Τον Μάρτιο του 2014 η συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου έδωσε το πρώτο δείγμα «επιδοματοποίησης». Μοίρασε το «κοινωνικό μέρισμα», για την επιτυχία του πλεονάσματος στον κρατικό προϋπολογισμό το 2013, εν όψει των ευρωεκλογών του Μαΐου, σε μια εμφανή προσπάθεια να σταματήσει την κατρακύλα των ποσοστών των συνεργαζόμενων κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Η τοποθέτηση τότε του προετοιμαζόμενου για πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ήταν καταπέλτης για το «κοινωνικό μέρισμα». Έλεγε τότε ο Τσίπρας: «Θεωρούμε πράξη ντροπής, πράξη καταισχύνης, πράξη ταπείνωσης του κάθε πολίτη αυτής της Χώρας: Από την μια να αρπάζουν το ψωμί από το τραπέζι εκατομμυρίων ανθρώπων. Και από την άλλη να πετούν κάποια ψίχουλα, για να εξαγοράσουν όπως φαντάζονται την στήριξή τους στην ίδια πολιτική που τους έκλεψε το ψωμί και έχει σκοπό να τους κλέψει και το τραπέζι και τις καρέκλες και το σπίτι».
Αυτό που τότε κατήγγειλε ο Τσίπρας, ως «πράξη ντροπής, καταισχύνης, ταπείνωσης του κάθε πολίτη», το έκανε επίσημη πολιτική του ως κυβέρνηση μετά το 2015. Στη περίοδο της διακυβέρνησής του, ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποίησε στο έπακρο την διαδικασία των επιδομάτων με την μορφή του «κοινωνικού μερίσματος», σε αντιστάθμισμα για τα αιματηρά υπερπλεονάσματα. Από την μια, ξεζούμιζε τον Λαό στο πλαίσιο του 3ου και χειρότερου μνημονίου, ενώ από την άλλη μοίραζε ψίχουλα από τα υπερπλεονάσματα, πάνω από τους «στόχους» των δανειστών, ως επίδομα. Η μέθοδος αυτή, προσπάθειας εξαγοράς συνειδήσεων, πρακτικά τις ψήφους των πολιτών, έφτασε στο απόγειό της με την καταβολή της «13ης σύνταξης» τον Μάϊο του 2019, λίγες μέρες πριν τις ευρωεκλογές, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να γλυτώσει την επερχόμενη εκλογική συντριβή. Οι δηλώσεις Τσίπρα για υπεράσπιση αυτής της επιδοματικής πολιτικής, που αξιοποιούσε όσο ήταν κυβέρνηση, την επένδυε, μεταξύ άλλων, και με αναφορές στην κοινωνική δικαιοσύνη: «Η απόδοση του κοινωνικού μερίσματος δεν είναι πράξη ευαισθησίας, αλλά κοινωνικής δικαιοσύνης», ανέφερε για το επίδομα για τους νέους τον Δεκέμβριο του 2017.
Ο Μητσοτάκης, που κι αυτός σήμερα μοιράζει επιδόματα, κατήγγειλε τότε την επιδοματική πολιτική του Τσίπρα. Ενδεικτικά, το 2017 δήλωνε: «Δεν είναι μεταρρύθμιση να δίνεις 400 ευρώ στους νέους 18-24 ετών για να περάσουν καλύτερα Χριστούγεννα και να θεωρήσουν ότι με αυτόν τον τρόπο έρχεται η ελπίδα. Αυτό είναι ένα φιλοδώρημα, δεν είναι οι βαθιές αλλαγές που περιμένουν σήμερα οι νέοι». Χαρακτηριστικό είναι το tweet που έγραψε την 1η Νοεμβρίου 2017: «Δεν θέλουμε ανθρώπους εξαρτημένους από επιδόματα. Θέλουμε ανθρώπους που θα πάρουν ξανά την ζωή τους στα χέρια τους». Αντίστοιχα, το 2018 δήλωνε: «Υπονομεύεται το μέλλον της Χώρας, επιστρέφοντάς μας στις χειρότερες συνήθειες του παρελθόντος. Επιδόματα αντί για δουλειές» και υποσχόταν με στόμφο ότι «η ΝΔ δεν θα ασκήσει επιδοματική πολιτική»... Το 2019 ο τότε διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Μητσοτάκη, Στέλιος Πέτσας, δήλωνε για την 13η σύνταξη ότι «δεν υπάρχει πιο χυδαία προσπάθεια εξαγοράς ψήφων».
Με αυτά τα ιστορικά δεδομένα, είναι προφανές ότι κάθε φορά που αλλάζουν ρόλους κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση αλλάζουν και γλώσσα. Στην περίοδο της παρούσας κυβέρνησης, ο Μητσοτάκης ανακοινώνει επιδόματα και τα υπερασπίζεται, ενώ ο Τσίπρας τα καταγγέλλει. Ενδεικτικά, για το «Food Pass» ο Μητσοτάκης δήλωσε ότι «προχωράμε σε μια νέα πρωτοβουλία για να στηρίξουμε όσον το δυνατόν περισσότερα νοικοκυριά», με τον ΣΥΡΙΖΑ να απαντά με την σειρά του: «Ντροπή και μόνο ντροπή για αυτή την χυδαία απόπειρα εξαπάτησης της ελληνικής κοινωνίας».
Σε αυτήν την μίζερη και χυδαία υποκριτική ατμόσφαιρα μπόχας και δυσωδίας, ας ανοίξουμε διάπλατα τα παράθυρα του σπιτιού «η Ελλάς» για να μπει ο καθαρός αναζωογονητικός αέρας του Εθνικισμού. Ο Αέρας του Εθνικού Κόμματος ΕΛΛΗΝΕΣ!
Γιώργος Μάστορας
