Άρθρο του Μιχαήλ Παναγιωτόπουλου,

Αντιναυάρχου (ε.α.) ΠΝ

Στην Ελεύθερη Ώρα της Κυριακής

Την περασμένη εβδομάδα στην γείτονα χώρα, την Τουρκία του Ερντογάν, το διπλωματικό παιχνίδι, η γνωστή για τις ιδιαιτερότητές της τουρκική διπλωματία, είχε αρκετά σκαμπανεβάσματα, αντιμετώπισε αρκετές φουρτούνες και δυσκολίες και έφαγε αρκετά «σκαμπίλια» στα σημαντικότερα από τα οποία  αναφερθούμε σήμερα.

Το πρώτο απρόσμενο «σκαμπίλι», ήρθε από την Λιβύη. Την προηγούμενη Δευτέρα 03 Μαΐου, μια πολυμελής κατά τις συνήθειες των Τούρκων, αντιπροσωπεία με επικεφαλής τους ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου και ΥΠΑΜ Χουλουσί Ακάρ πραγματοποίησε επίσκεψη στη Λιβύη. Στις κοινές δηλώσεις, ο Τσαβούσογλου ανέφερε μεταξύ άλλων ότι «Η Λιβύη είναι μια ιερή χώρα για εμάς. Η υποστήριξη που παρείχαμε απέτρεψε τον εμφύλιο πόλεμο, τις αδελφικές συγκρούσεις και την ανθρώπινη τραγωδία». (Τα είπε δηλαδή όπως του άρεσαν και τον συνέφεραν, χωρίς να αναφέρει ότι χάρη στην παρέμβαση της Τουρκίας ο αντίπαλος στρατάρχης Χαφτάρ δεν κατάφερε να ενώσει την Λιβύη σε ένα ανεξάρτητο κράτος). Το σκαμπίλι ήρθε από την Λίβυα υπουργό Εξωτερικών Νάιλα Μοχάμεντ Aλ-Μανγκούς η οποία σύμφωνα με τις διεθνείς πιέσεις προς την Λιβύη αλλά και τις ουσιώδεις διαφορές εντός της Λιβυκής μεταβατικής κυβέρνησης όσον αφορά τις σχέσεις με την Τουρκία, ζήτησε την αποχώρηση των ξένων δυνάμεων από το έδαφος της χώρας, στις οποίες δυνάμεις περιλαμβάνονται και οι τουρκικές. Ο Τσαβούσογλου έκανε έναν φραστικό ελιγμό και μετά την σύσκεψη σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο επικεφαλής του Δημοκρατικού Κόμματος της Λιβύης Ahmed Shibani,  ζήτησε από την Λίβυα ΥΠΕΞ να παραιτηθεί. Σύμφωνα με ανεπίσημες αναφορές η ΥΠΕΞ κα Αl-Manqoush έλαβε επίσης απειλές αμέσως μετά τη λήξη της συνέντευξης τύπου. Τα ανωτέρω  δείχνουν ότι τίποτε δεν έχει ακόμα παγιωθεί και υπάρχουν ακόμη περιθώρια ενδυνάμωσης των σχέσεων της Ελλάδας με την Λιβύη, με απώτερο σκοπό την αποκήρυξη εκ μέρους των, της συμφωνίας ΑΟΖ με την Τουρκία.

Το δεύτερο «σκαμπίλι», το μεγαλύτερο αλλά και αναμενόμενο, ήρθε από την Αίγυπτο. Την προηγούμενη Τετάρτη και Πέμπτη 5 και 6 Μαΐου, έλαβαν χώρα στο Κάιρο οι πρώτες μετά από οκτώ χρόνια διερευνητικές επαφές Αιγύπτου - Τουρκίας, σε επίπεδο Υφυπουργών Εξωτερικών. Μπορεί η Τουρκία να θέλει να προσεγγίσει την Αίγυπτο με απώτερο σκοπό μια συμφωνία ΑΟΖ, αλλά σίγουρα υπάρχει πολύς δρόμος και πολλά αγκάθια για τις βλέψεις της. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Αιγυπτιακού ΥΠΕΞ, «οι διερευνητικές συζητήσεις θα επικεντρωθούν στα αναγκαία βήματα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών σε διμερές και περιφερειακό επίπεδο». Όμως για την Αίγυπτο τα τρία αναγκαία βήματα είναι, πρώτον η απέλαση από την Τουρκία των τρομοκρατών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που έχουν καταφύγει στην Τουρκία. Δεύτερον να ανακόψει τις επιθέσεις της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Αίγυπτο. Τρίτον να αποχωρήσουν οι τουρκικές δυνάμεις/ Στρατιωτικοί Εκπαιδευτές άμεσα από την Λιβύη. Αυτοί οι τρείς όροι και ειδικότερα η αποχώρηση από την Λιβύη, είναι σχεδόν αδύνατο να γίνουν αποδεκτοί από την Τουρκία, με αποτέλεσμα οι όποιες συνομιλίες να μην οδηγήσουν σε κανένα αποτέλεσμα.

Το τρίτο όχι τόσο «σκαμπίλι», αλλά σίγουρα όχι πλήρης υποστήριξη ήρθε από την Γερμανία, κατά την συνάντηση των ΥΠΕΞ Μαάς και Τσαβούσογλου στο Βερολίνο την προηγούμενη Πέμπτη. Βασικό θέμα των συνομιλιών από πλευράς Γερμανίας ήταν η αποχώρηση των ξένων δυνάμεων και των μισθοφόρων από την Λιβύη. Σε αυτό το θέμα ο Τούρκος ΥΠΕΞ «εποίησε την νήσσαν» και επανέλαβε την επίσημη τουρκική άποψη ότι οι Τούρκοι στρατιωτικοί στην Λιβύη είναι εκπαιδευτές υπό το καθεστώς συμφωνίας με την προηγούμενη κυβέρνηση της Λιβύης.

Όσον αφορά στην ανατολική Μεσόγειο και στις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας, ο μεν Γερμανός ΥΠΕΞ διαπιστώνει πρόοδο, όπως άλλωστε δήλωσε και ο κος Μητσοτάκης την προηγούμενη Τετάρτη 5 Μαΐου σε συνέντευξή του στην Financial Times, λέγοντας «η ένταση μπορεί να λήξει αν όλοι συμφωνήσουμε ότι τα ζητήματα, οι διαμάχες, οι διαφωνίες μπορούν να επιλυθούν μέσω ενός πλαισίου που θα θέσει το Διεθνές Δίκαιο και τον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου στο επίκεντρο της διαχείρισης τέτοιου είδους διαφωνιών». Αντίθετα ο Τούρκος ΥΠΕΞ έκανε λόγο για «Μαξιμαλιστικές» προσδοκίες της Ελλάδας.

Στην συνάντηση των δύο ΥΠΕΞ, ο Τούρκος έφερε πάλι όλη την ατζέντα των απαιτήσεων της Τουρκίας, όπως χρηματοδότηση για εποικισμό Σύρων προσφύγων σε Κουρδικά εδάφη, μεγαλύτερη υποστήριξη σε εξοπλιστικά προγράμματα, Τελωνειακή Ένωση και Visa ελεύθερης μετακίνησης. Όμως ο Γερμανός ΥΠΕΞ επεσήμανε ότι από πλευράς Τουρκίας δεν έχουν γίνει θετικά βήματα όσον αφορά στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην αποφυλάκιση πολιτικών κρατουμένων, οπότε η όποια μεγαλύτερη προσέγγιση Τουρκίας Γερμανίας και κατ’ επέκταση Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να γίνει βήμα βήμα.

Την ίδια ημέρα υπήρξε και τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ Μέρκελ και Ερντογάν, όπου ο Τούρκος θρασύτατα κατηγόρησε την Ελλάδα ότι συνεχίζει τις προκλητικές της ενέργειες στο Αιγαίο και τις  παράνομες επαναπροωθήσεις μεταναστών/προσφύγων που είναι εναντίον του διεθνούς δικαίου και των συνειδήσεων.

Είναι πλέον φανερό ότι η θέση του Ερντογάν και η πολιτική της εξάπλωσης και της δυναμικής εμπλοκής στα θέματα των χωρών της περιοχής του αρχίζει να μην αποδίδει τόσο, κυρίως αφού το κάθε κράτος φροντίζει πρωτίστως για το δικό του συμφέρον, όπως τώρα η Λιβύη που παρότι φίλια προς την Τουρκία, βλέπει μπροστά της την επόμενη ημέρα, μετά τις εκλογές του ερχόμενου Δεκεμβρίου. Εάν μάλιστα η Τουρκία επιθυμεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην μουσουλμανική κοινότητα, υπάρχουν και άλλοι σοβαροί και δυνατοί «παίκτες» όπως η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία. Για να τους προσεγγίσει η Τουρκία πρέπει να αλλάξει αρκετά πράγματα τόσο στην στάση της προς αυτές όσο και στην ίδια της την φιλοσοφία και στο εσωτερικό της. Το ίδιο ισχύει και για τις σχέσεις της με την ΕΕ, τις ΗΠΑ, την Ρωσία.

Τα επίσημα δείπνα όπως το Ιφτάρ (δείπνο του ραμαζανίου) του Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη την προηγούμενη Πέμπτη με καλεσμένους τους θρησκευτικούς ηγέτες της Τουρκίας, δεν αρκούν για να φανεί η Τουρκία ότι υποστηρίζει μειονότητες. Την παρούσα περίοδο οι σχέσεις του Ερντογάν με τις ΗΠΑ (αναγνώριση γενοκτονίας Αρμενίων, έξοδος από πρόγραμμα παραγωγής αεροσκαφών F-35), με την Ρωσία (εμπλοκή της  υπέρ της Αρμενίας), με την Αίγυπτο (Μουσουλμανική Αδελφότητα), με το Ιράκ και την Συρία (Κουρδικό) απαιτούν πολιτική και δράσεις που σίγουρα θα κοστίσουν στον Ερντογάν. Ήδη τα ποσοστά του κόμματός του (ΑΚΡ) στις δημοσκοπήσεις είναι σημαντικά μειωμένα, από το 55% έχουν πέσει αυτή την εβδομάδα στο 27% και μέχρι τις εκλογές του 2023 σίγουρα θα πέσουν και άλλο. Τρίζει λοιπόν η καρέκλα του Ερντογάν με πιέσεις από παντού στο εξωτερικό (με κύριο πρωταγωνιστή τις ΗΠΑ που σίγουρα θα επιθυμούσαν την απομάκρυνσή του) αλλά και στο εσωτερικό όπου τα προβλήματα είναι σημαντικά με ιδιαίτερη βαρύτητα στην οικονομία.

Όσον αφορά στην Ελλάδα, η πολιτική των συνεχών και διαρκώς αυξανομένων παράλογων διεκδικήσεων της Τουρκίας φαίνεται ότι συνεχίζει να αποδίδει καρπούς, αφού η παρούσα κυβέρνηση του Μητσοτάκη δεν διστάζει να απεμπολεί συνεχώς, βασικά κυριαρχικά μας δικαιώματα, προσποιούμενη ότι υπάρχει πρόοδος. Η τάλαινα Ελλάς, θεωρώ ότι πρέπει τάχιστα να αναδείξει μια νέα κυβέρνηση που θα την επαναφέρει σε τροχιά ανάκαμψης και προόδου. Πέρα από την αποτυχημένη κατ’ εμέ εξωτερική πολιτική του Δένδια, πρέπει τάχιστα να δώσουμε στο εσωτερικό, στους Έλληνες πολίτες, στους Έλληνες φορολογούμενους και συνανθρώπους μας να καταλάβουν ότι κάτι έχει αλλάξει στην αντιμετώπισή τους, ότι κάποιος ενδιαφέρεται πραγματικά για αυτούς. Πέρα από την άκρως αποτυχημένη πολιτική αντιμετώπισης της αποκαλούμενης «πανδημίας», πέρα από τον τετραπλασιασμό του χρέους της Ελλάδας που έφερε η πολιτική της ΝΔ και που θα κληθούμε να επιλύσουμε,  είναι επιτέλους καιρός να φανεί ότι κάποιος ενδιαφέρεται, κάποιος νοιάζεται να αποκατασταθεί επιτέλους η Μυρτώ  που πριν εννέα χρόνια στην Πάρο υπέστη από αλλοδαπό τον ακραίο σωματικό και ψυχικό βανδαλισμό που την έχει καθηλώσει και το δημόσιο θεωρεί ότι δεν πρέπει να την αποζημιώσει. Πρέπει να φανεί έμπρακτα ότι κάποιος ενδιαφέρεται για την αποκατάσταση των θυμάτων της Marfin  και την κατάδειξη των ενόχων. Πρέπει να φυσήξει νέος άνεμος στην οικονομία με την έμπρακτη στήριξη των απλών πολιτών, ο λυτρωτικός άνεμος των «Ελλήνων» που είμαστε έτοιμοι να φέρουμε στην χώρα μας την αναγκαία αλλαγή προς την πρόοδο και την ανάπτυξη. Τα μηνύματα που φέρνουμε είναι μηνύματα ελπίδας, σιγουριάς και υπερηφάνειας. Αυτό φαίνεται μέσα από την Πρώτη Οργανωτική Συνδιάσκεψη του Εθνικού Κόμματος των «ΕΛΛΗΝΩΝ» με την παρουσίαση 100 και πλέον στελεχών, που προβλήθηκε την Κυριακή στις 6 το απόγευμα μέσω του επίσημου καναλιού του Ηλία Κασιδιάρη στο Youtube και που πρέπει όλοι να δούμε. Μέχρι την επόμενη Κυριακή, καλή δύναμη και Χριστός Ανέστη.