Η κυβέρνηση των ΗΠΑ αποφάσισε την ολική άρση του εμπάργκο αμερικανικών όπλων στην Κύπρο. Η κυβέρνηση Trump είχε κάνει το πρώτο βήμα το 2020, όταν δια στόματος του Mike Pompeo είχε προχωρήσει σε μερική άρση αυτού του απαράδεκτου μέτρου, που ίσχυε από το 1987.
Για όσους υπηρετήσαμε στην Κύπρο και αγανακτήσαμε με τα παμπάλαια G3, η άρση του αμερικανικού εμπάργκο όπλων ακούστηκε ως καλή είδηση. Το μείζον ζήτημα όμως είναι η ανάπτυξη της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής μου θητείας, δοκίμασα μία δυσάρεστη έκπληξη μετά την αναχώρηση από το Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων στο Μεγάλο Πεύκο, όπου περάσαμε τη βασική εκπαίδευση με το αμερικανικό Μ16-Α2 των 5,56 χιλιοστών. Στη νέα Μονάδα, η οποία εδρεύει στο Σταυροβούνι, στην Επαρχία Λευκωσίας και πιστεύω πως είναι η πιο επίλεκτη Μονάδα Καταδρομών του Ελληνικού Στρατού, μας εξόπλισαν με το γερμανικό G3-A3 των 7,62 χιλιοστών. Φανταστείτε πως με αυτό το όπλο μας είχαν επιτεθεί τα στρατεύματα του «Αττίλα» το 1974 και σήμερα, 48 ολόκληρα χρόνια μετά, το ίδιο όπλο αποτελεί το βασικό τυφέκιο εφόδου των Δυνάμεων καταδρομών της Εθνικής Φρουράς. Αιτία γι' αυτήν την απαράδεκτη οπισθοδρόμηση ήταν το αμερικανικό εμπάργκο όπλων στην Κύπρο. Όσοι δεινοπαθήσαμε για να συντηρήσουμε τα G3 σε συνθήκες ανταρτοπολέμου, σίγουρα χαρήκαμε, με την είδηση της άρσης αυτού του εμπάργκο από πλευράς ΗΠΑ. Πιστεύω πως σύντομα η 35η Μοίρα Καταδρομών θα εξοπλιστεί με πιο σύγχρονα τυφέκια από τα υπάρχοντα αποθέματα του ελληνικού οπλοστασίου και θα εναρμονιστεί με τις υπόλοιπες Μονάδες Ειδικών Δυνάμεων του Ελληνικού Στρατού.
Φυσικά, αν υπήρχε πολιτική βούληση, αυτό το πρόβλημα μπορούσε να έχει λυθεί εδώ και δεκαετίες. Η Κύπρος θα μπορούσε να έχει εισάγει όπλα από άλλες αγορές, με πρώτη επιλογή τη ρωσική και το τυφέκιο ΑΚ-74, που αποτελεί διάδοχο του θρυλικού Kalashnikov, του ΑΚ-47. Ακόμα πιο αποτελεσματικό θα ήταν να δημιουργηθεί ένα καθαρά ελληνικό τυφέκιο εφόδου για τον εξοπλισμό όλων των Μονάδων του Ελληνικού Στρατού, το οποίο θα σχεδίαζε και θα παρήγαγε αποκλειστικά η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία. Οι τούρκοι ακολουθούν αυτήν την τακτική εδώ και δεκαετίες, αντιγράφοντας τα σχέδια δυτικών κατασκευαστών. Ήδη ο τουρκικός στρατός έχει προχωρήσει στην αντικατάσταση του G3 με το τουρκικής κατασκευής MPT-76, τα αρχικά του οποίου σημαίνουν: «Εθνικό τυφέκιο πεζικού». Πρόκειται για κακή αντιγραφή του σύγχρονου γερμανικού ΗΚ4-16, αλλά στο μεγάλο διαμέτρημα των 7,62 χιλιοστών. Οι τούρκοι σχεδιαστές είχαν επιλέξει αρχικά το πιο αδύναμο διαμέτρημα των 5,56 χιλιοστών, αλλά μάλλον το αχανές πεδίο μάχης στα βουνά του Κουρδιστάν, τους έκανε να αλλάξουν γνώμη. Επιπλέον ο εχθρός εξοπλίζει τις ομάδες μάχης του πεζικού του με πολυοβιδοβόλα και αντιαρματικά, τα οποία παράγει επίσης η τουρκική αμυντική βιομηχανία, η λεγόμενη «MKEK» και τα οποία αντιγράφουν τα GMG και τα M72 LOW του αμερικανικού στρατού.
Ως πολυβολητής στη 35η Μοίρα Καταδρομών, θυμάμαι πως είχα χρεωθεί μαζί με το MG3 και το κλασικό σαρανταπεντάρι Μ1911, το οποίο περιέργως είναι αμερικανικό όπλο αλλά έχει διαφύγει του εμπάργκο. Οι τούρκοι για τους δικούς τους πολυβολητές παράγουν το πιστόλι Yavuz-16 των 9 χιλιοστών, το οποίο είναι ακριβές αντίγραφο της Beretta-92 FS. Ακολουθώντας την τακτική της πιστής αντιγραφής έχουν καταφέρει να γίνουν αυτάρκεις και να καλύπτουν όλες τις ανάγκες του στρατού τους σε φορητό οπλισμό. Το ίδιο ισχύει και για τα περιβόητα drones bayraktar, που έχουν παίξει καίριο ρόλο σε όλα τα ενεργά πολεμικά μέτωπα της ευρύτερης περιοχής μας, από την Ουκρανία και το Αζερμπαϊτζάν μέχρι τη Συρία και τη Λιβύη.
Σύμφωνα με τη ρωσική μυστική υπηρεσία FSB, οι Ουκρανοί ζήτησαν από τους τούρκους να εξοπλίζουν πλέον τα bayraktar και με χημικά και με βιολογικά όπλα και από αυτό το γεγονός πηγάζει ένας ακόμα μείζων κίνδυνος για την Πατρίδα μας.
Αυτήν τη στιγμή ο εχθρός διαθέτει περίπου 300 αμυντικές βιομηχανίες, που καθοδηγούνται από τη λεγόμενη «TÜBİTAK», δηλαδή το επιστημονικό και τεχνολογικό ερευνητικό συμβούλιο της Τουρκίας, στο οποίο μετέχουν 2.500 ερευνητές και 15 διαφορετικά ινστιτούτα. Έτσι έχουν επιτύχει 70% αυτάρκεια στις στρατιωτικές τους ανάγκες.
Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα, το ελλαδικό πολιτικό Σύστημα έχει απαξιώσει τις δύο βασικές εθνικές αμυντικές βιομηχανίες μας: Την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) και τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ). Επίσης έχουν εκχωρήσει την Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ) σε εταιρία ισραηλινών συμφερόντων. Οι τούρκοι παίζουν καταλυτικό ρόλο σε πολλά πολεμικά μέτωπα με τα bayraktar, εδώ οι δικοί μας πολιτικοί τρώνε σουβλάκια στου «Μπαϊρακτάρη» στο Μοναστηράκι. Χωρίς κανένα ίχνος αστεϊσμού το γράφω αυτό.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη φέρνει τεράστια ευθύνη για την παρακμή της Αμυντικής μας Βιομηχανίας. Προέβη σε ένα νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα μαμούθ, χωρίς να εξασφαλίσει το παραμικρό αντισταθμιστικό όφελος και χωρίς να εξασφαλίσει την ελάχιστη δυνατότητα συμπαραγωγής οποιουδήποτε οπλικού συστήματος στην Ελλάδα. Δαπανήθηκαν πέντε δισεκατομμύρια ευρώ για την αγορά είκοσι τεσσάρων Rafale, χωρίς να εξασφαλισθεί η βιομηχανική επιστροφή ούτε μισού ευρώ. Το γεγονός αυτό πλήττει ανεπανόρθωτα τα εθνικά μας συμφέροντα. Τα γαλλικά ναυπηγεία έλαβαν δώρο ζωής με τις ελληνικές φρεγάτες Belharra, την ώρα που τα Ναυπηγεία Ελευσίνας υπολειτουργούν.
Είναι άμεση εθνική ανάγκη η συμπαραγωγή μιας μεγάλης σειράς οπλικών συστημάτων που σχετίζονται με τη νέα Ελληνο-γαλλική συμφωνία. Πάνω απ’ όλα όμως τα ελληνικά εργοστάσια όπλων πρέπει να ξεκινήσουν να παράγουν μαζικά ελληνικής σχεδίασης όπλα για τον Στρατό μας. Να εξασφαλίσουμε την αυτάρκειά μας σε όλα τα είδη που επιβάλλει η Εθνική μας Ασφάλεια. Αυτός είναι ένας από τους κύριους αντικειμενικούς σκοπούς του Κυβερνητικού Προγράμματος του Εθνικού Κόμματος ΕΛΛΗΝΕΣ.
Ηλίας Κασιδιάρης
