Γράφει η Ρίκα Θωμάκου
«Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν τον κόσμο κυβερνούν κάποιοι έξυπνοι που μας δουλεύουν ή κάποιοι ηλίθιοι που μιλάνε σοβαρά.» Είναι τα λόγια του Καναδού καθηγητή Laurence J. Peter, που ειπώθηκαν πριν μισό περίπου αιώνα, αλλά αποτυπώνουν τέλεια τα δρώμενα της πλειοψηφίας των σημερινών κυβερνώντων. Αυτοί είναι οι κύριοι υπαίτιοι για τη σημερινή δυστοπική μας πραγματικότητα. Όλη η τρέχουσα ειδησιογραφία απεικονίζει ξεκάθαρα ποιος φταίει για τις συνεχείς Εθνικές προδοσίες στην εξωτερική μας πολιτική, για το ζέχνον σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, για τον ευτελισμό των Θεσμών και κυρίως της Δικαιοσύνης, για την ανυπαρξία Παιδείας, για το δημογραφικό, για τη λαθρομετανάστευση, για τις πυρκαγιές, για την καταβαράθρωση των ηθών και τόσα άλλα, που ούτε την θερινή ραστώνη δεν μας αφήνουν να απολαύσουμε.
Φυσικά, θα χρειαζόντουσαν πολλά βιβλία για να αναφερθούμε στις ευθύνες των πολιτικάντηδων για όλα αυτά, αλλά θα προσπαθήσω στις παρακάτω γραμμές να καταδείξω τους υπεύθυνους της ακρίβειας που ταλανίζει κυρίως τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις. Όχι, δεν θα ξεκινήσω από παλαιότερα χρόνια, για να αναφέρω την διάλυση του πρωτογενούς τομέα και της βιομηχανίας, ούτε θα θυμηθώ τα αναίτια και ατελέσφορα lockdowns, αλλά θα αναφερθώ επιγραμματικά στην πρόσφατη συμφωνία Trump – Ursula von der Leyen (η οποία μου έφερε στο μυαλό τα λόγια του Καναδού καθηγητή, που ανέφερα στην αρχή), καθώς και στις καταστροφικές αποφάσεις για την ενεργειακή μας πολιτική των εγχώριων εντολοδόχων τους.
Ο μύθος της κλιματικής αλλαγής
Τα τελευταία χρόνια μονίμως υπάρχει ο μπαμπούλας της «κλιματικής αλλαγής», η οποία δήθεν οφείλεται στον άνθρωπο. Στην Ελλάδα έχουμε ανέκαθεν ξηρά και ζεστά καλοκαίρια. Το 1987 είχαμε επί 8 ημέρες θερμοκρασίες της τάξης 44 βαθμών Κελσίου και 1.300 νεκρούς και το 2007 είχαμε επί 20 ημέρες γύρω στους 46 βαθμούς Κελσίου. Δεν μπορεί λοιπόν οι τρομολάγνοι να μιλάνε για «έκτακτο καιρικό φαινόμενο που οφείλεται στην κλιματική αλλαγή» οι περίπου 40 βαθμοί για δύο ημέρες Αν ενδιαφερόντουσαν πραγματικά για το περιβάλλον και την μείωση της καταναλισκόμενης ενέργειας:
- Δεν θα ξεκινούσαν τόσους πολέμους (π.χ. για τον βομβαρδισμό του Ιράν, τα βομβαρδιστικά πετούσαν επί 36 ώρες και ανεφοδιάζονταν εν πτήσει από άλλα αεροπλάνα).
- Δεν θα μετακινούνταν με τις τεράστιες φάλαγγες από υπερπολυτελή τζιπ και λιμουζίνες και με ελικόπτερα ή αεροπλάνα.
- Δεν θα ανατίναζαν τον αγωγό φυσικού αερίου στην Bαλτική, με συνέπεια να διαφύγουν εκατομμύρια τόνοι μεθανίου στην ατμόσφαιρα. Εκτός αν θεωρούν ότι αυτό το μεθάνιο δεν βλάπτει τόσο πολύ την ατμόσφαιρα όπως το μεθάνιο που εκλύουν αυτές οι μοχθηρές αγελάδες της Ολλανδίας, που πρέπει να εξολοθρευθούν.
- Θα φρόντιζαν να ελαττώσουν τον επαναλαμβανόμενο κάθε καλοκαίρι εφιάλτη των πυρκαγιών, επιδεικνύοντας προνοητικότητα, κάποιο σοβαρό σχεδιασμό, ίσως και καταβάλλοντας κάποια προσπάθεια να περιορίσουν την ανεξέλεγκτη δράση των κάθε λογής εγκληματικών στοιχείων, που μάζεψαν στην Ελλάδα οι λάτρεις της πολυπολιτισμικότητας.
Δεν είναι σίγουρο όμως ότι υπάρχει πραγματική θέληση για τον περιορισμό των πυρκαγιών, αφού αυτές προλειαίνουν το έδαφος για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών.
Το Colpo Grosso των ΑΠΕ και η κατάρρευση της ενεργειακής αυτάρκειας
Και κάπως έτσι με την πομφόλυγα της «κλιματικής αλλαγής» ξεκίνησε το colpo grosso με τις ΑΠΕ και τα τεράστια συμφέροντα που κρύβονται από πίσω τους. Δεν είχαμε βέβαια καμιά ελπίδα, από μία εθνομηδενιστική κυβέρνηση να αρχίσει τις διαδικασίες για την εκμετάλλευση του τεράστιου ενεργειακού
πλούτου που έχει η χώρα μας και κυρίως η θάλασσά μας («Λεκάνη του Ηροδότου» κλπ). Αντιθέτως, από το 2014 είχαμε την ανθελληνική απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, να πληρώνουμε τα δικαιώματα εξαγοράς ρύπων CO2, ενώ μπορούσαμε να τα έχουμε δωρεάν. Μόνο έτσι ο κ. Σκρέκας θα προσπαθούσε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, λέγοντας ότι: «…τα δικαιώματα ρύπων ακριβαίνουν τον λιγνίτη». Έτσι η κυβέρνηση αφού “ενοχοποίησε” και “ακρίβυνε” τον λιγνίτη, σαν “καλό παιδί” των Γερμανών έκλεισε, σχεδόν όλους τους λιγνιτικούς Ατμοηλεκτρικούς Σταθμούς (ΑΗΣ).
Ήμασταν στις αρχές του 2022 και η Ε.Ε. είχε δώσει προθεσμία για το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων μέχρι το 2028. Δηλαδή σταματήσαμε να εκμεταλλευόμαστε τον φτηνό μας λιγνίτη, έξι χρόνια νωρίτερα, εν μέσω ενεργειακής κρίσης. Ας σημειώσουμε ότι Πολωνία, Γερμανία κλπ έχουν ως έτος απολιγνιτοποίησης το 2049!. Η Τουρκία έθεσε σε λειτουργία το 2023 το πυρηνικό εργοστάσιο στο Ακούγιου της νότιας Τουρκίας (ακριβώς απέναντι από την κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο). Η Γαλλία θα λειτουργήσει άλλα 5 πυρηνικά εργοστάσια. Η Γερμανία θα λειτουργήσει νέες μονάδες με άνθρακα. Εμείς; Εμείς προτιμάμε να αγοράζουμε ανεμογεννήτριες από τη Γερμανία. Προφανώς ελάχιστα ενδιαφέρει τους κυβερνώντες αν η Ελλάδα είναι κορυφαίος κάτοχος λιγνιτικών αποθεμάτων, με απόθεμα 3,2 δισεκατομμύρια αξιοποιήσιμους τόνους, αξίας 500 δισ. ευρώ, που θα δοθούν βορά στις γερμανικές εταιρείες. Σιγά μην στεναχωρηθούν, αν παύουμε να είμαστε αυτόνομοι ενεργειακά. Αν είμαστε πλέον υποχρεωμένοι να εισάγουμε πάνω από το 15% της ηλεκτρικής ενέργειας από τα Σκόπια, την Αλβανία και την Βουλγαρία. Από την αρχή του 2025, η Ελλάδα πουλάει 80.000 τόνους λιγνίτη το μήνα σε χαμηλή τιμή στα Σκόπια και εισάγει από αυτά πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα! Ίσως οι παμπάλαιοι και κακώς συντηρημένοι ΑΗΣ, που λειτουργούν από τον καιρό του Τίτο και του Χότζα, μολύνουν λιγότερο το περιβάλλον από ότι οι σύγχρονοι δικοί μας ΑΗΣ.
Βέβαια το μεγάλο ζήτημα είναι ότι τώρα στηριζόμαστε στους ΑΗΣ που λειτουργούν κυρίως με “ακριβό” φυσικό αέριο, το οποίο εισάγουμε κυρίως από το Αζερμπαϊτζάν, μέσω Τουρκίας! Συνεπώς οι ′′καλοί′′ γείτονες μας, εύκολα θα μας αφήσουν χωρίς ενέργεια στην πρώτη ′′κρίση′′. Ούτε πράκτορας των Τούρκων θα μπορούσε να το σχεδιάσει καλύτερα. Ο λιγνίτης είναι μόνο ένα τμήμα των εγκλημάτων που έχουν γίνει στο θέμα της ενέργειας στην Ελλάδα. Π.χ. δεν έχουν συντηρηθεί τα υπάρχοντα, ούτε έχουν κατασκευασθεί νέα υδροηλεκτρικά εργοστάσια (ΥΗΕ), δεκαετίες τώρα στην Ελλάδα. Ας σημειωθεί ότι τα ΥΗΕ είναι από τα πλέον φιλικά στο περιβάλλον και τα πλέον αξιόπιστα, τόσο που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σαν εργοστάσια βάσης.
Μη εκμεταλλευόμενοι λοιπόν τον τεράστιο ορυκτό μας πλούτο, απαξιώνοντας τα ενεργειακά μας αποθέματα και τα ΥΗΕ γεμίσαμε τα βουνά μας ανεμογεννήτριες (αφού τα κάψαμε), την γόνιμη γη (που θα μπορούσε να μας θρέψει) με φωτοβολταϊκά και βέβαια προμηθευόμαστε το πανάκριβο και με υψηλό ενεργειακό αποτύπωμα LNG (Liquid Natural Gas Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο) από τις ΗΠΑ. Δηλαδή η φτωχή Ελλάδα ενισχύει τις υπό χρεωκοπία ΗΠΑ. Μάλιστα την 1η Οκτωβρίου 2024, με τυμπανοκρουσίες έγινε η έναρξη λειτουργίας της μαμούθ δεξαμενής και του εργοστασίου για το LNG, στην Αλεξανδρούπολη. Κατά περίεργο τρόπο για το συγκεκριμένο έργο δεν “είδαμε” τις προβλεπόμενες μελέτες: Περιβαλλοντική, βιωσιμότητας και τρωτότητας. Εντάξει ας μην είμαστε υπερευαίσθητοι με το περιβάλλον. Πόσο μπορεί να επηρεάσει ένα φαραωνικό παραθαλάσσιο έργο το περιβάλλον; Άλλωστε οι αμερικανικοί υδρογονάνθρακες, δεν έχουν καμία σχέση με τους κακούς ελληνικούς υδρογονάνθρακες, που αποτελούν κάρφο στα μάτια των “αρίστων” της κυβέρνησης και των δήθεν οικολόγων. Ίσως το διαβεβαίωσε και η Ursula: «Ότι προέρχεται από την Αμερική είναι φιλικό προς το περιβάλλον». Ίσως και αυτά τα γιγαντιαία τάνκερ που θα κάνουν ταξίδι πολλών χιλιάδων μιλίων για τη μεταφορά του LNG, να καίνε μόνο οικολογικό πετρέλαιο. Όσον αφορά τη βιωσιμότητα, δεν ξέρω, ίσως προβλέπουν ότι το LNG θα φτηνύνει μερικές δεκάδες φορές για να γίνει ανταγωνιστικό, ενώ παράλληλα οι κυρώσεις και το εμπάργκο στη Ρωσία θα κρατήσουν για μερικές δεκάδες χρόνια. Αλλά πιθανόν και η μελέτη τρωτότητας να είναι περιττή. Τι κι αν το έργο δεν είναι στα σύνορα Ελβετίας – Γαλλίας, αλλά μια ανάσα από τα σύνορα με την Τουρκία; Κατασκεύασαν ογκωδέστατες δεξαμενές, με εξαιρετικά εύφλεκτο και εκρηκτικό περιεχόμενο μια ανάσα από τους “καλούς” μας γείτονες. Ένας πανεύκολος στόχος. Αναρωτήθηκε κανένας πολιτικάντης τι θα γίνει όλη η περιοχή της Αλεξανδρούπολης με ένα μόνο “κτύπημα”; Καταφέραμε βέβαια για άλλη μια φορά να κάνουμε ενέργειες εχθρικές προς τη Ρωσία, να καταστήσουμε την Αλεξανδρούπολη πόλη – στόχο της Ρωσίας, αλλά κατά τ’ άλλα είμαστε οι καλύτεροι εντολοδόχοι του ΝΑΤΟ. Στο LNG και στη συμφωνία Trump – Ursula θα επανέλθουμε, αφού πρώτα παρενθετικά αναφέρουμε πόσο αξιόπιστες και φιλικές προς το περιβάλλον είναι οι τόσο πολυδιαφημιζόμενες ΑΠΕ.
Ας ακούσουμε τις ανεξάρτητες (όχι τις ελεγχόμενες, σαν αυτές που προπαγάνδιζαν, με το αζημίωτο βέβαια, τα “ακίνδυνα”, καλά mRNA εμβόλια) επιστημονικές φωνές. Ας δούμε τι γράφεται σε μελέτη του Canadian Center of Science and Education: «Οι μηδενικές εκπομπές άνθρακα αποτελούν μέρος της ανθρώπινης ανοησίας. Η μετάβαση σε αιολική και ηλιακή ενέργεια είναι πιο δαπανηρή και περιβαλλοντικά μη βιώσιμη». Δεν έχει επιβεβαιωθεί καν, αν το ενεργειακό ισοζύγιο των ΑΠΕ είναι θετικό, καθώς: 1) Ο χρόνος ζωής μιας ανεμογεννήτριας ή ενός φωτοβολταϊκού είναι μικρότερος από 25 χρόνια. 2) Η απόδοσή τους βαίνει συνεχώς μειούμενη από την εγκατάσταση και μετά. 3) Απαιτούνται μεγάλα ποσά ενέργειας: Για την εξόρυξη των υλικών, την κατασκευή τους, την εγκατάστασή τους, την διάνοιξη οδών πρόσβασης (τις περισσότερες φορές σε δασώδεις ορεινές εκτάσεις), την συντήρησή τους, την αποκατάσταση βλαβών, την ανά τακτά χρονικά διαστήματα αντικατάσταση εξαρτημάτων και αναλωσίμων υλικών, την σύνδεσή τους με τα δίκτυα ενέργειας κλπ.. Αναλογιστείτε τι απαιτείται για τη μεταφορά του ιστού της ανεμογεννήτριας και τις τεράστιες βάσεις και πόσον μπετόν απαιτούνται για την έδρασή της. Το 74% της μάζας των ανεμογεννητριών βρίσκεται στα θεμέλια. Σε αυτά τα θεμέλια χρησιμοποιούνται σκυρόδεμα και οπλισμός 48 τόνων. Επίσης οι ΑΠΕ “παράγουν” μη ανακυκλώσιμα απόβλητα που μολύνουν το περιβάλλον. Ακόμα και στις προηγμένες τεχνολογικά ΗΠΑ, δεν ξέρουν πως να διαχειριστούν τους ηλιακούς συλλέκτες που αποσύρονται και οι οποίοι καλύπτουν περίπου 3.000 γήπεδα αμερικανικού ποδοσφαίρου. Τέλος αυτή η περιβόητη «πράσινη ενέργεια» είναι η κύρια αιτία των περισσοτέρων σύγχρονων πολεμικών συγκρούσεων, οι οποίες γίνονται και για την εξασφάλιση των κοιτασμάτων σπάνιων γαιών, που είναι απαραίτητες για την κατασκευή των ΑΠΕ.
Τα πήρε όλα ο Τραμπ από τους Ευρωπαίους παλιάτσους
Επανερχόμενοι, ας δούμε μερικά σημεία της συμφωνίας Trump – Ursula, που όσο πολύ εκθειάσθηκε από το σύστημα, τόσο πολύ είναι καταστροφική για την Ευρώπη, εκτός του ότι είναι πρακτικά μη εφαρμόσιμη. Είδαμε μια Ευρώπη, καθοδηγούμενη από την ελίτ των Βρυξελλών, να υποχωρεί άτακτα και να πληρώνει πέντε λογαριασμούς: 1) Στο ΝΑΤΟ, δεσμευόμενη να δαπανήσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια για άμυνα και ασφάλεια. 2) Στην Ουκρανία, αναλαμβάνοντας να πληρώνει τις ΗΠΑ για όπλα που χρειάζεται η Ουκρανία. 3) Στο διμερές εμπόριο με τις ΗΠΑ, καθώς αυξήθηκαν μονομερώς οι δασμοί σε 15% από 5,1%, κατά μέσο όρο. Δεν ακούσαμε όμως κάποια διαμαρτυρία των κυβερνώντων, που έτσι τα δικά μας προϊόντα (λάδι, κρασιά, καπνός κλπ) γίνονται λιγότερο ανταγωνιστικά προς τα τουρκικά, που έχουν δασμούς 10%! 4) Στις ΗΠΑ για την αγορά αμερικανικής ενέργειας, δηλαδή του πανάκριβου LNG 750 δισεκατομμύρια $. Και 5) Στις υποχρεωτικές επενδύσεις στις ΗΠΑ ύψους 600 δισεκατομμυρίων $. Δηλαδή, απ’ αυτήν την “καταπληκτική” συμφωνία ο λογαριασμός που θα πληρώσουν οι λαοί της Ευρώπης, μαζί με τη δέσμευση των ποσών για την Άμυνα από τους εθνικούς προϋπολογισμούς, θα φτάσει κοντά στα 2 τρισεκατομμύρια $. Ξεχάστε το μεγαλύτερο μέρος των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων. Εμάς βέβαια λίγο μας νοιάζει, αφού τα περισσότερα χρήματα αυτών των επιδοτήσεων τα καρπώνονται στελέχη και παρατρεχάμενοι της κυβέρνησης. Επίσης ο Trump πέτυχε οι ευρωπαϊκές χώρες να ανοίξουν τις αγορές τους με μηδενικούς δασμούς. Έτσι θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα των αμερικανικών προϊόντων και φυσικά οι θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ. Εμείς εδώ μπορούμε να “απολαμβάνουμε” την υψηλή ανεργία.
Συνοψίζοντας τα παραπάνω βλέπουμε ότι η ακρίβεια που μας ταλανίζει και η “ταπείνωση” της Ε.Ε. από τις ΗΠΑ οφείλεται κυρίως στο ότι η πλειοψηφία (με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως αυτή του Viktor Orbán) των ευρωπαίων “ηγετών” είναι “πολιτικοί νάνοι”. Είναι γεγονός ότι την Ιστορία την γράφουν οι Προσωπικότητες. Τι να κάνουμε; Εμείς εδώ στην Ελλάδα “φροντίζουμε” τις Προσωπικότητες να τις έχουμε «πολιτικούς κρατούμενους». Μήπως γι αυτό υπάρχει μια διάχυτη απογοήτευση και βιώνουμε σε μια δυστοπική κοινωνία;
