Γράφει ο Δημήτρης Βαλασίδης
Μια ακόμη χρυσή σελίδα προσετέθη στην μακραίωνη ιστορία του Έθνους μας με τον ελληνογερμανικό πόλεμο του 1941. Μετά την ήττα των Ιταλών στα βορειοηπειρωτικά βουνά, οι σύμμαχοί τους προσέτρεξαν προς βοήθειά τους. Όμως οι Γερμανοί συνάντησαν την σθεναρή αντίσταση των ηρωικών υπερασπιστών της οχυρωματικής γραμμής Μεταξά.
Τα οχυρά της γραμμής Μεταξά είχαν συνολικό μήκος 170 χιλιομέτρων, από τον Αξιό έως τον Νέστο ποταμό και αποτελούσαν την κύρια γραμμή αμύνης από την πλευρά της Βουλγαρίας. Για την κατασκευή τους δαπανήθηκαν 1,5 δις δραχμές. Χαρακτηριστικό της ιδιαίτερης σημασίας που έδινε ο Εθνικός κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς στην οχύρωση της ελληνοβουλγαρικής μεθορίου ήταν η μυστική επίσκεψη του ίδιου στα εργοτάξια το 1939. H κατασκευή των οχυρών ολοκληρώθηκε σε ελάχιστο για το μέγεθος του έργου χρόνο (4,5 έτη). Δούλευαν σε περίοδο έντασης περίπου 3.500 εργάτες την ημέρα. Ως τεχνικό έργο τα οχυρά αποτέλεσαν τον ιδανικό συνδυασμό των αμυντικών γραμμών Μαζινό και Ζίγκφριντ. Παρά τις ελλείψεις σε προσωπικό και μέσα, οι φρουρές των ελληνικών οχυρών αντιστάθηκαν με αφάνταστη γενναιότητα και έγραψαν μια ακόμη σελίδα δόξας μετά το έπος της Βορείου Ηπείρου.
Κατά την διάρκεια της κατοχής, το γερμανικό Γενικό Επιτελείο Στρατού συγκρότησε επιτροπή υπό τον υποστράτηγο Σνάιντερ, η οποία συνοδευόμενη από Έλληνες αξιωματικούς, εξέτασε λεπτομερώς επί έναν μήνα τα οχυρά για να διαπιστώσει τα αίτια της επιτυχούς άμυνάς τους. Τα συμπεράσματα ήταν πλήρη εγκωμιαστικών σχολίων. Η τοποθεσία των οχυρών ήταν η ενδεδειγμένη και η προσαρμογή των πυρών στο έδαφος εύστοχη. Η παραλλαγή των οπλικών συστημάτων ήταν άριστη, με αποτέλεσμα οι Γερμανοί να μην καταλαβαίνουν από πού βάλλονται. Εκτός από ελάχιστες φθορές τα οχυρά δεν υπέστησαν σημαντικές ζημιές από την γερμανική αεροπορία και το πυροβολικό.
Μετά την κατάληψη της Ελλάδος, ο βουλγαρικός στρατός προσπάθησε να καταστρέψει τα οχυρά με ελεγχόμενες εκρήξεις χωρίς σοβαρά αποτελέσματα. Σύντομα όμως εγκατέλειψε την προσπάθεια όταν κατανόησε ότι λόγω της μεγάλης ανθεκτικότητας των εγκαταστάσεων, απαιτούντο τεράστιες ποσότητες εκρηκτικών.
Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε, ότι η ιδιοφυία και η πολεμική εμπειρία του Ιωάννη Μεταξά, πρωθυπουργού μιας Εθνικής κυβέρνησης σε συνδυασμό με την αιώνια πολεμική αρετή των Ελλήνων επέτυχαν το ακατόρθωτο, να ταπεινώσουν δυο υπερδυνάμεις της εποχής εκείνης.
Σήμερα που η Πατρίδα μας αντιμετωπίζει σοβαρές απειλές από την Τουρκία και όχι μόνον, η ανάγκη μια Εθνικής κυβέρνησης των Ελλήνων με άξιο ηγέτη είναι περισσότερο από ποτέ άλλοτε επιτακτική. Η ευθύνη και το καθήκον όλων μας για αγώνα είναι όλων των υγιώς σκεπτόμενων Πατριωτών.
