Nέα γκάφα επικών διαστάσεων που αφορά το πρόγραμμα SAFE εκθέτει το Νίκο Δένδια και το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης. Πρόκειται για πραγματική θεσμική καταστροφή που φανερώνει μια κυβέρνηση ανίκανη να προασπίσει τα συμφέροντα της χώρας και ένα υπουργείο που λειτουργεί με όρους γραφειοκρατικής προχειρότητας επιπέδου τρίτου κόσμου. Η Ελλάδα δεν εκτέθηκε απλώς, εξευτελίστηκε σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και αυτό δεν οφείλεται σε κάποια «αστοχία», αλλά σε έναν βαθιά παθογενή μηχανισμό, όπου κυριαρχούν η αδιαφάνεια, η ανευθυνότητα και η θεσμική ατονία.
Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα του εκφυλισμού: η χώρα εμφανίστηκε να διεκδικεί 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ αντί για τα 787 εκατομμύρια που μας είχαν εγκριθεί. Ένα γελοίο, αδιανόητο λάθος, που δείχνει διαδικασίες χωρίς έλεγχο, χωρίς συντονισμό και χωρίς ίχνος επαγγελματισμού.
Το υπουργείο έστειλε λάθος επίσημο έγγραφο στο σημαντικότερο πρόγραμμα χρηματοδότησης για την αμυντική βιομηχανία εδώ και δεκαετίες
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μάσησε τα λόγια της: ζήτησε να ξαναγραφεί από την αρχή ο φάκελος, μπλοκάροντας την πρώτη δόση των 118 εκατομμυρίων. Μια άτυπη, αλλά ηχηρή παρατήρηση για να «σοβαρευτεί» η ελληνική κυβέρνηση.
Πριν φτάσουμε όμως στο τερατούργημα της δεύτερης υποβολής, είχε προηγηθεί η αποτυχία της πρώτης. Τον Σεπτέμβριο του 2025, η Ελλάδα υπέβαλε έναν φάκελο-παρωδία. Χωρίς διαβούλευση με τις ελληνικές αμυντικές εταιρείες, χωρίς στοιχεία από τα ναυπηγεία, χωρίς τεκμηρίωση. Ούτε ONEX, ούτε Ελευσίνα, ούτε Σκαραμαγκάς είχαν ρωτηθεί. Το Υπουργείο αποφάσισε μόνο του τι «θεωρούσε» σωστό, κλειδώνοντας την Ελλάδα στη δεύτερη χαμηλότερη χρηματοδότηση της ΕΕ. Την ώρα που η Κύπρος εξασφάλιζε 1,2 δισ., εμείς πανηγυρίζαμε για 787 εκατ., και ούτε καν αυτά δεν μπορέσαμε να διαχειριστούμε σωστά.
Το SAFE δεν είναι μία ασήμαντη γραφειοκρατική υπόθεση. Είναι η απόδειξη ότι το κράτος λειτουργεί με επικίνδυνη προχειρότητα. Ότι οι μηχανισμοί του Υπουργείου Άμυνας μοιάζουν με διοικητικό ναρκοπέδιο. Ότι η κυβέρνηση επιτρέπει ή αδυνατεί να αποτρέψει διαδικασίες που γελοιοποιούν την Ελλάδα στην Ευρώπη. Η εικόνα που έφτασε στις Βρυξέλλες ήταν η εικόνα μιας χώρας χωρίς συντονισμό, χωρίς σχεδιασμό, χωρίς σοβαρότητα.
Το αποτέλεσμα; Χάσαμε χρηματοδότηση, χάσαμε αξιοπιστία, χάσαμε μια ιστορική ευκαιρία ενίσχυσης της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Το χειρότερο όμως είναι ότι δείξαμε πως δεν έχουμε μάθει τίποτα από τα μνημονιακά χρόνια. Και όσο αυτή η νοοτροπία παραμένει κυρίαρχη στο Υπουργείο Άμυνας και στην κυβέρνηση, η Ελλάδα θα συνεχίσει να αυτοϋπονομεύεται, χωρίς να χρειάζεται καν εχθρούς απέξω.
