Μεσάνυχτα, 31 Μαρτίου προς πρώτη Απριλίου 1955. Ο Ύπνος έχει σφαλίσει τα βλέφαρα των περισσοτέρων κατοίκων της νήσου της Αφροδίτης με την βοήθεια του κάματου της ημέρας. Ο Μορφέας έχει αναλάβει την ξενάγηση στον ιδιόμορφο κόσμο του. Κάποιοι, όμως, δεν καθεύδουν, προτιμώντας να ορίσουν οι ίδιοι το περιεχόμενο των ονείρων τους, διασφαλίζοντας την πραγματοποίησή τους.
Στην Λευκωσία, τέσσερις νεανικές φιγούρες με αστραπιαίες κινήσεις και ατσάλινη αποφασιστικότητα, υπό την κάλυψη της Νυκτός, της μητρός του αιφνιδιασμού, προσεγγίζουν το κτήριο του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου. Εισβάλλουν αθορύβως και τοποθετούν εκρηκτικό μηχανισμό. Στις 00:30 ένας εκκωφαντικός ήχος ξυπνά τους ακολούθους του Μορφέα. Ο βασικός προπαγανδιστικός μηχανισμός των Άγγλων αποικιοκρατών έχει δεχτεί σημαντικότατο πλήγμα. Ταυτόχρονα, σε Λάρνακα, Αμμόχωστο και Λεμεσό βάλλονται κυβερνητικές, στρατιωτικές και αστυνομικές εγκαταστάσεις. Μία νέα ημέρα ξημερώνει, πολύ διαφορετική από την χθεσινή.
Τα πρωτοσέλιδα του τύπου αν και πρωταπριλιάτικα αποτυπώνουν την αλήθεια. Οι βομβιστικές ενέργειες έχουν προκαλέσει πανικό στους βάρβαρους ευγενείς εξ Αγγλίας. Πανικός προεκλήθη επίσης στις τάξεις των Τούρκων της νήσου, αλλά και – δυστυχώς, πολύ δυστυχώς- στις τάξεις των ελληνόφωνων κομμουνιστών ηγετών του Α.Κ.Ε.Λ. (Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού). Η ηγεσία του εν λόγω πολιτικού μορφώματος καταδικάζει απερίφραστα τις βομβιστικές ενέργειες κατά των δομών εξουσίας του Άγγλου αποικιοκράτη, συντασσόμενη επί της ουσίας στο πλευρό του, επιβεβαιώνοντας την ρήση του σπουδαίου μας πεζογράφου Στρατή Μυριβήλη πως «δεν υπάρχουν Έλληνες κομμουνιστές. Όταν κανείς γίνει συνειδητός κομμουνιστής, παύει να είναι Έλληνας».
Εξάλλου, ο Ηγέτης του απελευθερωτικού- ενωτικού αγώνος Γεώργιος Γρίβας-Διγενής είχε πει ότι «είχαμε να αντιμετωπίσουμε τρεις εχθρούς. Τους Βρετανούς, τους Τούρκους και τους κομμουνιστές. Ο μεγαλύτερος μου πονοκέφαλος, ήτο οι κομμουνιστές». Και δεν το είπε άνευ λόγου. Ο τότε γενικός γραμματέας του Κ.Κ.Ε., Νίκος Ζαχαριάδης, στην διαβόητη ραδιοφωνική ομιλία του της 24ης Απριλίου του 1955, αποκάλυψε την μέχρι τότε μυστική ταυτότητα του Αρχηγού της Ε.Ο.Κ.Α., υποκινούμενος από το άσβεστο μίσος εναντίον του ανθρώπου που εστάθη εμπόδιο στους σχεδιασμούς του για μετατροπή της Ελλάδος σε προτεκτοράτο της Σοβιετικής Ενώσεως, καθώς ο Γεώργιος Γρίβας είχε διατελέσει αρχηγός της αντικομμουνιστικής και εθνοσωτηρίου Οργανώσεως «Χ».
Ας επανέλθουμε, όμως, στους πρωταγωνιστές του απελευθερωτικού Έπους και ας αφήσουμε την Ιστορία να κρίνει αντικειμενικώ τω τρόπω τους ελληνόφωνους καταδότες. Η πρώτη προκήρυξη της Ε.Ο.Κ.Α. (Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών) δεν αφήνει περιθώριο αμφισβητήσεως του σκοπού του Αγώνος: «Με την βοήθειαν του Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου του Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων αναλαμβάνομεν τον αγώνα διά την αποτίναξιν του αγγλικού ζυγού, με σύνθημα εκείνο, το οποίον μας κατέλιπον οι πρόγονοί μας ως ιεράν παρακαταθήκην "Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ"». Και παρακάτω συνεχίζει: «Ο αγών θα είναι σκληρός. Ο δυνάστης διαθέτει τα μέσα και τον αριθμόν. Ημείς διαθέτομεν τήν ψυχήν, έχομεν και το δίκαιον με το μέρος μας. Γι' αυτό και θα νικήσωμεν. Έλληνες, όπου και αν ευρίσκεσθε, ακούσατε την φωνήν μας: Εμπρός, όλοι μαζί για την λευτεριά της Κύπρου μας.
Ε.Ο.Κ.Α.
Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΔΙΓΕΝΗΣ»
Ποίος ήταν ο Γεώργιος Γρίβας-Διγενής; Ήταν ο Νους της Ε.Ο.Κ.Α., ο μέγας Έλλην, ο μέγας Στρατηγός , ο υποχρεώσας μια Αυτοκρατορία, την Βρετανική, να κλίνει γόνυ στον πόθο του κυπριακού ελληνισμού για Ελευθερία! Εφήρμοσε υποδειγματικώς την πολεμική στρατηγική του ανταρτοπολέμου, στηριζόμενος στην μυστικότητα προ των πολεμικών επιχειρήσεων και στον αιφνιδιασμό κατά την τέλεσή των. Μόνο μέσω αυτής της ακολουθησάσης στρατηγικής θα είχε την δυνατότητα να φέρει σε δυσχερή θέση τον πολυάριθμο αγγλικό στρατό (την περίοδο του 1957 τα αγγλικά στρατεύματα υπολογίζετο ότι αριθμούσαν περί τους 50.000 άνδρες). «Διότι απέναντι ενός κατά πολύ ισχυροτέρου στρατού, ο ασθενέστερος δεν δύναται να χρησιμοποιήση τάς κλασσικάς μορφάς του αγώνος και τάς μεθόδους του, αλλά πρέπει να υιοθετήση νέας τοιαύτας, ίνα αναπληρώση διά τούτων την μειονεκτικότητά του είς αριθμόν και ισχύν μέσων», γράφει στο βιβλίο «Αγών Ε.Ο.Κ.Α. και ανταρτοπόλεμος». Κατόρθωσε μέσω της Οργανώσεως, της Αξιοκρατίας και της Αλληλοαρωγής να δημιουργήσει τον θρύλο της Ε.Ο.Κ.Α., έναν θρύλο στον οποίο υποκλίθηκε ακόμη και η περίφημη Ιντέλιτζεντ Σέρβις, η μυστική υπηρεσία των Βρετανών.
Στον Στρατηγό υποκλίθηκε ανεπάντεχα- αναδεικνύοντας το μεγαλείο του Ανδρός- και μία προσωπικότητα του κομμουνιστικού χώρου. Ο Φιντέλ Κάστρο! Σε επιστολή του προς τον Γρίβα, αποκρυφθείσα εκ των ελληνόφωνων μέσων μαζικής εξαπατήσεως, αναφέρει επί λέξει: «Συνταγματάρχα, ο αγώνας σου με έχει γοητεύσει και μαζί χρησιμεύσει ως παράδειγμα και για την ελευθερία της δικής μου πατρίδας. Τα θερμά μου συγχαρητήρια. Εύχομαι να βασιλεύσει επιτέλους στον κόσμο Δημοκρατία και Δικαιοσύνη». Επίσης, επιστολή, εξίσου αποκρυφθείσα εκ των οργάνων του Συστήματος, απέστειλε συλλυπούμενος την χήρα του Διγενή με αφορμή την αποβίωσή του το 1974 αναφέροντας: «Εφήρμοσα κατά τον απελευθερωτικό αγώνα της χώρας μου τα αντάρτικα σχέδια που είχε χρησιμοποιήσει ο στρατηγός Γρίβας στον αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α.», φανερώνοντας για εισέτι μία φορά την πικρή αλήθεια πως στην πατρίδα μας ενδημεί το πλέον φθονερό στέλεχος της κομμουνιστικής πνευματικής σύφιλης.
Πέρα από την φωτεινή προσωπικότητα του Στρατηγού Γρίβα, μελετώντας την εποποιία της Ε.Ο.Κ.Α. τον καιρό των φοιτητικών μου χρόνων, συγκλονίστηκε ο ψυχικός μου κόσμος από τον βίο τριών άλλων Μεγάλων του Ελληνισμού: Του Γρηγόρη Αυξεντίου, του Κυριάκου Μάτση και του Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Οι τρείς Μορφές του Έθνους αντιπροσώπευσαν στην σύγχρονη εποχή τα αιώνια Αρχέτυπα του Έλληνος. Το Αρχέτυπο του Πολεμιστή, το Αρχέτυπο του Φιλοσόφου και το Αρχέτυπο του Ποιητή, αντιστοίχως. Ο Γρηγόρης Αυξεντίου, ο Σταυραετός του Μαχαιρά, διετέλεσε υπαρχηγός της Ε.Ο.Κ.Α.. Χαράματα της 3ης Μαρτίου του 1957, το κρησφύγετό του στον Μαχαιρά περικυκλώνεται από τις αγγλικές δυνάμεις κατόπιν προδοσίας. «Παραδοθείτε», φωνάζει ο επικεφαλής Άγγλος αξιωματικός. Ο Αυξεντίου, βλέποντας τον Χάρο να δρασκελίζει απειλητικά προς το μέρος του και μην επιθυμώντας τον θάνατο των συμμαχητών του τους διατάζει να παραδοθούν. Αυτός; Αυτός, έχει αποφασίσει να πέσει. Έξι χιλιάδες Άγγλοι βρίσκονται στο σημείο της Θυσίας, έξι χιλιάδες εναντίον Ενός! «Είς, εμοί μύριοι, έαν άριστος ήι». Για εννιά ώρες πολεμά σαν λιοντάρι. Απελπισμένοι οι αποικιοκράτες, 47 Άγγλοι κείτονται νεκροί, αποφασίζουν να καταφύγουν στην ατιμωτική λύση της πυρπολήσεως του κρησφύγετου. Ένας Ήρωας πεθαίνει, ένας Θρύλος γεννιέται!
Ο Κυριάκος Μάτσης, επικεφαλής των συνδέσμων και διαβιβάσεων της Ε.Ο.Κ.Α., συλλαμβάνεται και βασανίζεται απάνθρωπα από τους Άγγλους βασανιστές στις φυλακές της Ομορφίτας. Τα σωματικά και ψυχικά βασανιστήρια αποδεικνύονται ατελέσφορα. Είναι η ώρα της επιστρατεύσεως του Πειρασμού. Ο ίδιος ο στρατάρχης Χάρντινγκ τον επισκέπτεται στις φυλακές. Κάθεται απέναντί του και του προσφέρει ένα μυθικό χρηματικό ποσό για την εποχή με αντάλλαγμα την αποκάλυψη του κρησφύγετου του Διγενή. «Εξοχώτατε, ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί Αρετής», η λακωνική απάντηση του Ήρωος. Ο Χάρντινγκ ξεροκαταπίνει, θωρώντας τον με έκπληξη και θαυμασμό. Η Αρετή, ο συγκερασμός Σοφίας, Δικαιοσύνης, Ανδρείας και Εγκράτειας, ταπεινώνει την Ύλη.
«Θα πάρω μιαν ανηφοριά
Θα πάρω μονοπάτια
Να βρω τα σκαλοπάτια
Που παν στη Λευτεριά»
Οι στίχοι αυτοί είναι οι πρώτοι του περίφημου ποιήματος του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, κατατεθέντος στην έδρα της τάξεώς του, δηλώνοντας με αυτόν τον ευγενή τρόπο την απόφασή του να πορευτεί προς το παλάτι της Ελευθερίας. Ο 17χρονος Ευαγόρας, ο αγνός έφηβος Ποιητής οδεύει προς το πεπρωμένο του. Συλλαμβάνεται να μεταφέρει οπλισμό. Δικάζεται και καταδικάζεται σε θάνατο. Οι εκκλήσεις προσωπικοτήτων, εντός και εκτός Ελλάδος, για απόδοση χάριτος εκ μέρους της αγγλικής κυβερνήσεως πίπτουν στο κενό. Οδηγείται στην αγχόνη, όπου ατάραχος αντικρίζοντας κατάματα τον Θάνατο γράφει το πιο υπέροχο ποίημά του. Το ποίημα της Θυσίας του για την πολυπόθητη Ελευθερία!
Ο απελευθερωτικός αγώνας των μαχητών της Ε.Ο.Κ.Α. δεν είχε το επιθυμητό τέλος, δηλαδή την ένωση της κόρης Κύπρου μετά της μητέρας Ελλάδος. Οι ψευτοεθνάρχες Καραμανλής και Μακάριος με τις επαίσχυντες συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, αντήλλαξαν τον Πόθο των Ελλήνων της μαρτυρικής νήσου για Ένωση με το Πάθος τους για εφήμερη εξουσία. Σήμερα, οι εχθροί εκτός αλλά κυρίως εντός των πυλών μηχανορραφούν με απώτατο σκοπό την παράδοση της Κύπρου μας στις παρά φύση ορέξεις του ποταπού, δύσμορφου ανατολίτη. Ομοσπονδία, συνομοσπονδία, σχέδιο Ανάν, όλες αυτές οι εκ του πονηρού επινοήσεις εχθρών και «φίλων» του ελληνισμού κρίνονται ως προδοτικές και εξ ου απαράδεκτες. Οι Ήρωες της Ε.Ο.Κ.Α. , οι ευρισκόμενοι στα «Φυλακισμένα Μνήματα», έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, την ίδια την ζωή τους, για την Ελευθερία και την Ένωση με την Ελλάδα. Ουδείς δικαιούται να προδώσει το όραμά τους προφασιζόμενος ότι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού.
Στον πρόλογο του μεγαλειώδους έργου του Ν. Καζαντζάκη, Ο Καπετάν Μιχάλης, διαβάζουμε: «Το ελληνικό Γένος αν σώθηκε ως τα σήμερα, αν επέζησε ύστερα από τόσους εχτρούς – εξωτερικούς κι εσωτερικούς, προ πάντων εσωτερικούς – ύστερα από τόσους αιώνες κακομοιριά, σκλαβιά και πείνα, το χρωστάει όχι στη λογική – θυμηθείτε τους τρεις εμποράκους που ίδρυσαν τη Φιλική Εταιρεία, θυμηθείτε το 21 – το χρωστάει στο θάμα. Στην ακοίμητη σπίθα που καίει μέσα στα σωθικά της Ελλάδας».
Ο επικεφαλής μας Ηλίας Κασιδιάρης, ο φυλακισμένος από το σάπιο μεταπολιτευτικό καθεστώς στις υψίστης ασφαλείας φυλακές του Δομοκού, όπως και όλα τα στελέχη και μέλη των Ελλήνων για την Πατρίδα, διατηρούμε εντός μας την Σπίθα που μεταμορφώνει το ακατόρθωτο σε κατορθωτό. Και για εμάς η μόνη δίκαιη επίλυση του Κυπριακού ζητήματος διέρχεται μέσω της ικανοποιήσεως της λαχτάρας των πεσόντων Ηρώων για Ένωση και μόνο Ένωση!
«Όσα χρόνια κι αν περάσουν
Όσοι χειμώνες κι αν διαβούν
Όσοι εντίμως ζούμε
Με πάθος θα φωνάζουμε
Εώς ότου ‘ρθει η Άνοιξις
ΕΛΛΑΣ-ΚΥΠΡΟΣ-ΕΝΩΣΙΣ»
Αλέξανδρος Ζερβέας, Στέλεχος των Ελλήνων για την Πατρίδα, Κτηνίατρος
