Είναι ολοφάνερο ότι στήνεται σκηνικό Ελληνοτουρκικού «διαλόγου», προωθούμενο από την αμερικανική πλευρά. Ένα σκηνικό, άμεσα συναρτημένο με ευρύτερους σχεδιασμούς των ΗΠΑ για προώθηση αρχιτεκτονικών γεωπολιτικών διευθετήσεων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, « υπό την πίεση του Ουκρανικού ζητήματος». Αξίζει να σημειωθεί σχετικά, ο παράλληλος ρόλος ενδιάμεσου που παίζουν η Τουρκία και το Ισραήλ, όπως και η σπουδή για επιτάχυνση των βημάτων εξομάλυνσης των μεταξύ τους σχέσεων (επισκέψεις ισραηλινού προέδρου σε Ελλάδα και Τουρκία και τα όσα δήλωσε εκεί).

Εκ των πραγμάτων, και με βάση όλη την προϊστορία που έρχεται με φόρα στο προσκήνιο, από την διαδοχή των κινήσεων στις οποίες αναφερθήκαμε παραπάνω, το «μενού» του «διαλόγου» αναμένεται ότι θα έχει βαριά θέματα αμφισβήτησης της Ελληνικής Κυριαρχίας και των ανάλογων δικαιωμάτων της. Αποστρατικοποίηση των νησιών, συνεκμετάλλευση υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και διευθετήσεις ενεργειακών περασμάτων (αερίου, ηλεκτρικών διασυνδέσεων) και οριοθέτηση κόμβων (το σε προγενέστερο χρόνο αμερικανικό πάγωμα του θέματος East Med σίγουρα «προέβλεπε» αυτό που ερχόταν), διάταξη των δυνάμεων των δυο χωρών στα πλαίσια του ΝΑΤΟϊκού ακροβολισμού τους απέναντι στην Ρωσία και πιθανές πατέντες για το μοίρασμα (αμφισβητήσιμο και αυτό της Ελληνικής Κυριαρχίας) της ευθύνης του επιχειρησιακού ελέγχου επί διαφόρων ζωνών (Αιγαίο, Βόρεια Ελλάδα, Βαλκανική).

Αν και άμεσα αποτελέσματα θεωρούνται μάλλον δύσκολο να επιτευχθούν, εν τούτοις είναι ορατό το ενδεχόμενο της μεταγενέστερης κατά στάδια παρουσίασης «εποικοδομητικών λύσεων μείωσης των εντάσεων», πλασαρισμένων με όρους «υψηλής πολιτικής» και «οικονομικής αποδοτικότητας», που θα επιχειρούν με διακομματική συναίνεση του εγχώριου πολιτικού συστήματος να προσπεράσουν τους σκοπέλους εσωτερικών αντιδράσεων απέναντι στις νέες υπογραφές ξεπουλήματος της Ελληνικής Εθνικής Κυριαρχίας.

Γιώργος Μάστορας