Κατά το χρονικόν διάστημα μεταξύ των ετών 1940-1949, η Ελλάς εδέχθη επίθεσιν υπό τεσσάρων εχθρικών δυνάμεων: Ιταλών, Γερμανών, Βουλγάρων και εντοπίων κομμουνιστών.

Οι κομμουνισταί, από του έτους 1919, έδρων εν Ελλάδι, υπό μορφήν κόμματος, ως ξένη πολιτική δύναμις, σκοπούσα εις την ψυχοπνευματικήν διάβρωσιν των Ελλήνων υπό την καθοδήγησιν της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

Από του έτους 1941 έως τον Αύγουστον του 1949 έδρασαν ως ξένη εχθρική πολιτικοστρατιωτική δύναμις, με όργανα το Ε.Α.Μ. , τον ΕΛΑΣ, την ΟΠΛΑ, την «κυβέρνησιν του βουνού» και τον λεγόμενον «Δημοκρατικό Στρατό» και με σκοπόν την δια των όπλων κατάληψιν της εξουσίας, την εδαφικήν ακρωτηρίασιν της Ελλάδος και την ένταξίν της εις το Σοβιετικόν παραπέτασμα.

Αι επιχειρήσεις των κομμουνιστών διεξήχθησαν εις τρεις (3) γύρους. Κατά τον πρώτον (1^ον ) γύρον και με πρόσχημα την δήθεν αντίστασιν κατά των Γερμανών και Ιταλών: Εστρατολόγησαν και ενέταξαν εις το Ε.Α.Μ. πλήθος πλανηθέντων Ελλήνων. Υπενόμευσαν και διέλυσαν Εθνικάς αντιστασιακάς οργανώσεις. Έσυρον δια της βίας Έλληνας εις τας τάξεις των. Κατέσφαξαν δεκάδας χιλιάδας Ελλήνων. Ελεηλάτησαν και επυρπόλησαν το πλείστον των Ελληνικών χωρίων. Κατέδειξαν δια της απανθρώπου και εν πολλοίς κτηνώδους συμπεριφοράς των το μίσος το οποίον εξέτρεφον κατά της φυλής των Ελλήνων, ως απόβλητα αυτής.

Ο πρώτος (1^ος ) γύρος – προετοιμασία έληξεν τον Οκτώβριον του 1944 επιτυχώς δια τους κομμουνιστάς, οίτινες εφρόντισαν και δια την ασφαλήν αποχώρησιν εξ’ Ελλάδος του Γερμανικού στρατού.

Ο δεύτερος (2^ος ) γύρος ήρξατο την 3^ην Δεκεμβρίου του 1944 με την επί τριακοντατρείς (33ει ) ημέρας διαρκέσασαν μάχην των Αθηνών, κατά την οποίαν οι κομμουνισταί διέπραξαν φρικώδη εγκλήματα, κατά του λαού και του Έθνους: Σφαγαί αθώων πολιτών, χωροφυλάκων και αστυνομικών ομηρίαι, καταστροφαί κτιρίων, εργοστασίων κ.λ.π.

Τα ανθρωπόμορφα λυσσώδη κομμουνιστικά κτήνη αντεμετωπίσθησαν με αυτοθυσίαν υπό των ηρωικών ανδρών του Συντάγματος Χωροφυλακής εις το στρατόπεδον Μακρυγιάννη. Οι Ριμινίται και οι Χίται του Διγενή, με τη συνδρομήν των Άγγλων ( σ.σ. κινουμένων όχι υπό φιλελληνικών αισθημάτων, αλλά δια την προστασίαν του «προτεκτοράτου των») συνέβαλον αποφασιστικώς εις την ήτταν των κομμουνιστών και την απελευθέρωσιν των Αθηνών. Ο 2^ος γύρος έληξεν και τυπικώς με την συμφωνίαν της Βάρκιζας την 12^η Φεβρουαρίου 1945, ήτις απετέλεσεν ανέλπιστον δώρον δια τους κομμουνιστάς, διότι αντί να οδηγηθούν άλλοι εξ’ αυτών εις το απόσπασμα και άλλοι ισοβίως εις τας φυλακάς, τους προσεφέρθη ανάπαυλα και δυνατότης ανέτου προετοιμασίας, δια να επιχειρήσουν τον 3^ον γύρον (1946 – 1949) κατά την διάρκειαν του οποίου, εξηκολούθησαν να εγκληματούν και να καταστρέφουν, με χείρον των εγκλημάτων την αρπαγήν και μεταφοράν δεκάδων χιλιάδων Ελληνοπαίδων εις τα σοβιετοκρατούμενα Βαλκάνια (παιδομάζωμα).

Ο Τρίτος (3^ος) γύρος ήρξατο τον Μάρτιον του 1946 με την σφαγήν των ανδρών της Χωροφυλακής Λιτοχώρου και έληξεν με την συντριβήν του λεγομένου «Δημοκρατικού Στρατού» των μισελλήνων εχθρών, εις το Βίτσι και τον Γράμμον, από τους ΑΝΔΡΕΣ του Εθνικού μας Στρατού, υπό την ηγεσίαν του Στρατάρχου Αλεξάνδρου Παπάγου.

Μετά τον θάνατον του Στρατάρχου (1955) επανήρχισαν την πολιτικήν δράσιν με το προσωπείον της Ε.Δ.Α. όντος του κ.κ. εκτός Νόμου.

Το 1975, ο μοιραίος δια την Πατρίδαν μας ψευδοεθνάρχης, ενομιμοποίησεν το Κ.Κ. αμνηστεύσας ούτω τους κομμουνιστάς, δια τα κατά του Έθνους και του λαού κακουργημάτων των.

Έκτοτε ήρχισεν ο τέταρτος (4^ος) γύρος δράσεως των αναρχοαπάτριδων τρομοκρατών και η πολιτικοπνευματική πλύσις εγκεφάλου της νεολαίας, με σκοπόν τον αφελληνισμόν της και συνεχίζεται με την ανοχήν της προσκυνημένης πολιτικής και θρησκευτικής ηγεσίας της Ελλάδος και υπό την προστασίαν των ισοπεδοτών της λεγομένης Νέας Τάξεως, της οποίας οι κομμουνισταί και αι παντός είδους παραφυάδες των αποτελούν χρήσιμα όργανα.

Η κομμουνιστική επίθεσις των τριών (3^ων ) γύρων κατά της Ελλάδος χαρακτηρίζεται ψευδεπιγράφως και σκοπίμως «εμφύλιος πόλεμος».

Οι συνειδητοί κομμουνισταί ήσαν, είναι, έδρασαν και δρουν ως συνειδητοί απάτριδες. Επολέμησαν και πολεμούν, εγκληματούντες ποικιλοτρόπως κατά της Ελληνικής Φυλής. Δεν ανήκουν, δεν δικαιούνται, ούτε θέλουν να ανήκουν εις την Φυλήν μας και το Έθνος.

Κομμουνιστής και Έλλην δεν νοείται.

Παρεπιπτόντως και συναφώς, θεωρώ σκόπιμον να επισημάνω, ότι  ο επί μίαν σχεδόν πεντηκονταετίαν ασκούμενος ψυχολογικός πόλεμος και η επιχειρουμένη συστηματικώς πολιτικοπνευματική πλύσις εγκεφάλου, κατά τον 4^ον γύρον της κομμουνιστικής επιθέσεως, έχει προσβάλει, κατά το μάλλον ή ήττον και το Δικαστικόν Σώμα της Ελλάδος. Εν τη υπ. αριθμ. 2425 κ.λ.π. /Οκτωβρίου 2020 αποφάσει του Α΄ Τριμελούς Εφετείου κακ/των Αθηνών κατά των Ελλήνων εθνικιστών, διαλαμβάνεται, παρεκτός των άλλων, και μομφή κατά του γράφοντος, διότι εις τινα ομιλίαν του εχαρακτήρισεν τους κομμουνιστάς «απορρίματα» (σελ. 11.460). Εξ’ αυτού συνάγεται, ότι το Δικαστήριον εθεώρει τους κομμουνιστάς… αγλάισμα του Έθνους.

O Tempora O mores…

Μιχάλης Αρβανίτης,

Δικηγόρος

π. βουλευτής Αχαΐας