Της Αργυρώς (Ρίκας) Θωμάκου
″Φλόγα του Ταινάρου
«Ηχήστε οι σάλπιγγες. Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα.
Βογκήστε τύμπανα πολέμου. Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !
Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα...»
Είναι το φέρετρο του Μεγάλου μας Κωστή Παλαμά. Είναι η φωνή του Άγγελου Σικελιανού που δονεί τον αέρα και σπέρνει ρίγη συγκινήσεως. Είναι ο μεγαλειώδης αποχαιρετισμός των Ελλήνων, προς έναν πραγματικά μεγάλο Άνδρα. Είναι ο επίλογος μιας πάνδημης κηδείας που εξελίχθηκε σε μια τεράστια αντιστασιακή εκδήλωση.
27 Φεβρουαρίου 1943. Ο σπουδαίος Έλληνας ποιητής, σε ηλικία 84 ετών, νικιέται από τη βαριά αρρώστια του. Η θλίψη, από το σπίτι του στην Πλάκα, απλώνεται με αστραπιαία ταχύτητα στην κατοχική Αθήνα. Η είδηση του θανάτου του επιφανέστερου ποιητή της γενιάς του κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα. Η Ιωάννα Τσάτσου γράφει στο προσωπικό της ημερολόγιο, αυτό που αισθάνονται όλοι οι Αθηναίοι: «Χτες βράδυ μία είδηση ακατανόητη μας ήρθε. Μία είδηση ασύλληπτη. Ο Γέρο-Παλαμάς πέθανε. Είχαμε ξεχάσει πως ήταν θνητός».
Νωρίς το πρωί της 28ης Φεβρουαρίου. Πλήθος λαού αρχίζει να συγκεντρώνεται στο Α' Νεκροταφείο της Αθήνας. Είναι πολλοί αυτοί που θέλουν να πουν το ύστατο «χαίρε» στον μεγάλο ποιητή. Αλλά ίσως είναι ακόμα περισσότεροι αυτοί που θέλουν να εκφράσουν τα αντικατοχικά τους αισθήματα ενάντια στη βάρβαρη τριπλή κατοχή.
11 το πρωί, αρχίζει η νεκρώσιμος ακολουθία. Χοροστατεί ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Δαμασκηνός. Ο πνευματικός κόσμος της χώρας δίνει βροντερό «παρών»: Σπύρος Μελάς, Μαρίκα Κοτοπούλη, Κωνσταντίνος Τσάτσος, Γιώργος Θεοτοκάς, Άγγελος Σικελιανός, Ηλίας Βενέζης, Ιωάννα Τσάτσου, Γιώργος Κατσίμπαλης και πολλοί άλλοι ανάμεσα στο μεγάλο «ανώνυμο» πλήθος.
Δεν λείπουν και οι παραφωνίες: Οι επίσημες αρχές, προσπαθώντας να περιορίσουν το νόημα της παλλαϊκής συγκέντρωσης, στέλνουν στην κηδεία τον ίδιο τον δοτό πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Λογοθετόπουλο, καθώς και εκπροσώπους των γερμανικών και ιταλικών κατοχικών δυνάμεων. Το πλήθος τους αγνοεί. Μετατρέπει την κηδεία σε εκδήλωση πατριωτικής έξαρσης, σε ένα ξέσπασμα Ελευθερίας. Η φωνή του Άγγελου Σικελιανού, δυνατή όσο ποτέ, εξακοντίζει στα ουράνια τα συναισθήματα. Το «Ηχήστε οι σάλπιγγες…» μιλά στην καρδιά των Ελλήνων. Ολοπόρφυρο αίμα πλημμυρίζει τις φλέβες τους. Μεγάλη η θλίψη τους για τον εκλιπόντα, ακόμα μεγαλύτερο το μίσος τους για τους κατακτητές και τους προδότες, στο μέγιστο η ανάγκη τους να αναπνεύσουν Ελεύθερο αέρα.
Η νεκρώσιμη ακολουθία ολοκληρώνεται. Σπύρος Μελάς, Άγγελος Σικελιανός και νέα παιδιά σηκώνουν το φέρετρο. Κατευθύνονται στην ύστατη κατοικία του μεγάλου ποιητή. Ο αντιπρόσωπος του κατακτητή προσπαθεί να βεβηλώσει, με την κατάθεση στεφάνου, την ιερή στιγμή που η Ελληνική Γη δέχεται στα σπλάχνα της, να φυλάξει σαν πολύτιμο φυλαχτό, τον μεγάλο μας ποιητή. Ο λογοτέχνης Γιώργος Κατσίμπαλης αρχίζει να τραγουδά τον Εθνικό Ύμνο: «Σε γνωρίζω από την κόψη...». Ακολουθεί το συγκεντρωμένο πλήθος. Στην αρχή δειλά. Γρήγορα οι φωνές πληθαίνουν. Γίνονται όλο και δυνατότερες. Οι Έλληνες ψάλλουν τον Ύμνο προς την Ελευθερία με όλο το πάθος, με όλη τη δύναμη της ψυχής τους. Κάποιος φωνάζει «Ζήτω η ελευθερία του πνεύματος». Αλλά ο κόσμος διψά για καθολική ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Η ουρανομήκης κραυγή «Ζήτω η Ελευθερία!» δονεί την Αθήνα. Ο Κωστής Παλαμάς κατάφερε, με τον θάνατό του, να μετατρέψει, έστω και για λίγο, τη σκλαβωμένη μουντή Αθήνα, σε μια ζωντανή, ελεύθερη πόλη, που πάλλεται από Εθνικό παλμό.
Οι πραγματικά μεγάλοι πνευματικοί άνθρωποι είναι διαχρονικοί.Επίκαιρο όσο ποτέ το τετράστιχο του Κωστή Παλαμά:
«Βοσκοί, στη μάντρα της Πολιτείας οι λύκοι! Οι λύκοι!
Στα όπλα, Ακρίτες! Μακριά και οι φαύλοι και οι περιττοί,
καλαμαράδες και δημοκόποι και μπολσεβίκοι,
για λόγους άδειους ή για του ολέθρου τα έργα βαλτοί».
Ναι! Δυστυχώς, όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης, οι πολιτικάντηδες που μας κυβερνούν ομοιάζουν με λύκους, οι οποίοι μάλιστα ομονοούν και συγκεντρώνονται σε αγέλες, όταν πρόκειται να κατασπαράξουν, με ποικίλους “πολιτισμένους” τρόπους τον λαό μας, τις Αξίες και τα Ιδανικά του Ελληνισμού. Έκτισαν μεθοδικά μια κοινωνία βυθισμένη στη διαφθορά, στο ψέμα, στο φόβο, στην τεράστια αγωνία για το αύριο, στην ανέχεια, σε ηθικό και πνευματικό έρεβος, στη διχόνοια. Εσχάτως προσπαθούν, μάταια και αντισυνταγματικά να μην επιτρέψουν σε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες να ψηφίσουν όποιο κόμμα θέλουν. Αλλά ίσως το χειρότερο όλων είναι ότι απεργάζονται τη βιολογική εξόντωσή μας, με το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα και την ανεξέλεγκτη αθρόα λαθρομετανάστευση. Είναι τελείως περιττό να επεκταθώ περισσότερο σε αυτό το θέμα, καθώς πολλοί συναγωνιστές το έχουν εξαντλήσει και κυρίως γιατί υπάρχουν λύσεις που αναφέρονται αναλυτικά στο κυβερνητικό πρόγραμμα του Εθνικού Κόμματος ΕΛΛΗΝΕΣ.
Θα μου επιτρέψετε να αναφέρω άλλο ένα παράδειγμα, πέραν της γνωστής (ν)τροπολογίας του Βορίδη, για το πως όλο το Σύστημα ομονοεί όταν πρόκειται να “κτυπήσει” τον Ελληνισμό. Αναφέρομαι στη διαδήλωση της 19ης Φεβρουάριου στην Ομόνοια, που είχε καλέσει το «Συμβούλιο Δικαιωμάτων Αποδήμων Μπαγκλαντές – Τμήμα Ελλάδος»!, πακιστανικοί και αλβανικοί σύλλογοι, με την στήριξη της «Κίνησης Ενωμένοι Ενάντια στον Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή (ΚΕΕΡΦΑ)» με αιτήματα: «όχι στις απελάσεις, να δοθεί άσυλο σε όλους τους πρόσφυγες και να νομιμοποιηθούν όλοι οι μετανάστες». Η διαδήλωση πήρε άδεια και από την Γενική Διεύθυνση Αστυνομίας Αθηνών! Είχε μάλιστα προηγηθεί συνάντηση του Arben Cani, (σ.σ. Ένας Αλβανός υπερεθνικιστής που όπου σταθεί κι όπου βρεθεί σχηματίζει με τα χέρια του το γνωστό σύμβολο με τον αετό) με τον επαγγελματία “αλληλέγγυο αντιφασίστα” Κωνσταντίνου του ΚΕΕΡΦΑ. Εξέδωσαν και κοινή ανακοίνωση στην οποία μεταξύ άλλων τραγελαφικών αναφέρεται: «Η ΚΕΕΡΦΑ στηρίζει τον αγώνα των μεταναστών από την Αλβανία για να σπάσουν οι ρατσιστικοί αποκλεισμοί και τα εμπόδια για την απόκτηση της ιθαγένειας, για την κατοχύρωση των εργασιακών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, νια την ένταξη στην εκπαίδευση της διδασκαλίας Αλβανικής γλώσσας».
Είναι περιττό να σχολιάσω το ότι ζητούσαν να σταματήσουν οι ανύπαρκτες απελάσεις και τη νομιμοποίηση όλων των λαθρομεταναστών [σ.σ. σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου (λαθρο)μετανάστευσης οι “νόμιμοι” μετανάστες ανέρχονται σε 755.806. Ο κάθε εχέφρων μπορεί να εκτιμήσει το πραγματικό επταψήφιο αριθμό]. Θα πρέπει όμως να καταδείξω την αγαστή συνεργασία όλου του Συστήματος. Η Αστυνομία και ο Δήμος (δηλαδή η Ν.Δ.) δίνουν άδεια για τη συγκέντρωση. Η «Αυγή» (δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ) την επικροτεί και αφιερώνει ολόκληρα διθυραμβικά άρθρα σε αυτήν. Οι δε έμμισθοι σταλινοφασίστες του ΚΕΕΡΦΑ συμπαρίστανται στους Αλβανούς υπερεθνικιστές. (σ.σ. Πότε συμπαραστάθηκαν στους Βορειοηπειρώτες που δεινοπαθούν και δολοφονούνται από τους Αλβανούς;) Υπερθεματίζουν μάλιστα μιλώντας για εισαγωγή στην εκπαίδευση της αλβανικής γλώσσας. Μιας γλώσσας που καθιερώθηκε ως επίσημη μόλις το 1908 και που η γραμματεία της δεν είναι απλώς φτωχή αλλά ανύπαρκτη. Δεν θυμάμαι ποτέ να ενδιαφέρθηκαν για το ότι η εκπαίδευσή μας έχει κατακρεουργήσει την πάμπλουτη, Θεία Ελληνική γλώσσα, το θεμέλιο του παγκόσμιου πολιτισμού.
Ας επανέλθουμε όμως στον μεγάλο μας Παλαμά, που το 1899 γράφει το ποίημα: «Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ». Σ’ αυτό ο ποιητής, βαθιά πληγωμένος, εκφράζει τη συνείδηση του Έθνους του. Ο ποιητής βλέπει την τραγική κατάσταση της Ελλάδος μετά τον ατυχή πόλεμο της «Μελούνας», αγανακτεί και θλίβεται για τον ξεπεσμό και το κατάντημα της, φτάνει ως τα όρια της απελπισίας και από κει αναδύεται ένα όραμα ελπίδας, ένα αισιόδοξο μήνυμα εθνικήςαναγέννησης. Γράφει λοιπόν σε δύο πολύ μικρά χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
«Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα,
ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι....»
Για να καταλήξει:
«και μην έχοντας πιο κάτου άλλο σκαλί
να κατρακυλήσεις πιο βαθιά
στου Κακού τη σκάλα, -
για τ’ ανέβασμα ξανά που σε καλεί
θα αιστανθείς να σου φυτρώσουν, ω χαρά!
τα φτερά,
τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα!»
Ναι μάλλον βρισκόμαστε στο πιο κάτω σκαλί. Ντόπιοι και ξένοι εχθροί του Ελληνισμού φαίνεται να επικρατούν. Θέλουν να μας καταστήσουν ένα ψοφοδεή λαό που απλώς οριακά θα επιβιώνει με τα διάφορα “ελεημοσύνη-pass”. Χωρίς Παιδεία, χωρίς Ιδανικά, χωρίς Φρόνημα, χωρίς Όραμα. Θα τους το επιτρέψουμε;
Μήπως ήρθε η ώρα να απαλλαγούμε από τα μικροκομματικά συμφέροντα και τη φανατική οπαδοποίηση της πολιτικής;
Μήπως θα πρέπει να ψηφίζουμε όχι τους αναγνωρίσιμους αλλά τους άξιους;
Μήπως μπορούμε να απαλλαγούμε απ’ αυτό το σάπιο σύστημα;
Μήπως μπορούμε να κάνουμε την Ελλάδα μας πάλι Ελληνική;
Μήπως μπορούμε να κτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας;
Μήπως πρέπει να ξαναφέρουμε το χαμόγελο στα χείλη μας;
Μήπως αρχίζετε να συνειδητοποιείτε ότι η γη που πατάτε δεν είναι απλώς χώμα, αλλά η σκόνη από τα οστά των προγόνων μας;
Μήπως αρχίζετε να νιώθετε ότι στις φλέβες τρέχει ελεύθερο, ολοπόρφυρο αίμα εκατοντάδων γενεών Ελλήνων Ηρώων;
Μήπως αρχίζετε να ακούτε την καρδιά σας να σιγοψιθυρίζει: «Δεν φοβάμαι, δεν συμβιβάζομαι, θα αγωνιστώ για να έχω τη ζωή που μου αξίζει, για να πάρω πίσω την πραγματική ζωή που μου έκλεψαν!»
Νοιώθετε ότι έφτασε η ώρα να στοιχηθείτε και εσείς, μαζί με τις εκατοντάδες χιλιάδες ελληνόψυχων, στο Εθνικό Κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ. Σίγουρα αισθάνεστε να φυτρώνουν δειλά – δειλά, φτερά στις πλάτες σας. Αυτά τα φτερά που θα σας πετάξουν ψηλά. Πολύ ψηλότερα από τους χαρταετούς που παιχνιδίζουν σήμερα στον Ελληνικό ουρανό. Θα σκίσουν τα μαύρα σύννεφα της προπαγάνδας, του ψεύδους και του τρόμου. Θα σας οδηγήσουν στον υπέρλαμπρο ήλιο, που τόσα χρόνια μας κρύβουν αυτά τα σύννεφα. Στον Ήλιο του Ελληνισμού, της Αλήθειας και της πραγματικής Δικαιοσύνης. Στον Ήλιο που θα φωτίζει μια ζωή καλύτερη, ανθρώπινη, μια κοινωνία ομορφότερη.
Καλή Σαρακοστή Έλληνες.
