Ένα ερώτημα που ταλανίζει κάθε Συνειδητοποιημένο Έλληνα, είναι το αν η Ελλάδα λογίζεται ως Χώρα ή ως χώρος. Ας δούμε τι ακριβώς συμβαίνει. Ο ακριτικός Έβρος είναι ενεργειακός και στρατιωτικός κόμβος για τα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη. Τα βουνά και οι χέρσες εκτάσεις της Χώρας πεδίο για την γερμανική «πράσινη ανάπτυξη». Τα νησιά, μισά στις ΜΚΟ και την Frondex και τα άλλα μισά στους μεγάλους tour operator.

Σε μια περίοδο έντονων γεωπολιτικών κατατάξεων, με τον κίνδυνο ενός «ντόμινο» να απειλεί να επηρεάσει, μετά την Ουκρανία, τα Βαλκάνια και την Χώρα μας, η Ελλάδα στέκεται χωρίς δικές της γραμμές ανάσχεσης, μετατρεπόμενη σε δεδομένο βραχίονα της πολιτικής του ευρωατλαντισμού για την περιοχή. Στοιχεία της Εθνικής μας Κυριαρχίας και Ασφάλειας θυσιάζονται στο όνομα των συμμαχικών μας υποχρεώσεων, με το ΝΑΤΟ να βαπτίζεται ως η μόνη εφικτή «ομπρέλα ασφαλείας», όχι μόνο για την Χώρα μας, αλλά για όλη την Ευρώπη.

Την ίδια στιγμή, οι τουρκικές προκλήσεις παραμένουν συνεχείς, παρά τις διαρκείς Ελληνικές υποχωρήσεις «καλής θέλησης». Τώρα, η «κοινή αποστολή στα πλαίσια της Ν.Α πτέρυγας του ΝΑΤΟ» επιβάλλει σε Ελλάδα και Τουρκία να «λύσουν» τις διαφορές τους σε «συμμαχικό» κλίμα, προοιωνίζοντας έτσι νέες εκχωρήσεις κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Η πολιτική αυτή ξεκάθαρα αδυνατίζει την Χώρα μας, την καθιστά έρμαιο των γεωπολιτικών εξελίξεων και απειλεί την ίδια βιωσιμότητα του Ελληνισμού σε Ελλάδα και Κύπρο, φέρνοντας ξανά στην επικαιρότητα το αρχικό ερώτημα για το αν η Ελλάδα είναι Χώρα ή χώρος.

 Γιώργος Μάστορας