Τίνα Αγαπίου
Διεθνολόγος – Λευκωσία
Συνεδρία Ευρωπαϊκής Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών 27.1.2021
Μία ακόμη συνεδρία της Ευρωπαικής Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών με αφορμή, αυτή τη φορά, σκοπός και αναφορά, η μετανάστευση και το θέμα άσυλου, στην Ελλάδα. Δυστυχώς όμως μια ακόμη άχρωμη και σε γενικά πλαίσια, χλιαρή συζήτηση προώθησης και αποδοχής του χαώδους «Νέο Πακτ», ενός νέου συμφώνου μετανάστευσης και ασύλου που, κατά τους «φιλελεύθερους και δημοκράτες» εταίρους μας, δημιουργεί ένα «ενιαίο ευρωπαϊκό σύστημα στη θέση ενός χαοτικού μη συστήματος». Ενα σύμφωνο όπου αντί να αποθαρρύνει νέα κύματα μεταναστών, μάλλον ενεργοποιεί ακριβώς το αντίθετο, καθιστώντας «ίσα δικαιώματα» στον πια νέο «ισότιμο ευρωπαίο πολίτη». Κατά τη διάρκεια της συνεδρίας, καμία πραγματική αναφορά στο πραγματικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα Ελληνικά νησιά, αντίθετα, μια σωρεία κατηγοριών ως προς την «κακομεταχείρηση αυτών των ανθρώπων» και μίας απερίσκεπτης σπατάλης ενός ευρωπαϊκού κονδυλίου - συμβόλαιο για συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων, σχολιάζοντας μάλιστα, τις συγκεκριμένες συνθήκες διαβίωσης ως «απάνθρωπες».
Η έγνοια προφανώς των «σκληρών φίλων» του Βορρά, μέσω του νέου σχεδίου, φαίνεται να περιφέρεται σε στρατηγική άπαλλαξης τους από την όποια υποχρέωση υποδοχής και εξασφάλισης μέρους του βάρους ροής. Κατά την υπουργό κ.Γιόχανσεν, οι μετανάστες δεν είναι αποκλειστικό θέμα των Βρυξελλών, είναι «(...) μία επενδυτική πρόσκληση (...) με δικαίωμα ελευθερίας κινήσεων, νόμιμης εργασίας, μία πρόσκληση – πρόκληση κοινωνικής και παραγωγικής θεσμικής και οικονομικής υποστήριξης, υποχρέωση από την τοπική κοινότητα, την τοπική γειτονιά, με δράση στους βασικούς πυλώνες απασχόλησης στην παιδεία, υγεία, εργασία και στέγαση».
Καμία συζήτηση ενιαίας αποδοχής, αποσυμφόρησης μεταναστών από τα ήδη «βυθισμένα νησιά». Κατά την κ. υπουργό, «χρειαζόμαστε τα 3 εκατομύρια μεταναστών ετησίως, μας είναι δώρο», συνεχίζοντας πως σημαντικό εργαλείο της ΕΕ θα είναι η εκπαίδευση των τοπικών κοινοτήτων για μια ομαλή «ενσωμάτωση» αυτού του «δώρου» που λέγεται μετανάστης. Πρωταρχικής σημασίας, κατά την ίδια, μια ανάπτυξη στρατηγικής καταπολέμησης της φτώχειας των «νέων Ευρωπαίων πολιτών», με τη συμμετοχή των CEO’s επιχειρήσεων στην ενσωμάτωση των αιτούντων άσυλο στο εργατικό τους δυναμικό. Αυτό όμως που ξέχασε να αναφέρει, είναι το πώς και αν σκοπεύουν να αξιοποιήσουν αυτό το «δώρο» στη Βόρεια Ευρώπη, γιατί προς το παρόν, και βάσει του νέου συμφώνου, αλλά και της συνθήκης του Δουβλίνου, αυτό το «δώρο» δεν το ζητήσαμε, μας το φόρτωσαν, μετατρέποντας τα νησιά του Αιγαίου σε μεγάλους καταυλισμούς. Δεν ξέρω σε ποιούς CEO αναφέρεται η κ. Γιόχανσεν. Έχουν τα νησιά πολυεθνικές εταιρείες και δεν το καταλάβαμε; Εκτός και αν εννοεί τους τοπικούς συνεργατισμούς.
Εκ πρώτης όψεως και αποτίμηση του τρόπου με τον οποίο το σύμφωνο, εφαρμόζει την «πράσινη βίβλο», μια στρατηγική χειρισμού σε τρεις βασικές προκλήσεις: τη στήριξη στις χώρες του Νότου, τη συναίνεση της ομάδας του Βίσεγκραντ (και άλλων κυβερνήσεων με αντι-μεταναστευτική στάση, όπως η Αυστρία και η Δανία) και τη βελτίωση των συνθηκών ζωής και την προστασία των δικαιωμάτων όσων φτάνουν παράτυπα στις ευρωπαϊκές ακτές.
Το πώς όμως θα αντιμετωπιστεί η δραματική κατάσταση διαχείρισης μετανάστευσης στα Ελληνικά νησιά, ειδικά πια μέσω της λεγόμενης πανδημίας, για κάποιο λόγο δεν θέλουν να ξεκαθαρίσουν. Ο αριθμός είναι περίξ των 64,750 παράνομων εισβολέων στην Ελληνική επικράτεια με 17,000 να «βουλιάζουν» τα 5 νησιά του Αιγαίου, ιδιαίτερα στη Σάμο και στη Χίο. Καμία στρατηγική προστασίας των συνόρων. Καμία αναφορά σε νέες στρατηγικές και οικονομική ενίσχυση της Frontex.
Κατά την πλειοψηφία της επιτροπής, τα μέλη οφείλω να αναφέρω, ενισχύονται έντονα από τα αριστερά κόμματα, τους σοσιαλιστές και τους Πράσινους, (μέλος και ο κ. Αρβανίτης του Σύριζα), η άμεση αντιμετώπιση θα γίνει μέσω της ενσωμάτωσης – κοινωνικής και παραγωγικής ένταξης στην τοπική κοινωνία. Η Ευρώπη απλόχερα θα δημιουργήσει νέες υποδοχές μεταναστών στα Ελληνικά νησιά, ώστε να αποσυμφορήσουν τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις. Κανένας όμως λόγος στην «ομαλή επιστροφή μεταναστών στη χώρα τους», επιβολή κυρώσεων στη Τουρκία για την παράνομη διοχέτευση των προσφύγων πρός την Ελλάδα και την Κύπρο, ή έστω, δημιουργία εγκαταστάσεων υποδοχής και κράτησης αιτούντων άσυλο σε χώρες της κεντρικής Ευρώπης, ως μια πιθανή στρατηγική αποσυμφόρησης. Σοβαρό όμως προβληματισμό για την επιτροπή, αλλά και βασική καινοτομία της νέας πρότασης, είναι ένας «οικονομικός μηχανισμός αλληλεγγύης» για την υποστήριξη εθνικού σχεδίου για μετεγκατάσταση με έγνοια τους, η επίλυση μόλυνσης των «προσφύγων» από μόλυβδο, η θέρμανση και η ηλεκτροδότηση των «ισότιμων πια» ευρωπαίων πολιτών, κονδύλι για μεταφραστές και δικαίωμα νομικής αρωγής, ενίσχυση ψυχολόγων για ψυχολογική στήριξη, προστασία και ευημερία, ωστε να μη μείνουν αυτοί οι άνθρωποι στο «κενό».
Μία σωρεία κατηγοριών από τις ΜΚΟ περί κακομεταχείρισης των προσφύγων. Εκφράσεις «θυμού», και «μη εμπιστοσύνης» στο Ελληνικό κράτος για τη διαχείριση του προσφυγικού, χωρίς να δίνουν την ακριβή εικόνα επιπολαιότητας και παρατυπίας από μέρους των φίλων Ευρωπαίων, και φυσικά, μη παραδοχής παράνομης εισβολής.
Η κ. Γιόχανσον, για μια φορά ακόμη, τόνισε ότι «χρειαζόμαστε τη μετανάστευση» γιατί η Ευρώπη είναι «μία κοινωνία που γερνάει».
Η Ελλάδα όμως δεν γερνάει, βουλιάζει. Αυτό που πια απαιτείται, είναι η Ευρώπη να λογικευτεί και να εφαρμόσει σοβαρή πολιτική φρούρησης των συνόρων μας από την όποια παράνομη εισβολή στο έδαφος μας.
