Πριν από 2.500 περίπου χρόνια ο ρήτορας Αντισθένης, ιδρυτής της σχολής των κυνικών φιλοσόφων, είχε υποστηρίξει ότι «αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις», δηλαδή ότι κάποιος αρχίζει να αποκτά την σοφία και την γνώση, όταν μπορεί να φτάσει στο σημείο να ερμηνεύει σωστά τις έννοιες των λέξεων, να καθορίζει επακριβώς την σημασία τους και με βάση αυτό να νοηματοδοτεί τα λεγόμενά του. Στην σημερινή εποχή κάτι τέτοιο δεν ισχύει, καθώς οι λέξεις έχασαν εντελώς το νόημά τους. Έτσι, λοιπόν, η τρόικα μετονομάστηκε σε «θεσμούς», το μνημόνιο σε «σύμφωνο», η προδοσία σε «έντιμο συμβιβασμό» και οι σκοπιανοί σε «Βορειομακεδόνες». Η κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών θα συνεχίσει να απασχολεί - ταλαιπωρεί την Πατρίδα μας στο (άμεσο κιόλας) μέλλον, καθώς με την υπογραφή της «δεν λύθηκε το πρόβλημα», όπως χυδαία λένε οι προπαγανδιστές της. Αντιθέτως, «λύθηκε» μια εκκρεμότητα και δημιουργήθηκε ένα άλλο μεγαλύτερο πρόβλημα, με τις εξελίξεις που πλέον τρέχουν ραγδαία από το 2018, που ψηφίστηκε αυτή η συμφωνία, να είναι απολύτως δυσμενείς για τα Εθνικά μας συμφέροντα.

Ένα σχετικά παρόμοιο έργο είχαμε παρακολουθήσει και το 2004, όταν οι τότε «ρεαλιστές» του εθνομηδενισμού και του κοσμοπολιτισμού πίεζαν αφόρητα για την αποδοχή του «σχεδίου Ανάν», σε πλήρη αντίθεση και τότε με τις πεποιθήσεις του Ελληνικού Λαού σε Ελλάδα και Κύπρο. Έλεγαν τα «παπαγαλάκια» ότι αν οι Έλληνες της Κύπρου δεν ψηφίσουν «Ναι» στο δημοψήφισμα, το αποτέλεσμα θα ήταν περίπου παρόμοιο με το να… καταστραφεί το νησί. Παρά την επιχειρούμενη τρομοκρατία και το ανάλογο κλίμα φόβου που καλλιεργήθηκε, το «Όχι» θριάμβευσε με το συντριπτικό ποσοστό του 76% και με την Κύπρο να μην έχει υποστεί καμία… καταστροφή, όπως έλεγαν οι «Κασσάνδρες» του ενδοτισμού. Μόνο που τότε η Κύπρος είχε έναν πραγματικό Ηγέτη, όπως ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος, και όχι αχυρανθρώπους, όπως οι σημερινοί ηγετίσκοι των κομμάτων του «Συνταγματικού τόξου». Τα ίδια φαιδρά επιχειρήματα υποστήριζαν και το 2009, με το… επιχείρημα ότι αν η Ελλάδα συναινέσει για την είσοδο της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ, τότε αυτή «θα σοβαρευτεί και θα τηρήσει τις υποσχέσεις της»… Στην πραγματικότητα, συνέβη ακριβώς το αντίθετο, καθώς η Αλβανία αποθρασύνθηκε κι άλλο και σε συστηματική βάση παραβιάζει κατάφωρα και ασύστολα τα Εθνικά, Περιουσιακά και Ατομικά δικαιώματα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, έχοντας πλέον απενεργοποιήσει το Ελληνικό veto, που έως τότε αποτελούσε έναν σημαντικό μοχλό πίεσης.

Επομένως, στους φτηνούς εξυπνακισμούς, που χρησιμοποιούν οι αβανταδόροι της Συμφωνίας των Πρεσπών, του στυλ «δεν θα τους επιβάλουμε εμείς το πώς θα ονομάζονται», απαντούμε πως έχουμε απόλυτο δικαίωμα και καθήκον να επιμείνουμε πώς ΔΕΝ θα ονομάζονται, όταν μια πιθανή ονομασία τους προσβάλλει τόσο την Ιστορική Ταυτότητα, Παράδοση και Πολιτιστική Κληρονομιά της Ελλάδος όσο και την Εθνική της Ασφάλεια στην σημερινή εποχή. Από την στιγμή, μάλιστα, που από το 1993 τα Ηνωμένα Έθνη έδωσαν στην Ελλάδα το δικαίωμα να είναι αυτή που θα εγκρίνει το οριστικό όνομα των Σκοπίων. Δυστυχώς, οι άκαπνοι «κουραμπιέδες», που επί δεκαετίες χειρίζονται τις τύχες της Χώρας, με τον «φερετζέ» της «σύνθετης ονομασίας» παρέδωσαν το Ιερό Όνομα της Μακεδονίας ΜΑΣ στους σκοπιανούς σφετεριστές της.

Για να γίνει αντιληπτό το πόσο μεγάλη απάτη είναι η σύνθετη ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» και γιατί σε λίγο χρονικό διάστημα όλοι θα αποκαλούν τα Σκόπια ως «Μακεδονία», ιδού ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα: α) Η Ιορδανία όταν δημιουργήθηκε το 1946 ονομαζόταν Υπεριορδανία. Είναι κανείς σήμερα που την ονομάζει με την σύνθετη ονομασία της; β) Η επίσημη ονομασία της Ουρουγουάης είναι «Ανατολική Δημοκρατία της Ουρουγουάης». Ομοίως, κανείς δεν την αποκαλεί με την «σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό»… γ) «Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας» είναι η επίσημη ονομασία της Βενεζουέλας. Κι εδώ, ουδείς αποκαλεί το κράτος αυτό με την συνταγματική ονομασία του. δ) Ακόμη και το Μεξικό έχει ως επίσημη ονομασία το «Ηνωμένες Μεξικανικές Πολιτείες», αλλά, όπως προφανώς γίνεται αντιληπτό σ’ όλους, κανείς στον κόσμο δεν ασχολείται με την επίσημη ονομασία του.

Όσο για την «τεράστια επιτυχία» της αλλαγής του Συντάγματος των Σκοπίων, οι ίδιες οι δηλώσεις του Ζόραν Ζάεφ είναι που ξεσκίζουν κι αυτό το κουρελόχαρτο: «Ένα σύνταγμα μπορεί να αναθεωρηθεί, όμως αυτή η αλλαγή μπορεί να τροποποιηθεί και πάλι». Με άλλα λόγια, όποτε το θελήσουν οι σκοπιανοί μπορούν να τροποποιήσουν ξανά το σύνταγμά τους, αφού όμως προηγουμένως θα έχουν επιτύχει τους στόχους τους με την ένταξή τους σ’ όλους τους διεθνείς οργανισμούς που επιθυμούν. Και βεβαίως στο αφελές (αν όχι προβοκατόρικο) ερώτημα «μα καλά, τι μπορεί να φοβηθεί η Ελλάδα από τους αδύναμους γείτονές της», αυτό το οποίο δύναται να φοβηθεί η Χώρα μας από το αδύναμο (αυτήν την χρονική περίοδο) κρατίδιο των Σκοπίων δεν είναι το ίδιο, αλλά τους τυχόν διεθνείς συσχετισμούς, τον πιθανό συνδυασμό δυνάμεων και την αισχρή παραχάραξη και κλοπή της Ελληνικής Ιστορίας και Πολιτισμού που ξεδιάντροπα επιχειρείται. Και στο κάτω - κάτω, όταν κάνεις τόσες μεγάλες υποχωρήσεις σε έναν «αδύναμο γείτονα», τότε ποιο είναι το μήνυμα που δίνουμε στην σαφώς πολύ πιο ισχυρή Τουρκία;

Ας αφήσουν λοιπόν, οι ριψάσπιδες, που δυστυχώς έχουν τις τύχες του Έθνους μας στα ανίκανα όσο και επικίνδυνα χέρια τους, τις αθλιότητες περί «έντιμου συμβιβασμού». Συμβιβασμό κάνουν μόνο οι ηττημένοι, οι ασόβαροι, οι δειλοί. Οι υπόλοιποι διαπραγματεύονται μέχρι να νικήσουν ουσιαστικά. Δυστυχώς, όμως ΟΛΕΣ οι κυβερνήσεις της Ελλάδας, που χειρίστηκαν το ζήτημα της Μακεδονίας ΜΑΣ, απέδειξαν με τον χειρότερο τρόπο ότι στερούνταν Εθνικής Συνείδησης, γνώσης του θέματος, αποφασιστικότητας, με αποτέλεσμα το όνειδος της Συμφωνίας των Πρεσπών. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι της προδοσίας της κυβέρνησης Τσίπρα στο ζήτημα του ονόματος των Σκοπίων προηγήθηκαν άλλες προδοτικές πράξεις από τις προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ενώ σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη όχι μόνο τηρεί στο ακέραιο την κατάπτυστη αυτή συμφωνία, αλλά «κουνάει και το δάχτυλο» σε όσους της θυμίζουν την προηγούμενη στάση της για την Συμφωνία των Πρεσπών και της ζητούν το αυτονόητο, δηλαδή να την ακυρώσει. Ένα Έθνος, ένας Λαός και μια Ιστορία προδομένοι από τις ίδιες τις κυβερνήσεις τους…

Γιώργος Μάστορας