Τον Νοέμβριο του 2020, το Κέντρο Πολιτισμού, Έρευνας και Τεκμηρίωσης της Τράπεζας της Ελλάδος, εξέδωσε τον πρώτο τόμο του (συνολικά τρίτομου) έργου με τίτλο «Η Ελληνική Οικονομία μετά το 1950».

Ο πρώτος τόμος καλύπτει την περίοδο 1950-1973 και φέρει τον υπότιτλο: «Ανάπτυξη, Νομισματική Σταθερότητα και Κρατικός Παρεμβατισμός». Συγγραφέας του έργου είναι ο Χρυσάφης Ιορδάνογλου, επίκουρος καθηγητής (αφυπηρετήσας) στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Για τα έτη 1967-1973, ο συγγραφέας καταγράφει σειρά θετικών αποτελεσμάτων της ασκηθείσας οικονομικής πολιτικής.

Διαβάζουμε σχετικά σε άρθρο του γνωστού ιστορικού Μάνου Χατζηδάκη στο σημερινό φύλλο της «Ελεύθερης Ώρας».

«Επισημαίνει (σ.σ. εννοείται ο συγγραφέας) ότι :

- Το καθεστώς Παπαδοπούλου ανέκοψε την οικονομική κρίση των ετών 1965-1966 και ότι “το 1968 η επιβράδυνση είχε ανακοπεί και η οικονομία μπήκε σε ανοδική τροχιά” (σελ. 152)

- “Τα έτη 1971, 1972 και 1973 η ελληνική οικονομία βρισκόταν κοντά στην πλήρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων της” (σελ. 155) καθώς και ότι “Στις αρχές του 1973 η ελληνική οικονομία βρισκόταν κοντά στην πλήρη απασχόληση” με ανεργία μόλις 2% και αυτήν εποχιακή (σελ. 160)

- Οι συνολικές ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις αυξάνονταν με μέσο ετήσιο ρυθμό 10,6% και ο μέσος ετήσιος ρυθμός αυξήσεως του ΑΕΠ ήταν 7,8% (στην πραγματικότητα 8,2%, γεγονός πρωτοφανές στα οικονομικά χρονικά της Ελλάδος).

- “Άνοδος των πραγματικών αποδοχών και του βιοτικού επιπέδου σημειώθηκε σε όλες τις κατηγορίες των μισθωτών”(σελ. 164), ότι επεκτάθηκε η δωρεάν παιδεία, ρυθμίσθηκαν τα αγροτικά χρέη και αυξήθηκαν τα στεγαστικά δάνεια με ευνοϊκά επιτόκια κατά 43%

- Μειώθηκε η φορολογία, καταργήθηκε ο φόρος υπεραξίας, μειώθηκε ο φόρος μεταβιβάσεως ακινήτων και αυξήθηκαν τα αφορολόγητα όρια σε μισθωτούς, ελεύθερους επαγγελματίες και σε οικογένειες με παιδιά ενώ απηλλάγησαν οι αγρότες από την φορολογία.

- Το Δημόσιο Χρέος ήταν στο χαμηλό επίπεδο της τάξεως του 19,5% και “οι πληρωμές τόκων αντιπροσώπευαν ένα ασήμαντο ποσοστό του ΑΕΠ” (σελ. 156), ενώ τα ελλείμματα ήσαν “μικρά και αντιστρέψιμα σε σύγκριση με την μεταπολιτευτική εμπειρία”

- Διευρύνθηκε το εμπορικό ισοζύγιο υλικών αγαθών “το οποίο καλυπτόταν όμως από την εξ ίσου εντυπωσιακή αύξηση των εισροών από τον τουρισμό, το ναυτιλιακό συνάλλαγμα, το μεταναστευτικό συνάλλαγμα και από εισροές κεφαλαίων από το εξωτερικό” (σελ. 155)

Στα μόνα σημεία που το έργο φαίνεται επικριτικό είναι η υπερθέρμανση της οικονομίας, η επεκτατική πιστωτική πολιτική της και η αύξηση του τιμαρίθμου (που ήταν καθ’ όλη την διάρκεια των ετών 1967-1972 ο χαμηλότερος των χωρών -μελών του ΟΟΣΑ) σε 4,3% το έτος 1972 (και πάλι ο χαμηλότερος παγκοσμίως) και σε ένα πρόσκαιρο 15,5% το 1973 λόγω της πετρελαϊκής κρίσεως.»

Το βιβλίο του καθηγητή Ιορδάνογλου έχει αποσπάσει μέχρι στιγμής εξαιρετικές κριτικές. Λέτε μετά την αποκάλυψη για τα όσα αναφέρει για τα έτη 1967-1973, να αρχίσει η αποδόμησή του από το κατεστημένο όπως συμβαίνει με κάθε επιστημονικό σύγγραμμα που δεν ταιριάζει στα μέτρα του συστήματος εξουσίας της χώρας μας;

Οι άλλοι δύο τόμοι που θα ακολουθήσουν καλύπτουν την περίοδο 1974-2000 και 2000 μέχρι πρόσφατα. Αν ο συγγραφέας εξακολουθήσει να επιδεικνύει την ίδια αντικειμενικότητα, πρέπει να αναμένονται με εξαιρετικό ενδιαφέρον…