Εάν ερευνήσουμε τα γεγονότα ευρισκόμενοι σε φυσική και πολιτική νηφαλιότητα, θα διαπιστώσουμε ότι το ενδιαφέρον των «ελίτ» δεν είναι η υγεία των Λαών, αλλά η δική τους κερδοφορία. Όσο θα προχωρά ο χρόνος, θα γίνονται ολοένα και πιο αποκαλυπτικά τα στοιχεία εκείνα, που δείχνουν ότι η τεράστια διόγκωση του θέματος της πανδημίας, με τα ειδικά μέτρα που πάρθηκαν και όπως πάρθηκαν, συνδέονται με την αντιμετώπιση μιας νέας τεράστιας χρηματιστηριακής κρίσης, αρκετά μεγαλύτερης από αυτήν του 2008. Το σταμάτημα της παραγωγής και της οικονομικής δραστηριότητας σε διάφορους τομείς επέτρεψε να επιβληθούν τέτοια μέτρα, ώστε να μη φανεί η νέα οικονομική κατάρρευση του συστήματος, αλλά να φανούν οι επιπτώσεις αυτές απλώς ως αποτέλεσμα των οικονομικών μέτρων που έπρεπε να ληφθούν. Η πανδημία λειτούργησε ως άλλοθι και ως επιταχυντής αναδιαρθρώσεων στην εργασία, στην παραγωγή, στην κοινωνική σχέση, στην εκπαίδευση.
Επιπλέον, τα εκτεταμένα «λοκντάουν», ο έλεγχος που θα ενταθεί περισσότερο, ο ανήθικος και παράνομος διαχωρισμός των πολιτών σε διάφορες κατηγορίες, η «επίβλεψη» όλων των μετακινήσεων, δεν έχουν στην πραγματικότητα κανέναν υγειονομικό χαρακτήρα, αλλά θέτουν νέους όρους περιορισμών κι αποκλεισμών μέσα στην κοινωνία. Γι’ αυτό κι είναι εσφαλμένη η προωθημένη αντίληψη ότι «ενωμένη όσο ποτέ η ανθρωπότητα», υπό την ηγεσία των «ελίτ», «δίνει την μάχη για την αντιμετώπιση της πανδημίας». Μέσα στην πανδημία κάποιοι έχουν κάνει χρυσές δουλειές, ενώ καταστρέφονται πολλές ενδιάμεσες κοινωνικές κατηγορίες. Το ψηφιακό κράτος, η τηλεργασία, η τηλεκπαίδευση θα θέσουν νέους όρους στην κοινωνική οργάνωση. Το πριν και το μετά την πανδημία θα είναι πολύ διαφορετικά.
Όλα τα προαναφερόμενα βρίσκουν, βεβαίως, πλήρη εφαρμογή και στην Χώρα μας. Το κυρίαρχο κυβερνητικό σλόγκαν «μόνο μας όπλο το εμβόλιο» οδηγεί στην επιτήδεια χρήση που γίνεται από την κυβέρνηση και τις εγχώριες «ελίτ»: όποιος δεν εμβολιάζεται είναι «εχθρός της κοινωνίας», «αντιεμβολιαστής», «συνομωσιολόγος», «ψεκασμένος» και πρέπει να αποκλείεται από όσο το δυνατόν περισσότερες δραστηριότητες του δημόσιου χώρου. Μπορεί το εμβόλιο να μην είναι «υποχρεωτικό» (ακόμη), αλλά θα υπάρχει η νομοθεσία και τα έκτακτα μέτρα, που θα κάνουν τον βίο αβίωτο σε όσους δεν το κάνουν. Παρά την κυβερνητική προπαγάνδα, τα ερωτήματα που τίθενται από ολοένα και περισσότερους πολίτες παραμένουν αναπάντητα: Γιατί ο κόσμος είναι επιφυλακτικός απέναντι στα εμβόλια; Πόση έκταση μπορεί να πάρουν οι παρενέργειες; Πόσο χρονικό διάστημα διαρκεί η ανοσία; κοκ.
Οι πεντάμηνες «καραντίνες», οι απίθανοι περιορισμοί κυκλοφορίας από τις εννιά το βράδυ και τα άλλα παρεμφερή μέτρα αποκλεισμού θα επιχειρηθεί τώρα να αντικατασταθούν από διαρκείς ελέγχους και ζώνες, στις οποίες θα έχουν πρόσβαση μόνο οι «υγιείς». Έτσι, κι επίσημα, θα υπάρχουν πλέον δύο κατηγορίες πολιτών. Οι «υγιείς» και οι «μολυσμένοι», οι «σώφρονες» και οι «άφρονες». Τα νέα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ακριβώς σ’ αυτήν την τροχιά, στοχεύοντας στο να εθιστούμε στην κατάσταση αυτή. Ανεξαρτήτως το πώς θα εφαρμοστούν στην πράξη τα μέτρα αυτά, βλέπουμε ήδη κυβερνητικούς «παπαγάλους» της δημοσιογραφίας, όπως ο Πορτοσάλτε, να «ρίχνουν» προτάσεις του τύπου «όποιος είναι ανεμβολίαστος» να πληρώνει το κόστος της ΜΕΘ που θα χρειαστεί! Η υγεία ως δωρεάν δημόσιο αγαθό και η υποχρέωση της πολιτείας προς την κοινωνία και τον πολίτη πηγαίνει στα σκουπίδια. Στήνεται σκηνικό ρωμαϊκής αρένας, εργασιακού μεσαίωνα και κοινωνικής ζούγκλας. Η Νέα Δικτατορία είναι εδώ…
Γιώργος Μάστορας
