζονται σημαντικά οι δυνατότητες του Πολεμικού μας Ναυτικού, με παράλληλη αναβάθμιση της γεωπολιτικής μας θέσης στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η προσφορά αυτή θα μπορεί να αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη σπουδαιότητα εάν συνοδεύεται με συμφωνία αμυντικής συμμαχίας με ρήτρα υποστήριξης σε περίπτωση αντιπαράθεσης με την Τουρκία.
Δεύτερον η Ρωσία, πάντοτε υποστήριζε με δηλώσεις την Ελλάδα στο πλαίσιο εξυπηρέτησης των συμφερόντων της και των γεωπολιτικών της βλέψεων. Αυτό που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας είναι ότι η Ρωσία επιθυμεί την δυνατότητα απρόσκοπτης εξόδου στην Μεσόγειο και σε αυτό βασίζεται η στρατηγική της.
Τρίτον η Αγγλία, επιθυμεί πάντοτε να μας έχει στη σφαίρα της επιρροής της. Από σύστασης του «σύγχρονου» Ελληνικού Κράτους, η Αγγλία προασπίζεται τα συμφέρονται και τις οικονομικές της επενδύσεις. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τον ρόλο της Αγγλίας στην οργάνωση της Ελλάδας τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του κράτους, ούτε την στάση της στην Μικρά Ασία, όπου καθαρά κοιτούσε τα δικά της συμφέροντα.
Τέλος οι ΗΠΑ θεωρούν το δίπολο Ελλάδας – Τουρκίας ως το ανάχωμα ανάσχεσης της Ρωσικής πρόσβασης στην Μεσόγειο. Με αυτό το σκεπτικό δεν πρόκειται να αφήσουν την Τουρκία να μεταβεί στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας. Η αγορά από την Τουρκία των πυραύλων S-400 σίγουρα έχει κάποιο αντίκτυπο στις σχέσεις των δύο χωρών αλλά οι ΗΠΑ θα κάνουν τας πάντα για να παραμείνει η Τουρκία στην σφαίρα επιρροής τους. Παρά τις όποιες αντιδράσεις, στο τέλος πάντοτε αναφέρουν την Τουρκία σαν Στρατηγικό Εταίρο τους. Σε ό, τι αφορά τις διεκδικήσεις της Τουρκίας, είναι μόνιμη τακτική των ΗΠΑ να μην παίρνουν ουσιαστική θέση αλλά να καλούν τις δύο χώρες για συνεννόηση και διμερή επίλυση. Αυτή η τακτική εμμέσως νομιμοποιεί τις παράλογες διεκδικήσεις της Τουρκίας. Όσο για τα εξοπλιστικά, θεωρητικά εάν απαιτηθεί θα τηρήσει την κλασσική αναλογία 10 προς 7. Οι όποιοι περιορισμοί έχουν τεθεί από τις ΗΠΑ για την αγορά στρατιωτικού υλικού όπως είναι πλέον φανερό δεν έχουν φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα, αφού η Τουρκία έχει αναβαθμίσει σημαντικά την Αμυντική της Βιομηχανία και έχει σημαντικές συνεργασίες για στρατιωτικό υλικό με άλλες χώρες (Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία, Ρωσία, Κίνα, Πακιστάν κ.α.). Εάν στα παραπάνω συνυπολογίσουμε και την τακτική της υποταγής και της υπαναχώρησης που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις της χώρας μας τα τελευταία χρόνια, είναι φυσικό να μας αντιμετωπίζουν ως κατώτερους και ενίοτε να γίνονται από Αμερικανούς αξιωματούχους αναφορές που μπορούν να χαρακτηριστούν από απρεπείς έως προσβλητικές για την Ελλάδα, όπως η τελευταία δήλωση του πρώην Ακολούθου Άμυνας της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα Ρόμπερτ Παλμ, ο οποίος μας αποκάλεσε «ζητιάνους - Beggars» στο Twitter με αφορμή το πρόγραμμα για την αγορά φρεγατών για το Πολεμικό Ναυτικό και το αίτημα του ΠΝ για την απόκτηση αντιτορπιλικών Arleigh Burke, ως ενδιάμεση λύση. Μην περιμένουμε να πάρουμε από τις ΗΠΑ ούτε υπερσύγχρονες φρεγάτες, ούτε αντιτορπιλικά Arleigh Burke. Οι φρεγάτες παράκτιας άμυνας MMSC που υπάρχει περίπτωση να αγοράσουμε, εκτιμώ ότι έστω και με κάποια αναβάθμιση συστημάτων και όπλων, δεν συνιστούν παράγοντα υπεροχής στο Αιγαίο και είναι εντελώς ακατάλληλες για την ανατολική Μεσόγειο.
Τέλος όσον αφορά στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ θα ακολουθήσει την κλασική γραμμή όμοια των ΗΠΑ, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση θα θεωρήσει την όποια διαφορά ως διμερές θέμα και δεν θα εμπλακεί. Αρκετές από τις χώρες της ΕΕ, τις οποίες ανέφερα και παραπάνω, έχουν σημαντικές συμφωνίες με την Τουρκία και δεν θα θελήσουν να υποστούν οικονομικές απώλειες. Ιδίως αφού η ίδια η κυβέρνηση του κου Μητσοτάκη δείχνει καθαρά ότι δεν προτίθεται να αναδείξει το θέμα ως υψίστης προτεραιότητας. Με αυτές τις μεθοδεύσεις ήταν απολύτως αναμενόμενο στην παρούσα Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ ότι δεν θα λαμβάνονταν κανένα ουσιαστικό μέτρο κατά της Τουρκίας, ιδίως αφού ο κος Μητσοτάκης της «έδωσε άλλοθι» μέσω των τύποις διμερών συνομιλιών.
Ό, τι λόγια αναφωνούν οι ξένοι που έρχονται, όσο όμορφα και να ακούγονται στα αυτιά μας, όσο αλήθεια και να φαίνονται, πρέπει πάντα να έχουμε στο νου μας ότι οι ξένοι πρώτα από όλα έχουν το δικό τους συμφέρον και θέλουν «να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι» όπως είπε και ο Κολοκοτρώνης στην Πνύκα. Σημασία όμως έχει τι προστάζει το συμφέρον της πατρίδας μας. Αυτό το συμφέρον, καθαρό και πέραν από κάθε ατομικά μικροσυμφέροντα πρέπει να έχουν οι αληθινοί πατριώτες, όσοι αγαπάνε την Ελλάδα, όπως έχουν οι «ΕΛΛΗΝΕΣ», το κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη. Και όπως είπε και ο Κοσμάς ο Αιτωλός, ένας Κασιδιάρης θα σώσει την Ελλάδα. Το πρόγραμμα των «ΕΛΛΗΝΩΝ», το πρόγραμμα που θα βάλει και πάλι την Ελλάδα σε τροχιά ανάπτυξης είναι έτοιμο και έχουμε την θέληση και την ετοιμότητα να το υλοποιήσουμε, με τις σωστές ρυθμίσεις, τις εθνικά συμφέρουσες αγορές και τις απαιτούμενες και ειλικρινείς συμμαχίες. Ζήτω η Ελλάς! Ζήτω το 1821!