Aπο την 1η Ιουλίου, έχει αρχίσει πιλοτικά η εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας σε Τράπεζες και Σούπερ Μάρκετ με προοπτική να επεκταθεί και στους υπόλοιπους εργασιακούς κλάδους. Προσέξτε τώρα τον συμβολισμό, τόσο τα Σ/Μ όσο και οι τράπεζες είναι οι δυο υπηρεσίες που σε περιόδους κρίσης "αδειάζουν" πρώτες. Είναι τόσο κρίσιμες για την λειτουργία της οικονομίας και της διατροφικής αλυσίδας που χωρίς αυτές, κυριολεκτικά παραλύουν τα πάντα. Θυμηθείτε τι έγινε το 2015 με τα Capital Controls, με τον κόσμο να συνωστίζεται έξω από τα ΑΤΜ για 60 Ευρώ και προσφάτως με τον πόλεμο στην Ουκρανία που όλοι έτρεξαν στα Σ/Μ να προμηθευτούν ζάχαρη και ηλιέλαια.
Το μέτρο αυτό, που ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σε πρόσφατη επίσκεψή του σε κατάστημα μεγάλης πολυεθνικής αλυσίδας δήλωσε ότι αποτρέπει τους εργοδότες από το να εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους (κάτι που βεβαίως δεν ισχύει), δεν είναι καινούριο. Ασχέτως αν η κυβέρνηση προσπαθεί να το πλασάρει σαν κάτι νέο και καινοτόμο.
Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 αρκετές εταιρίες στην Ελλάδα χρησιμοποιούσαν κάρτες ωρομέτρησης ή NFC chips αργότερα, για να υπάρχει σωστή καταγραφή των ωρών απασχόλησης των εργαζομένων. Αυτό που έκανε στην ουσία η κυβέρνηση τώρα, είναι χρησιμοποιώντας την τεχνογνωσία από τα πιστοποιητικά εμβολιασμού -τα λεγόμενα QR codes- που σκάναραν οι πολίτες για να εισέλθουν σε ένα κατάστημα, να τα "μεταφέρει" στους χώρους εργασίας. Δεν θέλουμε να σκεφτούμε το εφιαλτικό σενάριο στο μέλλον, να πρέπει σε οτιδήποτε κάνουμε και οπουδήποτε πάμε, να το δηλώνουμε διότι τότε θα μιλάμε για την προφητική επαλήθευση του 1984 του Τζώρτζ Όργουελ, όπου ένα κράτος - παρατηρητής θα γνωρίζει την κάθε μας κίνηση, την κάθε στιγμή, παύοντας έτσι επί της ουσίας κάθε έννοια ελευθερίας.
Φυσικά, επειδή μιλάμε για την κάρτα εργασίας, καμία εκμετάλλευση δεν θα σταματήσει αφού θα μπορεί ο εργοδότης να απασχολεί τον εργαζόμενο και μετά το πέρας του ωραρίου του, όπως γίνεται δηλαδή μέχρι και σήμερα. Απλά θα χτυπάει την κάρτα του και θα παραμένει στην εργασία του... για τις "ανάγκες της επιχείρησης".
Aν η κυβέρνηση ήθελε πραγματικά να εξασφαλίσει τα δικαιώματα των εργαζομένων θα μπορούσε να ξεκινήσει αυστηρούς ελέγχους σαρώνοντας κυριολεκτικά τα πάντα και όσες επιχειρήσεις δεν συμμορφώνονται με τα αρχικά πρόστιμα, τότε να αναστέλλεται η λειτουργία τους για κάποιο διάστημα, χωρίς όμως να σταματούν οι αποδοχές των υπαλλήλων τους.
Επίσης, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια εφαρμογή που οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν εύκολα, γρήγορα και ανώνυμα, για όσους το επιθυμούν, να καταγγέλλουν οι ίδιοι τυχών παραβάσεις από τους εργοδότες τους, έτσι ώστε να γίνεται ταχύτερα και ο σχετικός έλεγχος για τις εν λόγω καταγγελίες. Ο εργαζόμενος επιβάλλεται να έχει την δική του φωνή!
Για εμάς στο Εθνικό Κόμμα, το κράτος θα πρέπει να είναι αρωγός σε κάθε επιχειρηματική πρωτοβουλία, να είναι δίκαιο και να μην λειτουργεί σαν ένας κοινός φοροεισπράκτορας. Ωστόσο, για την διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και ευημερίας, θα πρέπει να είναι απόλυτο σε θέματα διαφάνειας, ισονομίας και δικαιοσύνης. Μόνο έτσι θα επέλθει η εμπιστοσύνη των πολιτών στους κρατικούς θεσμούς. Με επικοινωνιακά σόου και φωτογραφίσεις δεν λύνονται τα πραγματικά προβλήματα της καθημερινότητας.
Γιώργος Μανούσος
Μηχανικός Πληροφορικής Τ.Ε
Τομεάρχης Έρευνας και Τεχνολογίας
