Η Τουρκία χρησιμοποιεί την κατεχόμενη Κύπρο ως ορμητήριο και προχωρεί στην κατασκευή στρατιωτικών υποδομών. Η αναβάθμιση του παράνομου αεροδρομίου του κατεχόμενου Λευκόνοικου και η κατασκευή ναυτικής βάσης στο Μπογάζι αποτελούν μέρος αυτών των σχεδιασμών. Για την ακρίβεια, επιχειρούν οι Τούρκοι μέσω αυτών των βάσεων να μπορούν να ελέγχουν την περιοχή. Να μπορούν να ξεκινούν στρατιωτικές επιδρομές κι επιχειρήσεις σε χώρες της περιοχής. Η αεροπορική βάση είναι σχεδόν έτοιμη, καθώς τα έργα αναβάθμισης συνεχίζονται και πέρα από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar TB2-UAV, προσεχώς θα σταθμεύουν και μαχητικά αεροσκάφη, που θα αναλαμβάνουν αποστολές από την κατεχόμενη Κύπρο. Αυτό σημαίνει πρακτικά πως η Κύπρος θα χρησιμοποιείται ως μεγάλη στρατιωτική βάση και στο στόχαστρο θα βρίσκονται «εχθρικές» για την Άγκυρα χώρες της περιοχής ή ακόμη και δυνάμεις, οι οποίες θεωρεί η κατοχική δύναμη ότι βρίσκονται στην αντίπερα όχθη από αυτή της Τουρκίας.

Οι κινήσεις αυτές της Άγκυρας προφανώς κι εξηγούν, για μία ακόμη φορά, γιατί είναι σημαντική η Κύπρος τόσο για τους στρατιωτικούς της στόχους όσο και για τις επεκτατικές της επιδιώξεις. Είναι προφανές πως, για την Άγκυρα, η Κύπρος αποτελεί το προκεχωρημένο φυλάκιό της, το οποίο διευκολύνει τα παιχνίδια της στην ευρύτερη περιοχή. Γι’ αυτό, λοιπόν, ροκανίζει τον χρόνο κι αξιοποιεί τις διαδικασίες ως άλλοθι, για να προχωρεί και να εκπληρώνει τα σχέδιά της.

Για πολλοστή φορά, είναι ολοφάνερο ότι αυτό που εκ μέρους μας χρειάζεται είναι μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση στο Κυπριακό και γενικότερα σε όλες τις διενέξεις με τους τούρκους. Επείγει η εγκατάλειψη της πολιτικής του κατευνασμού και των φοβικών συνδρόμων. Δυστυχώς, όμως, οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις του «συνταγματικού τόξου» κινούνται διαχρονικά στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που πραγματικά χρειάζεται το Έθνος των Ελλήνων.

Γιώργος Μάστορας