Αναμφίβολα, αποτροπιασμό προκαλεί κάθε είδηση, η οποία βλέπει το φως της δημοσιότητας και αφορά την σύλληψη κάποιου «παιδόφιλου». Ο Λαός μας, κάτι τέτοια καθάρματα, τα αποκαλεί απλώς ανώμαλους. Όμως, ακόμη και εκεί, η παρέμβαση της σύγχρονης «πολιτικής ορθότητας» φροντίζει να «μαλακώνει» τους επίσημους χαρακτηρισμούς για τα αποβράσματα αυτά. Έχουμε, όμως, την εντύπωση ότι τέτοιες ξεκάθαρα ψυχικά διαταραγμένες περιπτώσεις δεν αποτελούν παρά τον αποδιοπομπαίο τράγο σε μια εικονική πραγματικότητα μιας κοινωνίας, η οποία απεγνωσμένα θέλει να δείχνει ότι αποτελείται από υγιή κύτταρα που απλώς ασθενούν ορισμένες φορές. Τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν στους κάθε λογής ανώμαλους, την ίδια ώρα που αποσιωπούνται πλήρως οι άλλου είδους ανωμαλίες, που προωθούνται ανεμπόδιστα μέσα από τα συστημικά ΜΜΕ.
Στον «θαυμαστό», κοντά στον ορισμό του «τέλειου», κόσμο του «δημοκρατικού τόξου» καρκινώματα αποτελούν απλώς οι μεμονωμένες περιπτώσεις κάποιων ψυχικά και σεξουαλικά διεστραμμένων. Όλοι οι άλλοι είναι άσπιλοι και αμόλυντοι πολίτες μιας αρμονικής δημοκρατικής κοινωνίας, αρκεί να προασπίζουν την πολιτική ομαλότητα. Όπως π.χ. με ουκ ολίγες ιστοσελίδες, εφημερίδες, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, τα οποία, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, μπορεί να πωλούν πολιτική ηθικολογία και να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τον επερχόμενο «ακροδεξιό κίνδυνο» του Εθνικού Κόμματος ΕΛΛΗΝΕΣ. Επειδή όμως, οι «μπίζνες» βρίσκονται υπεράνω των όποιων κοινωνικών «ευαισθησιών» και «ανησυχιών», όπως επίσης επειδή τα κέρδη δεν μπαίνουν σε καμία ειδική ζυγαριά με ηθικό υπόβαθρο και περιεχόμενο, γι’ αυτό, μετά τις όποιες πολιτικές αναλύσεις, με γνώμονα φυσικά πάντοτε «το καλό της Χώρας» και «την υπεράσπιση της Δημοκρατίας», ακολουθούν διαφημίσεις «εναλλακτικού» περιεχομένου, με αγγελίες για «αστρολόγους» και «μέντιουμ», αλλά και πιο «προχωρημένες» περιπτώσεις, όπως «ροζ γραμμές», «αισθησιακό μασάζ», «ραντεβού με καλλονές». Επίσης, «αστρολογικές προβλέψεις», «καυτές στιγμές», «hot ιστορίες», «σε περιμένω», «δυνατές απολαύσεις», «πάρε με τώρα», «απόλυτη χαλάρωση», «αιθέριο και έμπειρο μασάζ», «έρχομαι στον χώρο σου χωρίς ταμπού» και άλλες παρόμοιου ποιοτικού περιεχομένου παροτρύνσεις.
Στις ποικίλες ΜΜΕ εκφράσεις της υπεράσπισης του συστήματος, όταν δεν κατακεραυνώνουν με μονολόγους τους αληθινούς εχθρούς του ανθελληνικού καθεστώτος, φροντίζουν να προσφέρουν (με το αζημίωτο) «τηλεφωνικές γνωριμίες» για μοναχικούς ανθρώπους, ασχέτως αν αυτοί οι μοναχικοί άνθρωποι τηλεφωνούν με την ελπίδα ότι μπορεί κάποια στιγμή, από την ηχητική «ηδονή», να φτάσουν στο πολυπόθητο «σεξ»… Όλα αυτά τα ΜΜΕ, στα γραπτά και τα λεγόμενά τους, στηλιτεύουν με στόμφο την απάτη, την δεισιδαιμονία, την πορνεία, την σωματεμπορία και τους μαστροπούς, αλλά την ίδια στιγμή ούτε καν διανοούνται να κόψουν κάθε είδους συνεργασία με τις γραμμές που οραματίζονται «προβλέψεις», που υπόσχονται «τηλεφωνικό σεξ», καθώς κι εκείνες που οδηγούν κατευθείαν «στο ψητό», δηλαδή τον αγοραίο «έρωτα». Το πιο ενοχλητικό (και ταυτόχρονα αηδιαστικό), είναι η τραγική διαπίστωση ότι έχουν καταφέρει να μετατρέψουν σε εμπόρευμα και κερδοφόρο επιχείρηση ακόμα και την ανθρώπινη μοναξιά. Σε άμεση συνεργασία με τους άλλους συστημικούς φορείς του «δημοκρατικού τόξου» προξενούν την φτώχεια, ταυτόχρονα όμως κλείνουν το μάτι πονηρά στους φτωχούς μέσα από τις άπειρες μορφές του τζόγου, κρατικού και ιδιωτικού.
Από την άλλη μεριά, ποντάρουν στην έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου για την αναζήτηση και την δημιουργία ερωτικής κατάστασης και φροντίζουν να τον εκμεταλλευτούν δεόντως, εκτρέποντάς τον πλήρως από την φυσιολογική κατεύθυνση και διάσταση του συγκεκριμένου ζητήματος. Δημιουργούν, έτσι, ανθρώπους αλλοτριωμένους, αποξενωμένους, αποχαυνωμένους, αυτιστικούς, μοναχικούς, με μια σειρά από συμπλεγματικές αναφορές και συμπεριφορές. Το τολμούν, μάλιστα, από την τρυφερή εφηβική ηλικία κιόλας. Όταν ο νέος πρέπει να κοινωνικοποιηθεί, να χαρεί το αληθινό νόημα της Ζωής, να εκτιμήσει την έννοια της Φιλίας, να αγωνιστεί για την ευλογία και την χαρά του Έρωτα, να προβληματιστεί (και όχι να καταντήσει προβληματικός) για τα κακώς κείμενα και τις «μαύρες σελίδες» της κοινωνίας στην οποία κινείται, να χτίσει τις βάσεις για μια Αληθινά Ευτυχισμένη και Εποικοδομητική πορεία στο υπόλοιπο του βίου του.
Σε αυτήν την «ευνουχισμένη» νεότητα προσφέρεται ως «αντίδοτο» στην πλήξη, την μοναξιά της Καρδιάς και το κενό της Ψυχής, το τηλεφωνικό-διαδικτυακό «σεξ», ο αγοραίος «έρωτας» και ο κάθε είδους τζόγος. Ακόμα και η όποια πολιτικοποίηση της νεολαίας δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να σπάσει τα στεγανά του «πολιτικά ορθού», γιατί σε αντίθετη περίπτωση παραμονεύει ο «κίνδυνος του Εθνικισμού» και τότε τα πράγματα σκουραίνουν, επειδή σε αυτήν την περίπτωση οι Νέοι και οι Νέες αντιλαμβάνονται πραγματικά τι θα πει να σκέφτεσαι, να πράττεις και να ζεις ως Έλληνας, Αληθινά και Δημιουργικά, Ενεργητικά και Ευεργετικά.
Έχουμε χάσει, άραγε, την αισιοδοξία μας, μετά από την συγγραφή ενός κειμένου με τέτοιο περιεχόμενο; Σαφώς και όχι, καθώς η αισιοδοξία μας αντλείται από την αστείρευτη και καθάρια πηγή της Ελληνικής Κοσμοθεωρίας που πιστεύουμε, αλλά και από το πολιτικό μετερίζι του Εθνικού Κόμματος ΕΛΛΗΝΕΣ, που επιμένει να λάμπει σαν μικρή (αλλά τόσο καθαρά φωτεινή) πυγολαμπίδα μέσα στο βαθύ σκοτάδι της σύγχρονης παρακμής.
Γιώργος Μάστορας
