Η απώλεια της Μικράς Ασίας, ο ξεριζωμός του Ελληνισμού της Ιωνίας, του Πόντου και των υπόλοιπων σκλαβωμένων Πατρίδων της καθ’ ημάς Ανατολής, αποτελεί μεγαλύτερη Εθνική καταστροφή ακόμα και από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης.

Προαιώνιες Ελληνικές Εστίες, στις οποίες άνθισε η Ελληνική Φιλοσοφία πριν από δυόμιση χιλιάδες χρόνια, παραδόθηκαν στη βαρβαρότητα. Η μάστιγα της Ασίας, οι ορδές του παντουρκισμού, οι νομάδες της κεντροασιατικής στέπας, θεμελίωσαν το σύγχρονο τουρκικό κράτος, πάνω στο αίμα, στις σφαγές, στις λεηλασίες και στη μαζική εξόντωση όλων των Εθνοτήτων της Μικράς Ασίας. Αυτά τα μείζονα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας παραμένουν μέχρι τις ημέρες μας ατιμώρητα.

Η Μικρασιατική Εκστρατεία, μπορούσε να είναι νικηφόρος και σήμερα να επικρατεί ένα εντελώς διαφορετικό status quo στην Ανατολική Μεσόγειο. Αρκεί να είχαν εισακουσθεί οι απεγνωσμένες εκκλήσεις του Ιωάννου Μεταξά, που ως μέγας στρατηγικός νους, είχε προειδοποιήσει για το ανώφελο της προέλασης προς Ανατολάς και είχε προτείνει την αστραπιαία κατάληψη της Κωνσταντινούπολης. Ο Ελληνικός Στρατός όφειλε να θωρακίσει και να καταστήσει απόρθητο οχυρό ολόκληρη τη ζώνη της Σμύρνης. Από εκεί να επεκταθεί κατά μήκος των παραλίων της Δυτικής Μικράς Ασίας. Επόμενο βήμα θα ήταν η συνένωση αυτών των προαιώνιων Ελληνικών Εδαφών με τον Εύξεινο Πόντο, όπου υπήρχαν ακμαίοι Ελληνικοί πληθυσμοί και δρούσε το ηρωικό Ποντιακό Αντάρτικο.

Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν συνέβη γιατί η χώρα παραδόθηκε στον Εθνικό Διχασμό, που ήταν και η μοναδική αιτία της καταστροφής. Μοιραίες πολιτικές φατρίες και των δύο αντιμαχόμενων παρατάξεων οδήγησαν τον ανίκητο Ελληνικό Στρατό, που επί δέκα ολόκληρα χρόνια συνέτριβε τους τούρκους σε όλα τα μέτωπα, σε μία επιχείρηση αυτοκτονίας και καταστροφής.

Εκατό χρόνια λείπει ο Ελληνισμός από τη Μικρά Ασία, ποτέ όμως δεν ξεχνάμε τις αλύτρωτες Ελληνικές Πατρίδες. Παραφράζοντας ελαφρώς τον Καβάφη, θα αναφωνούσαμε: «Γη της Ιωνίας εσένα αγαπάμε ακόμη, Εσένα οι ψυχές μας ενθυμούνται ακόμη»!

Ηλίας Κασιδιάρης