Με εκτενή ανακοίνωση ο εκπρόσωπος τύπου του Αρείου Πάγου και με αφορμή τα όσα έχουν διαδραματιστεί τα τελευταία δυο χρόνια στην Υπόθεση των Τεμπών υπεραμύνθηκε της ανεξαρτησίας, της ακεραιότητας και της αμεροληψίας των Δικαστικών και γενικότερα του θεσμού της Δικαιοσύνης. Πρόσθεσε δε, σε απόλυτη ταύτιση με την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου Ιωάννα Κλάπα ότι όσοι αμφισβητούν τις αποφάσεις της δικαιοσύνης ή «τρομοκρατούν» τους δικαστικούς λειτουργούς, βάλουν κατά της Δημοκρατίας. Ουδέν Ψευδέστερον!
Στην Δημοκρατία, υπάρχει πλουραλισμός ιδεών, ελευθερία σκέψης και άποψης αλλά και κριτική για όλους, ακόμα και για αποφάσεις της δικαιοσύνης. Μάλιστα η Ποινική δικονομία έχει προβλέψει και τον δικαστικό όρο της “κακοδικίας” για περιπτώσεις δικαστικών λειτουργών που με τις ενέργειες ή τις αποφάσεις τους αδίκησαν ή έβλαψαν τους διαδίκους. Η κακοδικία στην Ποινική Δικονομία αναφέρεται στη συμπεριφορά δικαστικών λειτουργών, εισαγγελέων ή άλλων προσώπων που εμπλέκονται στη δικαστική διαδικασία, η οποία συνιστά σοβαρή παράβαση καθήκοντος ή καταχρηστική άσκηση εξουσίας, με αποτέλεσμα να προκαλείται ζημία σε κάποιον διάδικο ή να διακυβεύεται η ορθή απονομή της δικαιοσύνης.
Σύμφωνα με το άρθρο 99 του Συντάγματος, αγωγές κακοδικίας κατά δικαστικών λειτουργών εκδικάζονται από ειδικό δικαστήριο. Αυτό το δικαστήριο συγκροτείται από ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς, καθηγητές νομικών σχολών και δικηγόρους. Η διαδικασία αυτή διασφαλίζει την αμεροληψία και την αντικειμενικότητα στην εκδίκαση τέτοιων υποθέσεων.
Συνεπώς, το ellhnes.net πιστό στο δόγμα του “Και οι κρίνοντες κρίνονται” αλλά και ταγμένο στην αλήθεια και στο δίκαιο θα προσπαθήσει να κάνει μια ανάλυση και να σκιαγραφήσει την ανεξαρτησία και την αμεροληψία της δικαιοσύνης με πραγματικά περιστατικά και χωρίς καμία προσωπική εμπάθεια. Πάμε λοιπόν!
- Αν η Δικαιοσύνη λειτουργεί με απόλυτη διαφάνεια, πώς εξηγείται το γεγονός ότι δικαστές που ανέλαβαν κρίσιμες υποθέσεις (π.χ. Χρυσή Αυγή, SIEMENS, Βατοπέδι) κατέληξαν αργότερα στις κορυφαίες θέσεις της ιεραρχίας; Είναι απλώς “ικανοί” ή επιβραβεύονται για τις “σωστές” αποφάσεις τους; Το να βλέπουμε επανειλημμένα τους ίδιους δικαστικούς λειτουργούς να προάγονται σε θέσεις εξουσίας δημιουργεί εύλογες αμφιβολίες για το αν η ανέλιξή τους οφείλεται σε αξιοκρατία ή σε πολιτικές εξυπηρετήσεις.
Παράδειγμα: Υπάρχουν περιπτώσεις δικαστών που πήραν αποφάσεις “βολικές” για το πολιτικό σύστημα και αργότερα αναβαθμίστηκαν θεαματικά. Αντίθετα, όσοι αντιστάθηκαν ή έκαναν το “λάθος” να ερευνήσουν ενοχλητικές υποθέσεις, είτε απομακρύνθηκαν είτε τέθηκαν στο περιθώριο. Αυτό αποτελεί μια διαχρονική παθογένεια της Ελληνικής δικαιοσύνης την οποία γνωρίζουν άπαντες στο σώμα. Ασφαλώς υπάρχουν και έντιμοι δικαστές που δεν επηρεάζονται, για αυτό και είναι πολύ δύσκολο να ανέβουν στην κορυφή της ιεραρχίας.
- Το άρθρο 28 ΚΠΔ εφαρμόζεται επιλεκτικά – Γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε σε άλλες κρίσιμες υποθέσεις;
Το κείμενο ισχυρίζεται ότι το άρθρο 28 εφαρμόζεται αυστηρά βάσει της νομιμότητας και δεν υπάρχει πολιτική παρέμβαση. Ωστόσο, γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε για άλλες μεγάλες υποθέσεις που άγγιζαν κορυφαία πολιτικά πρόσωπα ή μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα;
To ellhnes.net θέτει το εξής ρητορικό ερώτημα: Γιατί το άρθρο 28 δεν εφαρμόστηκε για υποθέσεις όπως το σκάνδαλο Novartis, το σκάνδαλο υποκλοπών ή άλλες υποθέσεις που εμπλέκουν πολιτικούς και επιχειρηματίες υψηλού επιπέδου; Η επιλεκτική χρήση του αποδεικνύει ότι δεν εφαρμόζεται με αντικειμενικά κριτήρια, αλλά ανάλογα με το ποιος βρίσκεται στο στόχαστρο.
- Αν η Δικαιοσύνη είναι αδιάφθορη, γιατί υπάρχουν καταγγελίες για παρεμβάσεις;
Το κείμενο υπερασπίζεται τη Δικαιοσύνη λέγοντας ότι είναι “προστατευμένη” από εξωτερικές επιρροές. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, έχουμε αμέτρητες δημόσιες καταγγελίες δικαστών, δικηγόρων και νομικών για πολιτικές παρεμβάσεις στις υποθέσεις.
Ο πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ιωάννης Τέντες, είχε μιλήσει για πιέσεις και προσπάθειες πολιτικού ελέγχου της Δικαιοσύνης. Επίσης, πολλοί εισαγγελείς που ερευνούσαν κρίσιμες υποθέσεις αναγκάστηκαν σε παραίτηση ή μετάθεση. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του πρώην Υπουργού και Βουλευτή της ΝΔ Τζαβάρα ο οποίος γελώντας σε εκπομπή αναρωτήθηκε ρητορικώς αν η δικαιοσύνη στην Ελλάδα είναι ανεξάρτητη:
Αν η Δικαιοσύνη είναι τόσο ανεξάρτητη, γιατί κάποιοι δικαστές αισθάνονται την ανάγκη να καταγγείλουν παρεμβάσεις; Αν ήταν πραγματικά ανεξάρτητη, τέτοιες καταγγελίες δεν θα υπήρχαν.
- Ο ορισμός Εφέτη-Ανακριτή στα Τέμπη έγινε με διαδικασία “διαφανή” ή κατ’ εντολήν;
Το κείμενο υποστηρίζει ότι η διαδικασία ανάθεσης της υπόθεσης σε Εφέτη-Ανακριτή έγινε “απολύτως θεσμικά” και “με απόλυτη διαφάνεια”. Όμως, ποιος πολίτης μπορεί να πιστέψει ότι αυτή η απόφαση ήταν εντελώς ανεξάρτητη από πολιτικές πιέσεις;
Κρίσιμο Ερώτημα: Πόσες φορές στο παρελθόν έχουμε δει τη συγκρότηση Ολομέλειας του Εφετείου για μια τραγωδία όπως αυτή των Τεμπών; Αν όντως ήταν μια “συνήθης πρακτική”, γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε σε άλλες περιπτώσεις δυστυχημάτων (Μάτι, Μάνδρα, ναυάγιο Σάμινα κ.λπ.);
Το Επιχείρημα: Η κυβέρνηση ήθελε να δείξει ότι “κάποιοι τιμωρούνται” για να εκτονώσει τη λαϊκή οργή. Ο ορισμός Εφέτη-Ανακριτή έδωσε την αίσθηση μιας σοβαρότερης έρευνας, αλλά επί της ουσίας, δεν αγγίζει τις πολιτικές ευθύνες.
- Οι προαγωγές των δικαστών είναι πραγματικά ανεξάρτητες;
Το κείμενο ισχυρίζεται ότι οι προαγωγές των δικαστικών γίνονται “αποκλειστικά” από ανώτατα δικαστικά συμβούλια χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις. Αυτό είναι ψέμα ή, στην καλύτερη περίπτωση, μια μισή αλήθεια.
Το Γεγονός είναι ότι: Ο εκάστοτε υπουργός Δικαιοσύνης εισηγείται τους υποψήφιους για τις κορυφαίες θέσεις (Πρόεδρος Αρείου Πάγου, Εισαγγελέας Αρείου Πάγου κλπ.). Το ανώτατο συμβούλιο είναι τυπικά ανεξάρτητο, αλλά στην πράξη, ποιοι προάγονται καθορίζεται από τις κυβερνητικές προτιμήσεις.
Και εδώ κρύβεται η αντίφαση: Αν οι προαγωγές είναι τόσο ανεξάρτητες, γιατί σχεδόν πάντα οι δικαστικοί που αναλαμβάνουν κρίσιμες υποθέσεις καταλήγουν στις κορυφαίες θέσεις της Δικαιοσύνης;
- Η Δικαιοσύνη δεν μιλάει μόνο “με τις αποφάσεις της”, αλλά και με τις ΣΙΩΠΕΣ της
Το κείμενο ξεκινά λέγοντας ότι “η Δικαιοσύνη μιλάει με τις αποφάσεις της”. Όμως, εξίσου σημαντικό είναι και το πού επιλέγει να ΜΗ μιλήσει.
Ερώτημα: Γιατί η Δικαιοσύνη δεν μιλάει για τα σκάνδαλα διαφθοράς που παραγράφονται ή για τις μεγάλες δικογραφίες που “ξεχνιούνται” στα συρτάρια;
Υποθέσεις όπως το σκάνδαλο Novartis, το σκάνδαλο υποκλοπών, οι λίστες Λαγκάρντ και Μπόργιανς είτε κατέληξαν στο αρχείο είτε είχαν ελάχιστες νομικές συνέπειες.
- Καταγγελίες Ισίδωρου Ντογιάκου και Χρήστου Τζανερίκου: Το αφήγημα ότι η Δικαιοσύνη λειτουργεί ανεξάρτητα και χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις καταρρέει όταν οι ίδιοι οι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί παραδέχονται ή καταγγέλλουν παρεμβάσεις.
Α) Η υπόθεση Τζανερίκου και η απόπειρα δωροδοκίας για τον αποκλεισμό του κόμματος «Έλληνες» από τις εκλογές του 2023
Ο πρώην αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, Χρήστος Τζανερίκος, προχώρησε σε σοκαριστικές καταγγελίες το 2023, αποκαλύπτοντας ότι του προτάθηκε δωροδοκία από πολιτικά συμφέροντα, προκειμένου να αποφασίσει κατά του κόμματος «Έλληνες» που είχε ιδρύσει ο Ηλίας Κασιδιάρης και να το αποκλείσει από τις εκλογές παρά το ότι το Σύνταγμα ΔΕΝ προβλέπει απαγόρευση κόμματος αλλά ούτε και υποψηφίων, αν δεν έχουν καταδικαστεί ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ. Το κόψιμο του κόμματος στηρίχθηκε σε ξεκάθαρα φωτογραφικές τροπολογίες από τον τότε Υπουργό Εσωτερικών Βορίδη ο οποίος όχι μόνο άλλαξε την σύνθεση του Α1 τμήματος του ΑΠ, αποκλείοντας το κόμμα των Ελλήνων αλλά και τον ίδιο τον Κασιδιάρη από τις εκλογές, αλλά στράφηκε και κατά εκατοντάδων στελεχών και υποψηφίων στους οποίους διακόπηκε βιαίως το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, ενώ σε χιλιάδες Έλληνες πολίτες το δικαίωμα του εκλέγειν, νοθεύοντας έτσι με αυτόν τον τρόπο την Λαϊκή εντολή.
Ο Τζανερίκος κατήγγειλε ότι δέχθηκε πιέσεις και οικονομικά ανταλλάγματα για να εξασφαλιστεί η απόφαση αποκλεισμού του κόμματος.
Αντί να γίνει έρευνα για τη σοβαρότατη αυτή καταγγελία, ο Τζανερίκος τέθηκε εκτός δικαστικού σώματος, με τη Δικαιοσύνη να προσπαθεί να «θάψει» το θέμα.
Η στάση αυτή αποδεικνύει ότι όταν ένας δικαστικός μιλάει για πολιτικές παρεμβάσεις, το σύστημα τον εξαφανίζει αντί να διερευνήσει τους ισχυρισμούς του.
Πώς είναι δυνατόν να μιλάμε για «αδιάφθορη Δικαιοσύνη», όταν ένας ανώτατος δικαστής δηλώνει δημοσίως ότι του προτάθηκε δωροδοκία για να χειραγωγήσει εκλογική διαδικασία;
Δυο χρόνια μετά, ο κ.Τζανερίκος αγνοείται (βρίσκεται στο εξωτερικό σύμφωνα με κάποιες πηγές) και οι καταγγελίες του ΔΕΝ διερευνήθηκαν ποτέ από την… Ανεξάρτητη δικαιοσύνη.
Β) Εντολές Σαμαρά προς τον «Παναθηναϊκάκια» (Ισίδωρο Ντογιάκο) για προφυλακίσεις μελών της Χρυσής Αυγής
Το 2014, δημοσιοποιήθηκε ηχητικό απόσπασμα στο οποίο φέρεται ο τότε πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, να δίνει εντολές για τη δικαστική μεταχείριση μελών της Χρυσής Αυγής. Συγκεκριμένα, ακούγεται να λέει: «Πες στον ψηλό τον Παναθηναϊκάκια, οι επόμενοι τρεις που θα πάνε, να τους γαμήσει». Ο όρος «Παναθηναϊκάκιας» αποδίδεται στον τότε προϊστάμενο της Εισαγγελίας Εφετών, Ισίδωρο Ντογιάκο. Αυτή η αποκάλυψη προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, καθώς υποδήλωνε άμεση πολιτική παρέμβαση στη δικαστική διαδικασία. Ωστόσο, δεν διεξήχθη εις βάθος έρευνα για την αυθεντικότητα του ηχητικού ή τις καταγγελλόμενες παρεμβάσεις.
- Βίντεο Μπαλτάκου: Ομολογία για εμπλοκή Αθανασίου, Δένδια, Κουτζαμάνη και Βουρλιώτη στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής
Ένα άλλο σημαντικό περιστατικό αφορά τη δημοσιοποίηση βίντεο το 2014, στο οποίο ο τότε γενικός γραμματέας της κυβέρνησης, Τάκης Μπαλτάκος, συνομιλεί με τον τότε βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Ηλία Κασιδιάρη. Στη συνομιλία αυτή, ο Μπαλτάκος αναφέρει ότι ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης, Χαράλαμπος Αθανασίου, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ευτέρπη Κουτζαμάνη, και ο εισαγγελέας Ισίδωρος Ντογιάκος (αναφερόμενος ως «Παναθηναϊκάκιας») είχαν εμπλακεί ενεργά στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής με σκοπό τη φυλάκιση των μελών της και τη μείωση των εκλογικών της ποσοστών. Αυτές οι δηλώσεις υποδεικνύουν πιθανές πολιτικές παρεμβάσεις στη δικαστική διαδικασία.
9. Περιπτώσεις που η δικαιοσύνη κάλυψε ή φέρθηκε με επιείκεια σε πολιτικά πρόσωπα
- Η θεία από την Νιγηρία
Ο Γιάννος Παπαντωνίου, πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας, βρέθηκε κατηγορούμενος για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, καθώς φέρεται να είχε αποκρύψει χρηματικά ποσά προερχόμενα από μίζες εξοπλιστικών προγραμμάτων. Όταν η υπόθεση έφτασε στις αρχές, μέρος των καταθέσεων του αποδόθηκε σε “δωρεά από θεία στη Νιγηρία”, ένας ισχυρισμός που χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογηθεί η προέλευση των ύποπτων χρημάτων.
Προφανώς, κανείς δεν πίστεψε στα σοβαρά ότι υπήρξε πραγματικά μια θεία από τη Νιγηρία που έστελνε χρήματα στον Παπαντωνίου. Ο ισχυρισμός αυτός θύμιζε τις κλασικές απάτες μέσω e-mails, όπου άγνωστοι υπόσχονται μεγάλα ποσά σε ανυποψίαστους παραλήπτες.
2. Υπόθεση Νοβάρτις
Η υπόθεση Novartis αφορά καταγγελίες για χρηματισμό πολιτικών προσώπων από τη φαρμακευτική εταιρεία Novartis, με σκοπό την προώθηση των προϊόντων της στην ελληνική αγορά. Παρά τις σοβαρές κατηγορίες, οι έρευνες που αφορούσαν πολιτικά πρόσωπα, όπως πρώην πρωθυπουργούς και υπουργούς, τέθηκαν στο αρχείο λόγω έλλειψης επαρκών αποδεικτικών στοιχείων.
3. Yπόθεση Siemens
Η υπόθεση Siemens αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα διαφθοράς στην Ελλάδα, με κατηγορίες για δωροδοκίες πολιτικών προσώπων και στελεχών δημόσιων οργανισμών από τη γερμανική εταιρεία Siemens, με σκοπό την εξασφάλιση κρατικών συμβάσεων. Οι καταγγελίες αφορούν, μεταξύ άλλων, συμβάσεις με τον ΟΤΕ τη δεκαετία του 1990 και την προμήθεια συστημάτων ασφαλείας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.
Η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης ξεκίνησε το 2008, με τη δίκη να αρχίζει τελικά το 2017, δηλαδή 11 χρόνια μετά την έναρξη των ερευνών. Συνολικά, 64 άτομα, Έλληνες και Γερμανοί, κατηγορήθηκαν, μεταξύ των οποίων πρώην στελέχη της Siemens Ελλάδας, της μητρικής εταιρείας και στελέχη του ΟΤΕ.
Ωστόσο, το 2022, το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων αποφάσισε την απαλλαγή των 20 από τους 22 κατηγορουμένους, λόγω παραγραφής των αδικημάτων, καθώς είχε παρέλθει η 20ετής προθεσμία από την τέλεσή τους. Αυτή η εξέλιξη προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και κριτική για τις καθυστερήσεις στη δικαστική διαδικασία, που οδήγησαν τελικά στην ατιμωρησία των εμπλεκομένων.
Παρά τις αποκαλύψεις και τις καταγγελίες για δωροδοκίες ύψους έως και 130 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων, η υπόθεση Siemens στην Ελλάδα κατέληξε χωρίς ουσιαστικές νομικές συνέπειες για τους κατηγορουμένους, αναδεικνύοντας σοβαρά ζητήματα σχετικά με την απονομή δικαιοσύνης και την αντιμετώπιση της διαφθοράς στη χώρα.
4. Υπόθεση Τσοχατζόπουλου
Ο πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Άκης Τσοχατζόπουλος, κατηγορήθηκε για ξέπλυμα μαύρου χρήματος και δωροδοκία σχετικά με εξοπλιστικά προγράμματα. Το 2013, καταδικάστηκε σε 20 χρόνια κάθειρξη. Αποφυλακίστηκε το 2018 για λόγους υγείας. Έκανε μόλις 5 από τα 20 χρόνια, ενώ αντίστοιχα άλλοι κατηγορούμενοι με σοβαρά προβλήματα υγείας και μικρότερες ποινές, παραμένουν έγκλειστοι και ενώ έχουν συμπληρώσει τα 3/5 που απαιτεί ο νόμος για υφ’ όρων απόλυση.
Kαι άλλες πάρα πολλές υποθέσεις που είτε παραμένουν στο Αρχείο, είτε αραχνιάζουν μέχρι σήμερα στα συρτάρια της Βουλής όπως αυτή του 2016 που αφορούσε την εμπλοκή του Σαμαρά στα τηλεφωνήματα σε ανώτατους δικαστικούς για να φυλακίσουν τους πολιτικούς αντιπάλους. Ακόμη, η υπόθεση των 104 νεκρών συμπατριωτών μας στο Μάτι όπου κανένα πολιτικό πρόσωπο της τότε κυβέρνησης Τσίπρα δεν οδηγήθηκε στο εδώλιο, η υπόθεση με τις πλημμύρες στην Μάνδρα που συνέβη το ίδιο, και προσφάτως με το τεράστιο εθνικό έγκλημα των Τεμπών και τις δικογραφίες που κρατούσε κλειδωμένες στο συρτάρι του ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής και πλέον Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Τασούλας.
Αυτή ήταν η ανάλυση του ellhnes.net παραθέτοντας πραγματικά περιστατικά και μερικές μόνο υποθέσεις με εμπλοκή πολιτικών προσώπων. Μετά από όλα αυτά, εσείς τι πιστεύετε;
