Ήταν παραμονή της Παναγιάς, 14 Αυγούστου. Οι τριμερείς διαπραγματεύσεις είχαν ναυαγήσει από τα ξημερώματα στις 3:30 π.μ.. Μία μόλις ώρα μετά, τα τουρκικά αεροσκάφη θα βομβαρδίζουν την Λευκωσία, την Αμμόχωστο και άλλα μέρη της Κύπρου. Λίγες ώρες μετά τα τουρκικά τεθωρακισμένα θα ανελάμβαναν δράση.
Η αντίδραση των Αθηνών μοναχά ως μηδενική μπορεί να χαρακτηριστεί, αφού ο Καραμανλής είναι αποκλειστικά απασχολημένος να μετακινεί μονάδες μακριά από την Αθήνα, φοβούμενος τους στρατιωτικούς. Αρχηγοί των Ένοπλων Δυνάμεων ήταν οι ίδιοι όπως και τότε στην πρώτη εισβολή στην Κύπρο. Οι ίδιοι άνθρωποι της μεταπολίτευσης, στις ίδιες ακριβώς θέσεις. Η αποστολή επίσης η ίδια. Να μην κάνουν τίποτε!
Με την έναρξη των τουρκικών επιχειρήσεων το «η Κύπρος κείται μακράν» γίνεται από λόγος πρακτική. Ουδεμία κίνηση των Ελληνικών Στρατευμάτων δεν παρατηρείται. Αυτό που για τον Κίμωνα το 450 π.Χ ήταν δυνατό, για την κυβέρνηση Καραμανλή είναι αδύνατο. Η Κύπρος προδίδεται για δεύτερη φορά από τους πολιτικούς της μεταπολίτευσης και τους υποτακτικούς τους.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το «Αρχείο Καραμανλή», η μοναδική κίνηση του «κουφού εθνάρχη» θα ήταν η ακόλουθη: «Το πρωί της 11ης Αυγούστου (1974) επληροφορούμην ότι δυνάμεις ελεγχόμεναι από τον Ιωαννίδην επρόκειτο το βράδυ της ιδίας ημέρας να επιχειρήσουν πραξικόπημα (…). Είπον εις τους αρχηγούς των Επιτελείων ότι είναι ζήτημα αξιοπρεπείας και δι’ εμέ και δι’ αυτούς να εξουδετερώσουν εντός της ημέρας τα καρκινώματα αυτά ή άλλως να παραιτηθούν. Τους έταξα προθεσμίαν έως τας 2 μ.μ. διά να μου είπουν εάν αναλαμβάνουν ή όχι την ευθύνην αυτήν και τους εδήλωσα ότι εάν δεν συνεμορφώνοντο θα ήμην υποχρεωμένος ή να παραιτηθώ ή να καλέσω εντός της ημέρας τον λαόν εις την Πλατείαν Συντάγματος και να ζητήσω από αυτόν να κάμει αυτό που εκείνοι θα ηρνούντο ή δεν θα ηδύναντο να μου εξασφαλίσουν -δηλαδή να εξουδετερώσει τους συνωμοτούντας κατά της κυβερνήσεως και του λαού» («Αρχείο Καραμανλή», τ. 8ος, σ. 68).
Η όποια άμυνα των Ελληνικών Δυνάμεων δεν μπορεί να αντέξει πολύ, αφού οι ελληνικές αντιδράσεις περιορίζονται στον διπλωματικό τομέα. Η «δημοκρατία» κοιτάει να προστατεύσει το «τομάρι» της την ώρα που στην Κύπρο χιλιάδες αμάχων δολοφονούνται εν ψυχρώ και Ελληνική Γη καταλαμβάνεται από τον μογγόλο κατακτητή.
Το πρωί της 14ης Αυγούστου δίδεται η μάχη στις «Θερμοπύλες» της Κύπρου, στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ. Τα παλικάρια της ΕΛΔΥΚ πολέμησαν λίγοι εναντίον πολλών και καλύτερα εξοπλισμένων τούρκων, οι οποίοι υποστηρίζονταν από πυροβολικό και αεροπορία. Οι τούρκοι πραγματοποιούν αλλεπάλληλες αποτυχημένες επιθέσεις που ως μόνο τους αποτέλεσμα έχουν εκατοντάδες νεκρούς. Την επόμενη ημέρα το ίδιο.
"Χώμα που περπάτησα, Γη που νοσταλγώ
Χώμα που με ανάστησες Αμμόχωστος.."
