Γράφει ο Αλέξανδρος Ζερβέας,
μέλος του Πανελλήνιου Εθνικού Συμβουλίου
υποψήφιος βουλευτής Βορείου Τομέα Αθηνών
Κάθε Έθνος για να επιβιώσει χρειάζεται την συνδρομή ξεχωριστών μορφών. Προσωπικοτήτων μέσω των οποίων τα αΐδια Αρχέτυπα του Πολεμιστή, του Φιλοσόφου, του Ιερέα, του Ποιητή, δηλώνουν την ζωογόνο παρουσία τους στον πεπερασμένο κόσμο του Φαίνεσθαι. Ένας τέτοιος άνθρωπος, μια τέτοια υπέρλαμπρη προσωπικότητα ήταν και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Η παρουσία του, με την δύναμη του εκτυφλωτικού πνευματικού Φωτός σκόρπισε τα σκότη της οθωμανικής σκλαβιάς και της αμάθειας. Έδωσε θάρρος στον Έλληνα και παρείχε έναν από τους σπόρους με τους οποίους ρίζωσε το θείο φυτό της Ελευθερίας στην πατρίδα μας σαράντα δύο έτη μετά το μαρτύριό του. Απέδειξε ότι είς ισούται με δέκα χιλιάδες εφόσον είναι άριστος.
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Πατροκοσμάς των Ελλήνων, αντίκρισε για πρώτη φορά το φως του ηλίου σε ένα χωριό της Αιτωλίας, στο Μέγα Δένδρο. Απέκτησε αξιόλογη για την εποχή μόρφωση και ενδύθηκε το Μοναχικό Σχήμα στην Ιερά Μονή Φιλοθέου του Αγίου Όρους. Με συνέπεια ανέβαινε τα σκαλιά της πνευματικής κλίμακος. Όμως, η αγάπη του για τον κατατρεγμένο και βασανισμένο λαό του Θεού από τους μωαμεθανούς δυνάστες δεν τον άφηνε σε ησυχία. «Μηδείς το εαυτού ζητείτω, αλλά το του ετέρου έκαστος», η ευαγγελική περικοπή ηχούσε στον νου του. Και το αποφάσισε. Να αρχίσει τον ιεραποστολικό του αγώνα, να εγείρει τον ραγιά από τον πνευματικό και ηθικό του λήθαργο. Πολλά τα εμπόδια. Η διεφθαρμένη ελληνόφωνη ελίτ της εποχής, οι κατά τόπους οθωμανοί αξιωματούχοι, αλλά και οι Εβραίοι τον αντιμετώπιζαν με εχθρικότητα. Τάραζε τα λιμνάζοντα ύδατα δίνοντας ελπίδα στον σκλαβωμένο Έλληνα. Για είκοσι χρόνια όργωσε την Ελλάδα από άκρη σε άκρη, ιδρύοντας σχολεία για να μορφώνονται τα ελληνόπουλα, τονώνοντας το ηθικό αποτρέποντας περιστατικά αλλαξοπιστίας και παράλληλα έδινε κουράγιο προφητεύοντας ότι ο καιρός της λυτρώσεως από τον οθωμανικό ζυγό ήταν κοντά. Στις 24 Αυγούστου του 1779, έμελλε να λάβει τον στέφανο του Μαρτυρίου. Εβραίοι δωροδόκησαν τον Κουρτ Πασά ώστε να συλλάβει τον Άγιο και να τον δολοφονήσει δια απαγχονισμού.
Στην σύγχρονη εποχή της επιβληθείσας από τα όργανα της Νέας Εποχής σχετικότητας των Αξιών, όπου «πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος», όπου το παρά φύση ισοζυγιάζει το κατά φύση, η ύπαρξη άξιων Ιερέων αποτελεί αδήριτη ανάγκη. Δυστυχώς, πλέον οι άξιοι Ιερείς διαρκώς όλο και μειώνονται. Για τους αρχιερείς ας μην γίνει λόγος. Η αρχιερατική ράβδος δεν ξεκολλά από το χέρι τους ούτε μετά τον θάνατό τους. Και για να την έχουν εν ζωή φροντίζουν να προσκυνήσουν πολλές δυνάμεις και όργανα του σκότους. Όμως, δόξα τω Θεώ, υπάρχουν ακόμη πολλοί άξιοι Ιερείς, Ιερείς και όχι παπάδες. Τους είδαμε να πρωτοστατούν στους αγώνες κατά της Κάρτας του Πολίτη, στους αγώνες ενάντια στην προδοσία της Μακεδονίας μας από το καθεστώς Τσίπρα, στον αγώνα κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού από το καθεστώς Μητσοτάκη. Εμπνεόμενοι από το αθάνατο παράδειγμα του Αγίου Κοσμά οφείλουν να εντείνουν τον αγώνα τους και να μην αποκάμουν. Το Θηρίο επιτίθεται και προσπαθεί να καταπιεί τους πάντες εί δυνατόν. Με ιλαρή θυσιαστική αγάπη έχουν χρέος να ορθώσουν το ανάστημά τους στην διεφθαρμένη ελληνόφωνη ελίτ, το ελληνόφωνο Σύστημα και τους αλλογενείς εχθρούς. Όπως έπραξε το Αρχέτυπο του Ιερέα, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.
Για το Εθνικό Κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ η Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη αποτελεί έναν από τους πυλώνες στους οποίους στηρίζεται το Έθνος μας. Η προσφορά του κατώτερου ιεραρχικά κλήρου στην διατήρηση της εθνικής αυτογνωσίας – όπως αποδεικνύεται και από το λαμπρό παράδειγμα του Πατροκοσμά - ήταν καθοριστικής σημασίας στα σκοτεινά και βάρβαρα χρόνια της οθωμανικής κατοχής. Ως ένα ομοιογενές θρησκευτικά Έθνος οφείλουμε να διατηρήσουμε ως κόρη οφθαλμού το συγκεκριμένο γνώρισμά μας. Ο κοντινός μας Λίβανος αποτελεί τρανή απόδειξη του αδυνάτου της συνυπάρξεως ανθρώπων διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων και ως αποτέλεσμα των πρώτων, διαφορετικών πολιτισμικών χαρακτηριστικών. Όσο και αν οι θιασώτες της πολυπολιτισμικότητας πεισματικά αρνούνται να αποδεχθούν την πραγματικότητα, ο όμοιος αεί τον όμοιο πελάζει. Εκκλησία και Κράτος μαζί, εν αγαστή συνεργασία πρέπει να μεριμνούν για την πνευματική και ηθική καλλιέργεια των Ελλήνων. Το Εθνικό Κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ όταν αναλάβει την διακυβέρνηση της Πατρίδος μας δεσμεύεται ότι θα βοηθήσει την Εκκλησία – μία Εκκλησία κεκαθαρμένη από ανθελληνικά και οικουμενιστικά στοιχεία - να πράξει στο ακέραιο το Μέγα Έργο της προς ωφέλεια πασών των Ελλήνων.
