Άρθρο του Μιχαήλ Παναγιωτόπουλου,
Αντιναυάρχου (ε.α.) ΠΝ
Μια από τις σημαντικότερες ειδήσεις της περιόδου που διανύουμε, είναι ο εντοπισμός και σύλληψη των δύο κατηγορουμένων ως κατασκόπων της Τουρκίας, που αποκαλύφθηκαν στη Ρόδο στις 12 Δεκεμβρίου. Είναι ένας 35χρονος Υπάλληλος του τουρκικού προξενείου στη Ρόδο και ένας 56χρονος που εργάζεται ως μάγειρας σε πλοίο που εκτελεί δρομολόγιο στην άγονη γραμμή Καστελόριζο – Ρόδο και σε άλλα νησιά και έχει καταγωγή από την Κομοτηνή.
Τους προσδίδω τον επιεικέστατο χαρακτηρισμό «κατηγορουμένων» γιατί δεν έχουν περάσει ακόμη από κάποια δίκη, αντίθετα μάλιστα αφέθηκαν αρχικά ελεύθεροι και αμέσως κατέφυγαν στο προξενείο της Τουρκίας στη Ρόδο, προκειμένου να έχουν ασυλία. Βέβαια δεν μπορούσαν να ταξιδέψουν στο εξωτερικό και θα δικαστούν με τους ισχύοντες νόμους για όλους τους Έλληνες υπηκόους. Είχαν όλη την άνεση να προετοιμαστούν, να στήσουν την υπεράσπισή τους, να τακτοποιήσουν όσο μπορούσαν τα ενοχοποιητικά στοιχεία και στη συνέχεια φυσικά να ακολουθήσει η σύλληψή τους την Παρασκευή το πρωί. Ο 35χρονος υπάλληλος του τουρκικού προξενείου είχε παραμείνει στη Ρόδο, ενώ ο 52χρονος μάγειρας μετά την απόλυσή του από το καράβι που δούλευε, είχε πάει στην Κομοτηνή λογικά για να «κλείσει εκκρεμότητες». Ξεκουράστηκαν λοιπόν τα «παιδιά» ήπιαν και το καφεδάκι τους το πρωί της Παρασκευής και μετά τους συλλάβανε. Είχε το θράσος μάλιστα το προξενείο τους, να ζητήσει τους υπολογιστές και κινητά που είχαν κατασχεθεί. Ενώ τα δικά μας παιδιά, οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί που συνελήφθησαν εντός τουρκικού εδάφους (υποτίθεται εντός μερικών μέτρων) τον Μάρτιο του 2018 πέρασαν από την αρχή τα πάνδεινα, με συνολικά πεντέμισι μήνες στις τουρκικές φυλακές σε άθλιες καταστάσεις και πιθανότατα και βασανιστήρια.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, η έρευνα άρχισε όταν έφτασαν πληροφορίες για τον 35χρόνο ότι εκφράζει απόψεις για «ανεξαρτητοποίηση της Θράκης» και την ύπαρξη δήθεν μειονότητας των μουσουλμάνων στα βόρεια της χώρας μας. Ο αρχικά συλληφθείς γραμματέας του τουρκικού προξενείου είχε εκφράσει απόψεις για «ανεξαρτητοποίηση της Θράκης» και την ύπαρξη δήθεν μειονότητας των μουσουλμάνων στα βόρεια της χώρας μας. Ακολουθούσε δηλαδή πιστά τη γραμμή του Τουρκικού Προξενείου στην Κομοτηνή που εκτιμώ ότι μόνη του αποστολή είναι ο εκτουρκισμός των Ελλήνων μουσουλμάνων που ζουν εκεί. Σύμφωνα με δημοσίευμα του «fonirodopis.gr» από τις 06/2/2017, «Κύρια αποστολή του Προξενείου η απόλυτη χειραγώγηση Ελλήνων πολιτών, δηλώνει ο δημοσιογράφος Εβρέν Ντεντέ»….. «Επιδιώκεται να στηθεί στη Θράκη και να λειτουργήσει ένας μηχανισμός «παράλληλου κράτους» του καθεστώτος του Ερντογάν». Το μείζον πρόβλημα των τουρκικών Προξενείων είχε εντοπίσει και ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ, ο οποίος σε επιστολή του στον τότε ΥΠΕΞ Δ. Αβραμόπουλο το 2013 αναφέρει ότι «ο υπεύθυνος της Τουρκικής πολιτείας καταγγέλλεται από εγκρίτους τοπικούς παράγοντας και δοκίμους εκπροσώπους του εντύπου και ηλεκτρονικού τύπου ως επιδιδόμενος εις την καταδολίευσιν της εθνικής συνειδήσεως των Ελλήνων πολιτών μουσουλμανικής θρησκευτικής παραδοχής. Ωσαύτως παρόμοιαι απαράδεκτοι συμπεριφοραί άρχονται και εις την περιοχήν Δωδεκανήσου με την εκείσε δράσιν του Τουρκικού προξενείου Ρόδου» (Iefimerida.gr, 11 Ιανουαρίου 2013).
Όλα τα παραπάνω δικαιώνουν πανηγυρικά τον Ηλία Κασιδιάρη ο οποίος από αρκετά χρόνια πριν έχει επισημάνει τους κινδύνους που ελλοχεύουν μέσα στις ροές των λαθρομεταναστών, στις ΜΚΟ που εμπλέκονται στη διακίνησή τους αλλά και στο Προξενείο της Θράκης που φέρεται ότι προσπαθεί να υποκινήσει τους μουσουλμάνους της Θράκης να στραφούν προς την Τουρκία και να υπονομεύσει τις όποιες ελληνικές ενέργειες σταθερότητας και νομιμότητας στην περιοχή.
Πέρα όμως από την πρόσφατη εξέλιξη με τους δύο κατηγορούμενους κατασκόπους, πρέπει να αντιληφθούμε ότι τα τουρκικά πλοκάμια του Ερντογάν έχουν απλωθεί παντού, όχι βέβαια πάντοτε παράνομα. Μια επιτυχής από πλευρά του κίνηση είναι όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν, η τοποθέτηση στο Παρίσι ως πρέσβη της Τουρκίας του Αλί Ονανέρ, ενός συμμαθητή στην Σχολή Δημόσιας Διοίκησης του Παρισιού και αν όχι φίλο, τότε τουλάχιστον γνωστό του προέδρου Μακρόν. Πρέπει λοιπόν να προσπαθήσουμε πολύ περισσότερο τώρα, αν θελήσουμε σχέση συμμαχίας με την Γαλλία.
Βασικός άξονας της εξωτερικής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων μετά την μεταπολίτευση είναι η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για επίλυση της μοναδικής καθ’ ημάς διαφοράς με την Τουρκία, της Υφαλοκρηπίδας. Τους τελευταίους μήνες καταλάβαμε πολύ καλά τι ρόλο παίζει στην απόφαση, η σύνθεση ενός δικαστηρίου και ιδιαίτερα ο πρόεδρός του. Στη περίπτωση του Δ. Δικαστηρίου της Χάγης, πρόεδρος από το 2018 (3ετης θέση) είναι ο Σομαλός Abdulqawi Ahmed Yusuf. Ο Ερντογάν διατηρεί άριστες σχέσεις με την κυβέρνηση της Σομαλίας, που έδωσε το όνομά του στο νέο νοσοκομείο στο Μογκαντίσου. Επίσης υπάρχει εκεί μεγάλη τουρκική στρατιωτική βάση με 10.000 τούρκους στρατιωτικούς και απευθείας πτήση προς Κωνσταντινούπολη. Από εκεί έρχονται στη Μυτιλήνη οι Σομαλοί πρόσφυγες, από τους οποίους σύμφωνα με δημοσιεύματα, 2500 έχουν τώρα συγκεντρωθεί στην Σμύρνη και περιμένουν να περάσουν στην Ελλάδα. Καταλαβαίνουμε λοιπόν τι περιμένει ο κος Μητσοτάκης όταν μιλάει για Δ. Δικαστήριο της Χάγης.
Άλλο σημαντικό στοιχείο που πρέπει να εξετάζουμε σχετικά με την δύναμη της Τουρκίας, είναι οι στενές της σχέσεις με το Κατάρ, το οποίο πρόσφατα έδωσε ένεση ανάσας στην τουρκική οικονομία με επενδύσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων, μέσα στις οποίες είναι η αγορά του 10% του χρηματιστηρίου της Κωνσταντινούπολης και 300 εκατ. δολάρια σε στρατιωτικές συμφωνίες. Μεταξύ Κατάρ και Τουρκίας υπάρχει στενή στρατιωτική συνεργασία και το Κατάρ έχει σημαντικές αεροπορικές δυνατότητες (24+12 Rafale, παραγγελία 36 F-15QA και παραγγελία 24 Eurofighter Typhoon). Στον αντίποδα, υπάρχει συνεργασία Ελλάδας-Κατάρ, κυρίως σε ότι αφορά την εκπαίδευση χειριστών αεροσκαφών. Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον «Στρατηγικό Άξονα» Τουρκίας – Πακιστάν, το οποίο Πακιστάν έχει σημαντικές στρατιωτικές ικανότητες και διαθέτει και πυρηνικά βαλλιστικά όπλα. Μάλιστα. τον Νοέμβριο του 2019 αεροσκάφος P-3 του Πακιστάν έκανε παραβίαση του FIR Αθηνών, ενώ συμμετείχε σε άσκηση με τουρκικά αεροσκάφη. Τέλος με τις πρόσφατες επιχειρήσεις σε Λιβύη και Αρμενία, η Τουρκία έχει αποκτήσει σημαντικό αποτύπωμα σε αυτές τις περιοχές.
Για να αντιμετωπίσει η πατρίδα μας τις παραπάνω προκλήσεις, η πολιτική του κατευνασμού που ακολουθεί ο κος Μητσοτάκης δεν φέρνει κανένα θετικό για εμάς αποτέλεσμα, μόνο περισσότερες και πιο παράλογες διεκδικήσεις. Αυτό που χρειάζεται είναι ισχυρή στρατιωτική δύναμη και φυσικά μια πατριωτική πολιτική, η πολιτική των Ελλήνων για την Πατρίδα, που δεν δεχόμαστε ουδεμία παραχώρηση Ελληνικού Εδάφους και Κυριαρχικών Δικαιωμάτων. Που δεν δεχόμαστε καμία υπόθεση κατασκοπείας να περάσει χωρίς ουσιαστική τιμωρία, αφού στρέφεται απ’ ευθείας ενάντια στην ασφάλεια της πατρίδας μας αλλά και των ζωών Ελλήνων πολιτών και στρατιωτικών. Ψηλά το κεφάλι, καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους.
