Γράφει ο Μιχαήλ Παναγιωτόπουλος,
Αντιναύαρχος (ε.α.) ΠΝ
Στην Ελεύθερη Ώρα της Κυριακής
Είμαστε στα μέσα του τρίτου μήνα του πολέμου στην Ουκρανία και η κατάσταση όσο περνάνε οι ημέρες γίνεται πιο σοβαρή. Είναι ένας πόλεμος δικαίωσης, ένας πόλεμος απελευθέρωσης, ένας πόλεμος άμυνας στους εισβολείς. Είναι ένας πόλεμος με πάρα πολλά θύματα από απλούς άμαχους πολίτες, από στρατιώτες εκατέρωθεν, από ειδικούς απεσταλμένους, από μισθοφόρους, εθελοντές και ειδικούς συμβούλους. Είναι ένας πόλεμος γεωπολιτικών συμφερόντων αλλά είναι και ένας πόλεμος πολύ μεγάλων κερδών. Επίσης θα μπορούσαμε να τον θεωρήσουμε ως την επόμενη φάση μετά την πανδημία. Προπάντων όμως είναι ένας πόλεμος που συνδράμει στην υποβάθμιση της αξίας της ανθρώπινης ζωής και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι ένας πόλεμος που αποδεικνύει περίτρανα ότι ακόμη ζούμε σε έναν μεσαίωνα με τεχνολογία.
Σε ό,τι αφορά την στρατηγική των επιχειρήσεων και την γεωπολιτική θεώρηση, η Ρωσία έχει επικρατήσει ολοκληρωτικά στις ρωσόφωνες περιοχές και της απομένουν μόνον το Νικολάιβ και η Οδησσός για να αποκλείσει την πρόσβαση της Ουκρανίας στην Μαύρη Θάλασσα. Η επιθετική τακτική της Ρωσίας περιλαμβάνει πλέον εκτεταμένους βομβαρδισμούς των πόλεων πριν την επιχείρηση κατάληψής τους. Έτσι τις τελευταίες ημέρες βλέπουμε μια αυξημένη χρήση πυραύλων εναντίων στόχων στην Οδησσό.
Το αξιοσημείωτο όμως είναι ότι δεν υπάρχουν σημαντικές προσπάθειες για το σταμάτημα του πολέμου και την έναρξη ουσιαστικών συνομιλιών. Όλοι οι «μεγάλοι» ηγέτες επισκέπτονται την Ουκρανία, αλλά μόνον για διαπραγματεύσεις και διαμεσολαβήσεις επίλυσης δεν μιλούν. Αντιθέτως οι συνομιλίες περιορίζονται στην στρατιωτική υποστήριξη που ζητάει η Ουκρανία και τι πολεμικό υλικό θα της δώσουν. Η σύσκεψη στο Ραμστάιν της Γερμανίας στις 26 του προηγούμενου μήνα αποτέλεσε ένα σημαντικό ορόσημο, καθόσον σε αυτήν δημιουργήθηκε με μέριμνα των ΗΠΑ, ένας άτυπος συνασπισμός από τις συμμετέχουσες χώρες για την υποστήριξη της Ουκρανίας, στην παρούσα φάση με πολεμικό υλικό. Επισημοποιήθηκε εκεί κατά μια προσέγγιση, ο όρος του πολέμου της Δύσης με την Ρωσία, «δια μέσω» της Ουκρανίας.
Το επόμενο ορόσημο που θα κρίνει την εξέλιξη της όλης κατάστασης σε παγκόσμια πλέον κλίμακα, θα έιναι μεθαύριο Τρίτη 17 Μαΐου, όπου η Σουηδία και η Φινλανδία είναι πολύ πιθανόν να καταθέσουν το επίσημο αίτημα ένταξής τους στο ΝΑΤΟ. Οι πρώτες ενδείξεις φαίνονται από σήμερα, στο «άτυπο» συνέδριο των ΥΠΕΞ που διοργανώνει η Γερμανίδα ΥΠΕΞ Αναλένα Μπέρμποκ μαζί με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, τον Γενς Στόλτενμπεργκ και έχουν προσκληθεί και οι υπουργοί Εξωτερικών της Φινλανδίας και της Σουηδίας. Η ταχύτητα με την οποία προωθείται η ενταξιακή διαδικασία των δύο χωρών είναι πρωτοφανής για τα δεδομένα του ΝΑΤΟ. Η τελική στάση αυτών των δύο κρατών αποτελεί το κομβικό σημείο, το κλειδί που θα δείξει εάν η κατάσταση ξεφύγει εντελώς με πιθανή χρήση πυρηνικών όπλων ή παραμείνει σε διαχειρίσιμα πλαίσια. Όπως δήλωσε την περασμένη Παρασκευή ο αναπληρωτής μόνιμος αντιπρόσωπος της Ρωσίας στον ΟΗΕ Ντμίτρι Πολιάνσκι, «Η σύγκρουση έχει ήδη κλιμακωθεί, μέχρι στιγμής, δεν έχει απομείνει καθόλου χώρος για διπλωματία... η έλλειψη εποικοδομητικού διαλόγου, η αδυναμία του Κιέβου να τηρήσει τις υποσχέσεις του και οι δυτικές προσπάθειες για παράταση των εχθροπραξιών, συμβάλλουν σε μια τέτοια κατάσταση».
Είναι βέβαιο ότι και οι τρεις αντιμαχόμενοι κερδίζουν από την συνέχιση του πολέμου, σε πεδία πέραν του επιχειρησιακού. Η Ρωσία έχει αποδείξει τον δυναμισμό της, ανακτά παραπάνω από τα ρωσόφωνα εδάφη και το ρούβλι έχει σημειώσει μεγάλη άνοδο σε σχέση με το Δολάριο και το Ευρώ. Η Δύση σταδιακά ξεσκαρτάρει το παλαιό της οπλοστάσιο στον ανακυκλωτή της Ουκρανίας, στην μεγάλη μάντρα μεταποίησης των όπλων σε παλιοσίδερα, με κόστος τις ανθρώπινες ζωές. Όπως αναφέρουν οι ίδιοι οι δυτικοί, υπάρχει μια «μαύρη τρύπα» αμέσως μόλις μπούν τα όπλα των δυτικών στην Ουκρανία και κανένας δεν ξέρει πού καταλήγουν, πολύ πιθανόν σε παλιοσίδερα μετά από ρώσικο βομβαρδισμό των πομπών «υποστήριξης». Τέλος, η Ουκρανική ελίτ επωφελείται από την οικονομική βοήθεια της Δύσης και για αυτό ο Πρόεδρος Ζελένσκι ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο γιά όπλα από την Δύση, παρά για ουσιαστικές συνομιλίες ειρήνευσης.
Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα μας, ο κος «διαγγελματίας» ήδη από την διάσκεψη του Ράμσταιν, μας έχει εντάξει αυτοβούλως στον συνασπισμό υποστήριξης της Ουκρανίας και μας έχει κατατάξει στους εχθρούς της Ρωσίας. Έχει ήδη στείλει στην Ουκρανία πέραν της ανθρωπιστικής βοήθειας και σημαντικό αριθμό όπλων και πιθανότατα οπλικών συστημάτων, με απροσδιόριστο αριθμό πτήσεων (2, 6 ή ακόμη περισσότερες) και πιθανόν οδικώς μέσω Αλεξανδρούπολης. Αύριο 16 Μαΐου ο κος Π/Θ θα συναντηθεί με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και αναμένεται να απαντήσει θετικά και χωρίς να ρωτήσει/ ενημερώσει τους πολίτες ή τους εκπροσώπους τους στη Βουλή, στο αίτημα των ΗΠΑ για οπλικά συστήματα που έχουμε στα νησιά μας για άμυνα κατά της τουρκικής Στρατιάς του Αιγαίου. Ουσιαστικά πρόκειται για απογύμνωση των νησιών μας από κάθε αμυντική δυνατότητα ενάντια στις παράλογες αξιώσεις του Ερντογάν. Ό,τι αντάλλαγμα σε οπλικά συστήματα θα δοθεί σαν ανταπόδωση από τις ΗΠΑ, πρέπει πάντοτε να έχουμε υπόψη μας ότι δεν είναι βέβαιο πως θα το αναπτύξει η κυβέρνηση στα νησιά μας. Στην καλύτερη περίπτωση που θα αναπτυχθούν νέα οπλικά συστήματα στα νησιά, αυτή η κίνηση θα απαιτήσει πολύ προετοιμασία και χρόνο, δεν είναι κάτι απλό σαν την μεταφορά εμπορευμάτων με φορτηγά.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία χρονικά έρχεται με την ολοκλήρωση του κύκλου της «πανδημίας». Μετά τα μέτρα και τους περιορισμούς λόγω του κορωνοϊού, μετά τους ένδον εγκλεισμούς, τις απαγορεύσεις, τους περιορισμούς της ελευθερίας στο όνομα της προσπάθειας για επιβίωση, όπως θέλουν να το αποκαλούν οι καλοπληρωμένοι «ειδικοί» της τηλεόρασης, τώρα έρχονται τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ακρίβειας. Μας λένε ότι η ακρίβεια οφείλεται στον πόλεμο, αλλά δεν μπορούν να μας πείσουν. Η ακρίβεια έρχεται αρκετά πιο πριν και είναι αποτέλεσμα λανθασμένων επιλογών και επιτηδευμένων πολιτικών στρατηγικών, στο τμήμα της ενέργειας, στο τμήμα της οικονομίας, στο τμήμα των τροφίμων, στο τμήμα του εμπορίου, στο τμήμα εξωτερικής πολιτικής, στο τμήμα εσωτερικής ασφάλειας, στο τμήμα της αγροτικής ανάπτυξης, στην παιδεία και στην υγεία, παντού. Η ρήτρα αναπροσαρμογής της ΔΕΗ, η αχρήστευση της λιγνιτικής ενέργειας εις βάρος των γερμανικών ανεμογεννητριών της ΤΕΡΝΑ, το κλείσιμο των μικρών επιχειρήσεων, η απαξίωση της εργασίας και της πρωτογενούς παραγωγής, το κυνηγητό του εμπορίου και της εστίασης, η ακρίβεια στα πολυκαταστήματα και όλα τα άλλα κακά που έφεραν οι επιλογές του κου «Αγαπητοί μου Συμπολίτες», έχουν εμφανιστεί αρκετά πριν τον πόλεμο. Τώρα όπως είναι φυσικό οι ελλείψεις εντείνονται ακόμη περισσότερο, ειδικά στην ενέργεια και στις πρώτες ύλες τροφίμων. Ο κος Π/Θ βλέπει το καταπληκτικό επίπεδο ζωής και τις άδειες θέσεις εργασίας, αλλά μας θέλει εργάτες και υπαλλήλους με αμοιβές φτώχειας που ίσα ίσα να φτάνουν για την επιβίωσή μας και όχι κάτι καλύτερο. Επιπλέον μας χλευάζει λέγοντας ότι μας δίνει έναν επιπλέον δέκατο πέμπτο μισθό. Θεωρεί ότι η εξουσία του προέρχεται από κάπου αλλού και όχι από τους πολίτες. Σε μερικούς από τους πολίτες, όπως στους ανεμβολίαστους υγειονομικούς, τους στερεί το δικαίωμα πρόσβασης σε εργασία, λόγω καπρίτσιου όπως αναφέρεται, παρά το ότι τα περισσότερα από τα μέτρα κατά της πανδημίας σταδιακά αίρονται.
Μπορεί η σημερινή κατάσταση, τόσο στην Ελλάδα μας αλλά και στο μεγαλύτερο τμήμα του πλανήτη να είναι αρκετά δύσκολη, όμως οι ενδείξεις για το μέλλον δεν είναι ενθαρυντικές. Πέραν από τον πόλεμο στην Ουκρανία και στην πολύ δύσκολη κατάσταση της οικονομίας μας, υπάρχουν ήδη σχέδια για επιπλέον περιορισμούς, στο όνομα της εξοικονόμισης ενέργειας. Επίσης, ενώ μιλάνε για παγιοποίηση της «πανδημίας» και μετάλλαξή της σε διαρκές και αντιμετωπίσιμο φαινόμενο, αρχίζουν να επισημαίνουν και να τονίζουν τις νέες παραλαγές του ιού, που ακόμη δεν ξέρουν τι θα εμφανίσουν. Προσπαθούν να ετοιμάσουν τους πολίτες για νέους περιορισμούς.
Η λύση σε όλα αυτά είναι προφανής. Μέχρι τώρα όλοι οι πολιτικοί, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, ανερχόμενα κόμματα, όλοι τους υπερχρεωμένοι και ατομικά πολλοί με αρκετά ακίνητα ο καθένας τους, προτάσσουν τις υποχρεώσεις της Ελλάδας στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στους συνασπισμούς. Κανένας τους όμως δεν προτάσσει το συμφέρον της χώρας μας. Όλοι βλέπουν τις δυσκολίες αλλά δεν αποφασίζουν εκλογές, όχι για κάποιον άλλο λόγο αλλά μόνο για να παραμείνουν και να διαχειριστούν όσα χρήματα μπορούν περισσότερο από τα ταμεία του εξωτερικού στο όνομα της ανάπτυξης. Μιας ανάπτυξης που φαίνεται στις τσέπες των ολίγων ημετέρων, σε βάρος όλων των πολιτών. Για παράδειγμα για την ανάπλαση στην προδομένη Βόρεια Εύβοια σύμφωνα με τα δημοσιεύματα η χρηματοδότηση αναλογικά είναι περίπου 21,7 ευρώ το στρέμμα ενώ στο Τατόϊ ανεβαίνει στα 3750 ευρώ το στρέμμα. Για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, απλούστατα γιατί δεν πάει άλλο, πρέπει στις επόμενες εκλογές που ελπίζω να έρθουν σύντομα, η εστίαση να στραφεί στην εκ των έσω ενδυνάμωση και ανάπτυξη της Ελλάδας, μέσα από την πολιτική ενός καθαρά εθνικού πατριωτικού κόμματος, των ΕΛΛΗΝΩΝ. Των ΕΛΛΗΝΩΝ που μέσα από τις δυσκολίες, τον διωγμό και τον εγκλεισμό, έχουν ακόμα την δύναμη να χαμογελούν και να ελπίζουν. Μέχρι την άλλη Κυριακή «συμπολίτες μου», καλή δύναμη και καλή συνέχεια.
