Ως ένα νέο είδος αόρατου πολέμου που σκοπό έχει να αλλοιώσει τον πληθυσμό των Ευρωπαϊκών εθνών, να προκαλέσει χάος, να διαλύσει τις οικονομίες τους και να αφανίσει τον πολιτισμό τους, χαρακτηρίζει το Νational Interest το φαινόμενο της αθρόας λαθρομετανάστευσης που ταλανίζει τις τελευταίες δεκαετίες τα περισσότερα Ευρωπαϊκά κράτη. Τονίζει μάλιστα πως η κατοχή των Ευρωπαϊκών κρατών από τις ορδές των μεταναστών δε θα ολοκληρωθεί σε έναν ή δύο αιώνες αλλά μόλις σε διάστημα μιας γενιάς, αν οι κυβερνήσεις των Ευρωπαϊκών κρατών δε λάβουν άμεσα ιδιαίτερα δραστικά μέτρα.
Η νέα μορφή πολέμου που έπιασε στον ύπνο την Ευρώπη
Στην στρατιωτική ιστορία, υπάρχουν περιπτώσεις όπου μια πλευρά εξαπολύει ένα εντελώς νέο όπλο ή μορφή μάχης, αφήνοντας τον αντίπαλο τόσο απροετοίμαστο ώστε να είναι ανίκανος να προβάλει οποιαδήποτε αποτελεσματική άμυνα. Οι νομάδες ιππείς της Ευρασίας αποτελούν ένα τέτοιο παράδειγμα· οι τοξότες τους σόκαραν τους Ευρωπαίους με την ικανότητά τους να σκοπεύουν με ακρίβεια από την πλάτη ενός καλπάζοντος αλόγου, μια μέθοδο επίθεσης που δεν είχε ξαναδεί κανείς. Τα εξαιρετικά ευέλικτα ιππικά τους χτυπούσαν και έφευγαν, εκτοξεύοντας καταιγισμούς βελών ενώ επιτίθεντο με μεγάλη ταχύτητα και, στη συνέχεια, με έναν ελιγμό που ονομαζόταν «Παρθικό ή τελικό χτύπημα» (Parthian shot), συνέχιζαν να πυροβολούν προς τα πίσω πάνω από τους ώμους τους καθώς απομακρύνονταν.
Το μακρύ τόξο ανέτρεψε τις μεσαιωνικές μάχες προσφέροντας απαράμιλλο θανατηφόρο βεληνεκές. Η χρήση του ελληνικού “υγρού πυρός” κατά τη Βυζαντινή περίοδο εισήγαγε τον αιφνιδιασμό και τον τρόμο στις ναυμαχίες· η βρετανική χρήση των αρμάτων στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο έφερε κινητικότητα και ισχύ πυρός στον στατικό χαρακτήρα του πολέμου των χαρακωμάτων. Αυτά είναι οι λεγόμενοι «μαύρα κύκνοι» του πολέμου — μορφές επίθεσης για τις οποίες δεν μπορείς να προετοιμαστείς, επειδή δεν μπορείς καν να τις φανταστείς. Πρέπει έπειτα να προσπαθήσεις να καταλάβεις τι συνέβη, να ανασυνταχθείς και να τροποποιήσεις το αμυντικό και επιθετικό σου οπλοστάσιο. Αν δεν το καταφέρεις αρκετά γρήγορα, είσαι χαμένος.
Η Ευρώπη δέχεται σήμερα επίθεση από μια τέτοια απρόσμενη μορφή πολέμου. Οι μυστικοί εισβολείς προκαλούν χάος, ανατρέπουν τις οικονομίες, υπονομεύουν την πολιτική ασφάλεια με πρωτοφανή επίπεδα εγκληματικότητας, διχάζουν την εγχώρια πολιτική, υποβαθμίζουν τα εκπαιδευτικά συστήματα, παραλύουν τα δικαστήρια και αλλοιώνουν τις αγαπημένες πολιτιστικές πρακτικές των χωρών υποδοχής. Παράλληλα σχεδιάζουν τρομοκρατικές επιθέσεις, δημιουργούν πυρήνες του ISIS και εξαπολύουν ένα κύμα σεξουαλικών επιθέσεων. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δίνουν την εντύπωση πως δυσκολεύονται ακόμη και να κατανοήσουν τι συμβαίνει, πόσο μάλλον να διαμορφώσουν μια αποτελεσματική απάντηση.
Η Ευρώπη βιώνει μια ιστορική καμπή
Δεν πρόκειται για οικονομική κρίση, για πανδημίες ή για γεωπολιτικές αναταράξεις. Σύμφωνα με το Νational Interest η ήπειρος βρίσκεται μπροστά σε ένα φαινόμενο που μοιάζει περισσότερο με στρατηγική εισβολή παρά με κοινωνικό μετασχηματισμό. Και αυτή η εισβολή δεν γίνεται με άρματα μάχης, με τεθωρακισμένα ή με πυροβολικό. Γίνεται με ροές πληθυσμών που την τελευταία δεκαετία έχουν μεταβάλει συθέμελα το ευρωπαϊκό οικοδόμημα—δημογραφικά, πολιτικά, οικονομικά, πολιτισμικά και ασφαλιστικά. Η Ευρώπη πιθανώς δεν αντιλήφθηκε εγκαίρως ότι βρέθηκε απέναντι σε ένα «μαύρο κύκνο»: έναν τρόπο επίθεσης που δεν είχε δει ποτέ, άρα δεν είχε συνειδητοποιήσει πως πρέπει να αμυνθεί.
To Νational Interest θεωρεί ότι το πρώτο μεγάλο κύμα μαζικής μετανάστευσης έφτασε στην Ευρώπη το 2014, υπό το βάρος της Συριακής κρίσης. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι το φαινόμενο είχε αρχίσει να εκδηλώνεται αρκετές δεκαετίες νωρίτερα. Στην Ελλάδα το πρώτο μαζικό κύμα μετανάστευσης εισήλθε στη χώρα μας ήδη από το 1991, όταν ο ολετήρας Σαμαράς άνοιξε τα σύνορα και γέμισε την Ελλάδα με αλβανούς που έτρεχαν να γλιτώσουν από το κομμουνιστικό καθεστώς που είχε εγκαθιδρύσει ο Χότζα. Ας επιστρέψουμε όμως στο 2014 και τη Συριακή κρίση. Την περίοδο εκείνη η Ευρώπη άνοιξε τις πύλες της και πολλοί Ευρωπαίοι περίμεναν να υποδεχτούν Σύριους πρόσφυγες πολέμου, οικογενειάρχες που θα άνηκαν κυρίως στη μεσαία τάξη, με υψηλό μορφωτικό επίπεδο και επαγγελματικές καταρτισμένους. Η πραγματικότητα δεν άργησε να γκρεμίσει αυτή τη φαντασίωση. Οι περισσότεροι ήταν άγαμοι, νεαροί άντρες, χαμηλής ή καθόλου εκπαίδευσης, από δεκάδες χώρες—Πακιστάν, Αφγανιστάν, Σομαλία και άλλα μέρη πολύ πέρα από την αρχική ζώνη κρίσης.
Μέχρι το 2024, οι πρόσφυγες ανέρχονταν σε 11 εκατομμύρια, από 147 χώρες. Η Ευρώπη δεν είχε ιδέα τι είχε δεχθεί. Ή μήπως είχε;
Οι λόγοι που η πραγματική ενσωμάτωση είναι αδύνατη
Σε αντίθεση με μετακινήσεις πληθυσμών που έγιναν κατά το παρελθόν, το νέο κύμα μεταναστών που καταφτάνει κυρίως από χώρες του τρίτου κόσμου και σε μεγάλο ποσοστό εισέρχεται παράνομα στις Ευρωπαϊκές χώρες, δεν πρόκειται ποτέ να ενσωματωθεί και να υιοθετήσει έναν πιο δυτικό τρόπο ζωής. Τρεις πολύ βασικοί λόγοι που δεν επιτρέπουν κάτι τέτοιο είναι οι ακόλουθοι:
- Οι αριθμοί είναι υπερβολικά μεγάλοι
- Το μορφωτικό επίπεδο εξαιρετικά χαμηλό
- Η πρόθεση για ενσωμάτωση είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη
Σύμφωνα με το ΝΙ, μεγάλες ομάδες νεοεισερχομένων απορρίπτουν τις ευρωπαϊκές αξίες, αποστρέφονται την εργασία και προτιμούν να ζουν από επιδόματα. Ουσιαστικά, δεν μετανάστευσαν για να ενταχθούν, αλλά για να ιδρύσουν μια παράλληλη κοινωνία εντός των ευρωπαϊκών πόλεων.
Το δημογραφικό σοκ: Η Ευρώπη δεν γεννά – οι νεοεισερχόμενοι γεννούν μαζικά
Η Ευρώπη φθίνει δημογραφικά. Καμία χώρα δεν φτάνει τον δείκτη αντικατάστασης των 2,1 παιδιών ανά γυναίκα. Σε πολλές ο αριθμός κυμαίνεται μεταξύ 1,2 και 1,5. Αντίθετα: Αφγανοί, Πακιστανοί, Σομαλοί, Σύροι φέρνουν δείκτες 3 έως 6 παιδιά ανά γυναίκα. Αυτό δεν είναι απλώς ένα κοινωνικό ζήτημα. Είναι γεωπολιτικός μετασχηματισμός. Σε δύο δεκαετίες, οι στατιστικές δείχνουν πως ορισμένες μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θα έχουν πλειοψηφίες που δεν θα αυτοπροσδιορίζονται ως Ευρωπαίοι.
Το άρθρο το διατυπώνει σοκαριστικά καθαρά: «Θα υπάρχουν άνθρωποι στην Ευρώπη, αλλά δεν θα είναι Ευρωπαίοι.»
Παράλληλες κοινωνίες… από τα περίχωρα του Παρισιού στα προάστια της Βιέννης
Οι πρώτες γενιές μεταναστών στην Ευρώπη συγκεντρώνονταν σε συνοικίες που σταδιακά βελτιώνονταν. Σήμερα, όμως, γεννιούνται «γκρίζες ζώνες», άντρα ανομίας και γκέτο που λειτουργούν με τους δικούς τους νόμους και κανόνες. Ιστορικές πρωτεύουσες όπως το Παρίσι τείνουν να μετατραπούν σε άβατα με τους Ευρωπαίους πολίτες να φοβούνται πλέον να κυκλοφορήσουν ακόμα και τις μεσημεριανές ώρες. Μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο:
• περίχωρα Παρισιού, επικίνδυνες ακόμη και για αστυνομία,
• γειτονιές Βιέννης, Φρανκφούρτης, Στοκχόλμης όπου νέοι άνδρες φρουρούν δρόμους,
• «Sharia Police» σε πόλεις της Γερμανίας,
• γυναίκες με πλήρη ή ημι-πλήρη καλύμματα,
• οικογένειες με 6-8 παιδιά ζουν αποκλειστικά μέσω κρατικών επιδομάτων.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οικογένειες προσφύγων λαμβάνουν έως και 9.000 ευρώ τον μήνα μόνο από επιδόματα—ποσό μεγαλύτερο από τη μέση ευρωπαϊκή σύνταξη.
Η κατάρρευση του πολιτικού κέντρου και η αποσιώπηση της πραγματικότητας
Κεντρώες και φιλελεύθερες κυβερνήσεις δεν έχουν απλά αποδεχτεί αλλά προωθούν την όλη η κατάσταση, την οποία εκτός των άλλων βλέπουν και ως μέσο εύκολου πλουτισμού. Η Αριστερά κατηγορεί οποιαδήποτε κριτική ως ρατσισμό, ενώ κάθε υγιής πατριωτική φωνή φιμώνεται ή φυλακίζεται. Η γραφειοκρατία κρύβει στατιστικά και η πραγματικότητα διογκώνεται κάτω από το χαλί. Παράλληλα, οι ελίτ επιμένουν να συγκρίνουν τη σημερινή κρίση με παλαιότερες επιτυχημένες μεταναστεύσεις. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι αυτό το φαινόμενο είναι πρωτοφανές σε μέγεθος, ταχύτητα, σύνθεση πληθυσμού και ιδεολογικό υπόστρωμα.
Δεν πρόκειται για μετανάστες είναι κατοχική δύναμη
Το άρθρο του ΝΙ καταλήγει σε μια δραματική αλλά σαφή θέση: Όταν μια ομάδα ανθρώπων δεν έρχεται για να ενταχθεί αλλά για να επιβάλει τον δικό της τρόπο ζωής, οι οικοδεσπότες δεν φιλοξενούν μετανάστες. Φιλοξενούν μια μορφή ήπιας, δημογραφικής κατοχής. Και η Ευρώπη δεν έχει πλέον περιθώρια χρόνου.
Πώς το πρόβλημα μπορεί να επιλυθεί άμεσα
Αναζητώντας τρόπους επίλυσης του προβλήματος το ΝΙ φτάνει στο συμπέρασμα πως με την εφαρμοφή ορισμένων απλών μέτρων η κατάσταση θα μπορούσε άμεσα να επιλυθεί, τα μέτρα όμως αυτά θα πρέπει να εφαρμοσθούν άμεσα αφού περαιτέρω ολιγωρία από την πλευρώ των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων θα μπορούσε να κάνει την κατάσταση μη αναστρέψιμη.
- Άμεση και αυστηρή εφαρμογή του Νόμου. Όποιος διαπράττει έγκλημα να απελαύνεται άμεσα. Όποιος δε δικαιούται άσυλο να απελαύνεται άμεσα. Όποιος έχει πλαστογραφήσει έγγραφο ή έχει δηλώσει ψευδή ηλικία να απελαύνεται άμεσα. Όποιος δεν είναι σε θέση να συντηρήσει τον εαυτό του μετά από μια μικρή χρονική περίοδο να απελαύνεται.
- Κλείσιμο συνόρων και θέσπιση πολύ αυστηρών κριτηρίων εισόδου
- Κατάργηση επιδομάτων που δημιουργούν παρασιτικές δομές
- Προστασία του ευρωπαϊκού πολιτισμού και τρόπου ζωής
- Επανεκκίνηση δημογραφικής πολιτικής για τους πραγματικούς Ευρωπαίους πολίτες
Εάν η Ευρώπη δεν δράσει, το άρθρο προειδοποιεί πως η ήπειρος θα αλλάξει πέρα από κάθε αναγνώριση, όχι σε 100 χρόνια—σε μία γενιά.
