Οι τιμές της ζάχαρης βρίσκονται σε διαρκή άνοδο, σημειώνοντας ιστορικό υψηλό 13 ετών παγκοσμίως, λόγω της πορείας του καιρού αλλά και της αισχροκέρδειας των εμπόρων.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η τιμή της ζάχαρης θα συνεχίσει την ανιούσα και μαζί με την φέτα και το ελαιόλαδο θα είναι ασύμφορα για τον Έλληνα καταναλωτή.

Αυτό που είναι εξοργιστικό, είναι ότι  Ελλάδα είχε εργοστάσια ζάχαρης κυρίως σε Έβρο - Θράκη τα οποία έκλεισε με προτροπή της ΕΕ. Δηλαδή διαλύσαμε την ελληνική παραγωγή προς όφελος άλλων ευρωπαϊκών χωρών και πλέον εισάγουμε ένα προϊόν που πριν εξάγαμε.

Το ίδιο ακριβώς έγκλημα έγινε και στον τομέα της παραγωγής ρεύματος. Στο βωμό της πράσινης ενέργειας, κλείσαμε παραγωγικές μονάδες πολλών ετών που δούλευαν με λιγνίτη της ΔΕΗ με την προοπτική αντικατάστασής τους με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Πλέον, και μετά τις επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία, πληρώνουμε διπλάσιο ποσό και πολλά δις ευρώ για ενέργεια στη χώρα μας, γιατί κανείς δεν διασφάλισε από πού θα λαμβάνεται η απαραίτητη ποσότητα ρεύματος και κανείς δεν έλαβε υπόψιν την ελληνική πραγματικότητα.

Η Γερμανία επαναφέρει σε λειτουργία εργοστάσια λιγνίτη που είχαν κλείσει για να εξασφαλίσει την ενεργειακή επάρκειά της. Και τίθεται το εξής ερώτημα: η Γερμανία δεν ανήκει στην Ε.Ε.; Δεν θα έπρεπε και εκείνη να παράγει ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές στα πλαίσια της πράσινης ενέργειας;

Συμπερασματικά, ακολουθούμε τυφλά τις υποδείξεις της Ε.Ε. χωρίς να τις αξιολογούμε και χωρίς να εξασφαλιζόμαστε μακροπρόθεσμα. Έτσι, είμαστε έρμαια των εξελίξεων και της καλής ή όχι διάθεσής τους προς εμάς.

ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Οικονομολόγος

ΜΒΑ – PhD