Την ώρα που η Τουρκία κλιμακώνει τις προκλήσεις της στο Αιγαίο και θέτει εκ νέου ανιστόρητες απαιτήσεις, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξακολουθεί να επιμένει στη γραμμή των « ήρεμων νερών ». Μια πολιτική που έχει προκαλέσει εσωτερικές αντιδράσεις ακόμα και από στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, την ίδια στιγμή που οι Τούρκοι συνεχίζουν ανενόχλητοι τις παραβιάσεις και τις προκλήσεις τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πολιτικής αποτελεί η πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν οι Γεραπετρίτης και Φιντάν. Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών συζήτησε με τον Τούρκο ομόλογό του τις διεθνείς εξελίξεις, εξετάζοντας παράλληλα τις απαραίτητες προετοιμασίες για το επερχόμενο Συμβούλιο Συνεργασίας Υψηλού Επιπέδου Ελλάδας-Τουρκίας.
Ο Γεραπετρίτης, ως υπουργός Εξωτερικών, προχωρά σε δηλώσεις φιλίας και συνεργασίας με τον Τούρκο ομόλογό του, Χακάν Φιντάν, τη στιγμή που η Άγκυρα εκδίδει νέες NAVTEX και εγείρει ανυπόστατες αξιώσεις για «τουρκική μειονότητα» σε Θράκη και Δωδεκάνησα. Όμως, αντί να χαράξει μια εθνικά υπερήφανη στάση, η ελληνική κυβέρνηση επιλέγει να κατευνάσει τον εχθρό, στέλνοντας το μήνυμα ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να υποχωρήσει!
Τι ακριβώς διαπραγματεύεται η κυβέρνηση; Γιατί σιωπά μπροστά στην επιθετική ρητορική του Φιντάν; Ποιο είναι το αντάλλαγμα της υποτιθέμενης «ηρεμίας» στο Αιγαίο; Οι Έλληνες πολίτες απαιτούν απαντήσεις.
Η εθνική κυριαρχία δεν είναι θέμα διπλωματικής ισορροπίας.
Η Ιστορία δεν συγχωρεί
Δεν συγχωρεί τον εφησυχασμό, δεν συγχωρεί την ηττοπάθεια, δεν συγχωρεί τις ψευδαισθήσεις. Η Ελλάδα έχει πικρή εμπειρία από «συμφωνίες» που υποτίθεται πως εξασφάλιζαν ειρήνη, αλλά κατέληξαν σε εθνικές τραγωδίες. Από τη Συνθήκη της Λωζάνης που συνεχώς αμφισβητείται από την Άγκυρα, μέχρι την προδοσία της Κύπρου, οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις δείχνουν να μην έχουν διδαχθεί τίποτα.
Αντί για διαρκείς υποχωρήσεις, η Ελλάδα οφείλει να χαράξει μια αποφασιστική πολιτική αποτροπής. Το πολιτικό σύστημα δείχνει μια επικίνδυνη δουλοπρέπεια. Η πολιτική των «ήρεμων νερών» είναι μια πολιτική ήττας. Αν δεν αλλάξει τώρα, η χώρα μας θα βρεθεί προ τετελεσμένων γεγονότων, όπως έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν. Και τότε οι υπεύθυνοι θα λογοδοτήσουν!