Την ημέρα που συμπληρώνονταν 568 χρόνια από την αποφράδα ημέρα της Aλωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους επέλεξε ο εξωκοινοβουλευτικός υφυπουργός Εξωτερικών Κώστας Φραγκογιάννης να φιλοξενήσει στην πόλη που γεννήθηκε, την Καβάλα, τον Τούρκο ομόλογό του Σεντάτ Ονάλ.
Δίχως αίσθηση του συμβολισμού της συγκεκριμένης ημέρας και αγνοώντας τις διπλωματικές επιπτώσεις της ανεξήγητης κίνησής του, ο διορισμένος υφυπουργός επιχειρεί, όχι μόνο άκομψα, αλλά και εθνικά επικίνδυνα, να ανεβάσει τις μετοχές του σε τοπικό επίπεδο, ίσως με στόχο να είναι υποψήφιος βουλευτής Καβάλας στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Και για να το πετύχει αυτό, επιχειρεί να… πουλήσει επικοινωνιακά τη δήθεν προώθηση της συνεργασίας των δύο χωρών στον οικονομικό και εμπορικό τομέα. Οπως επιχείρησε, ως ο αρμόδιος υφυπουργός, να κάνει προς όφελος της ιδιαίτερης πατρίδας του και συγκεκριμένα της Θάσου, όπου ακόμα περιμένουν την επένδυση της VW, που τελικά έγινε στην Αστυπάλαια. Και έτσι οι τότε εξαγγελίες του και διαρροές στα τοπικά ΜΜΕ αποδείχτηκαν ότι ο θησαυρός ήταν άνθρακες! Η μετά… βαΐων και κλάδων υποδοχή του Τούρκου υφυπουργού από τον κ. Φραγκογιάννη στην Καβάλα συμπίπτει με νέο κρεσέντο τουρκικών προκλήσεων, τόσο σε επίπεδο ρητορικής όσο και σε επιχειρησιακό επίπεδο. Το καταδεικνύουν οι 51 παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά μαχητικά, η είδηση ότι η Αγκυρα βγάζει για δέκα μέρες στο Ικάριο Πέλαγος ερευνητικό πλοίο και, φυσικά, οι απαράδεκτες τοποθετήσεις του Ταγίπ Ερντογάν και των… αυλικών του για την επέτειο από την Άλωση της Πόλης. Μέρα που επέλεξε ο κ. Φραγκογιάννης για να αναδείξει την ελληνοτουρκική «φιλία», υποδεχόμενος τον ομόλογό του στην Καβάλα, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που μπορεί αυτή η επίσκεψη να έχει!
Εκεί όπου οι φήμες εντείνονται όσον αφορά τις προθέσεις του Ελληνα υφυπουργού να συμβάλει με την πολιτική του άγνοια, αλλά και την προσωπική έπαρση και αλαζονεία που τον διακρίνει, να διευκολύνει τους τουρκικούς σχεδιασμούς για το αιγυπτιακό Ιμαρέτ που επιθυμούν διακαώς οι Τούρκοι, σε συνεννόηση με την κυβέρνηση της Αιγύπτου, προκειμένου να αποκτήσουν τέμενος με θέα το λιμάνι της πόλης. Άλλωστε, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, παλαιότερα είχε υπάρξει και συμφωνία μεταξύ του πρώην προέδρου της Αιγύπτου Μόρσι με τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν για… ανταλλαγή του Ιμαρέτ της Καβάλας με κάποια άλλη ιδιοκτησία στην Αίγυπτο. Οπερ σημαίνει τζαμί στην Καβάλα τουρκικής ιδιοκτησίας, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται, και την ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά τον κ. Φραγκογιάννη να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους.
Απορίας άξιο παραμένει για ποιον λόγο η ελληνική πλευρά αποδέχτηκε τη συνάντηση με τον Τούρκο αξιωματούχο στην Καβάλα, σε μια τόσο ευαίσθητη χρονική συγκυρία και ενώ και στην ίδια την όμορφη μακεδονική πόλη οι αντιδράσεις είναι έντονες. Χαρακτηριστική η περίπτωση του Ινστιτούτου Κοινωνικών Κινημάτων και Ιστορίας Καπνού που «υποδέχτηκε» τον υφυπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας με ένα κείμενο με τίτλο «Εν φυλακή ήμην και ουκ επισκέψασθέ με (Κατά Ματθαίον κεφ.31-46)». Οπως σημειώνεται, οι συναντήσεις αυτές θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται με την πρέπουσα συναίσθηση της ιστορικής ευθύνης και επικαλείται την πολύμηνη φυλάκιση του Osman Kavala στην Τουρκία από την κυβέρνηση Ερντογάν. «Η πόλη μας εν προκειμένω μέσα από την ιστορική της διαδρομή έχει αφήσει το αποτύπωμα μιας κοινωνίας στοιχισμένης στις βασικές αρχές του ανθρωπισμού και της υπεράσπισης των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων. Η πρωτοστάτιση σε κοινωνικούς και δημοκρατικούς αγώνες μέσω του καπνεργατικού κινήματος λειτουργεί ως οδοδείχτης σε μια συλλογικά έντιμη πορεία.
Η ανιστόρητη αυτή απόφαση να επιλεγεί η πόλη μας ως τόπος της συνάντησης αυτής αποτελεί πρόκληση για την ιστορία της πόλης μας. Ο σεβασμός προς την ιστορική μνήμη είναι το ελάχιστο χρέος προς την πόλη που κλήθηκαν να υπηρετήσουν» αναφέρεται στην καυστική ανακοίνωση του Ινστιτούτου Κοινωνικών Κινημάτων και Ιστορίας Καπνού. Κάτι που ο κ. Φραγκογιάννης, μπροστά στο προσωπικό όφελος που επιδιώκει να έχει, δεν έλαβε διόλου υπ’ όψιν του. Επειδή όμως είναι άπειρος στην πολιτική, καλό θα είναι να γνωρίζει πως τέτοιες κινήσεις και πρωτοβουλίες μόνο κακό προκαλούν στον τόπο, ενώ ταυτόχρονα γκρεμίζουν και τις όποιες πολιτικές προσωπικές φιλοδοξίες. Και οι προσωπικές του φιλοδοξίες δεν μας ενδιαφέρουν καθόλου. Η ζημιά, όμως, στα εθνικά μας θέματα μας αφορά όλους!
