Είναι γνωστό το επιχείρημα Μητσοτάκη περί ολίγων «ψεκασμένων» οι
οποίοι αντιδρούν στο lockdown.
Η πραγματικότητα είναι πως ούτε λίγοι, ούτε αμόρφωτοι είναι εκείνοι
οι οποίοι αντιτάσσονται στη λογική της καραντίνας.
Παρουσιάζουμε σήμερα τη διακήρυξη μίας ομάδας διακεκριμένων
επιστημόνων, η οποία με τεκμηριωμένα επιχειρήματα αποδομεί το κυρίαρχο
αφήγημα σχετικά με τον ορθό τρόπο αντιμετώπισης του κορωνοϊού.
Η διακήρυξη έχει συνταχθεί στις 4 Οκτωβρίου 2020 από τους εξής
καθηγητές Πανεπιστημίου:
Δρ. Martin Kulldorff, καθηγητής φαρμακολογίας στο Πανεπιστήμιο του
Χάρβαρντ, βιοστατιστικολόγος και επιδημιολόγος με ειδίκευση στον
εντοπισμό και την παρακολούθηση της εξέλιξης μεταδοτικών ασθενειών και
στην αξιολόγηση της ασφάλειας εμβολίων
Δρ. Sunetra Gupta, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης,
επιδημιολόγος, με ειδίκευση στην ανοσολογία, την ανάπτυξη εμβολίων και
μαθηματικών μοντέλων εξέλιξης των μεταδοτικών ασθενειών.
Δρ. Jay Bhattacharya, καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του
Στανφορντ, επιδημιολόγος, ειδικευμένος στα Οικονομικά της Υγείας και στις
Πολιτικές Προστασίας της Δημόσιας Υγείας, ιδίως για θέματα μεταδοτικών
ασθενειών και προστασίας ευάλωτων πληθυσμών.
Η διακήρυξη αυτή, όπως μπορεί να διαπιστώσει κάποιος από την ιστοσελίδα
στην οποία βρίσκεται ανηρτημένη ( www.gbdeclaration.org/ ), υπογράφηκε
αμέσως από 30 Καθηγητές Ιατρικών Σχολών σε γνωστά Πανεπιστήμια των
ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Ασίας. Επιπλέον, το επόμενο χρονικό διάστημα, οι
συντάκτες έχουν εξαγγείλει τη δημοσίευση των ονομάτων χιλιάδων ακόμα
ιατρών που έχουν συνυπογράψει διαδικτυακά τη διακήρυξη.
Παραθέτουμε το κείμενο:
«Η Διακήρυξη Του Γκρέιτ Μπάρινγκτον
Ως επιδημιολόγοι μεταδοτικών ασθενειών και επιστήμονες της δημόσιας
υγείας, εκφράζουμε τις σοβαρές μας ανησυχίες σχετικά με τις καταστροφικές
επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία από τις επικρατούσες πολιτικές
για την αντιμετώπιση της COVID-19 και προτείνουμε μια προσέγγιση που
αποκαλούμε Εστιασμένη Προστασία (Focused Protection).
Προερχόμενοι από την Αριστερά και τη Δεξιά, καθώς και από όλο τον κόσμο,
έχουμε αφιερώσει την καριέρα μας στην προστασία των ανθρώπων. Οι
τρέχουσες πολιτικές lockdown προκαλούν καταστροφικές επιπτώσεις στη
βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη δημόσια υγεία. Τα αποτελέσματα (για
να αναφέρουμε μερικά μόνο) περιλαμβάνουν χαμηλότερα ποσοστά
εμβολιασμού στην παιδική ηλικία, λιγότερους διαγνωστικούς ελέγχους για
καρκίνο, επιδείνωση των καρδιαγγειακών παθήσεων αλλά και της ψυχικής
υγείας – οδηγώντας σε αύξηση της θνησιμότητας παραπάνω από το
αναμενόμενο μέσα στα επόμενα χρόνια, με την εργατική τάξη και τα νεότερα
μέλη της κοινωνίας να επωμίζονται το μεγαλύτερο βάρος. Η παραμονή των
μαθητών εκτός σχολείου είναι επίσης μια σοβαρή κοινωνική αδικία.
Η διατήρηση αυτών των μέτρων έως ότου είναι διαθέσιμο ένα εμβόλιο θα
προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη, με τους μη προνομιούχους να πλήττονται
δυσανάλογα.
Ευτυχώς η κατανόησή μας για τον ιό αυξάνεται. Γνωρίζουμε ότι η ευπάθεια
στο θάνατο από την COVID-19 είναι περισσότερο από χίλιες φορές
υψηλότερη στους ηλικιωμένους και σε ασθενείς σε σύγκριση με τους νέους.
Επιπλέον, για τα παιδιά, ο COVID-19 είναι λιγότερο επικίνδυνος από πολλές
άλλες νόσους ή επιβλαβείς καταστάσεις, ανάμεσα στις οποίες και η εποχιακή
γρίπη.
Καθώς αυξάνεται η ανοσία στον γενικό πληθυσμό, ο κίνδυνος μόλυνσης σε
όλους –συμπεριλαμβανομένων των ευάλωτων– μειώνεται. Γνωρίζουμε ότι
όλοι οι πληθυσμοί θα φτάσουν τελικά στην «ανοσία αγέλης» –δηλαδή το
σημείο εκείνο στο οποίο το ποσοστό των νέων λοιμώξεων θα είναι σταθερό–
και ότι αυτό μπορεί να βοηθηθεί από (αλλά δεν εξαρτάται από) ένα εμβόλιο.
Ο στόχος μας θα πρέπει επομένως να είναι η ελαχιστοποίηση της
θνησιμότητας και της γενικότερης κοινωνικής βλάβης έως ότου φτάσουμε σε
ένα τέτοιο επίπεδο ανοσίας.
Η πιο κοινωνικά ευαίσθητη προσέγγιση που εξισορροπεί τους κινδύνους και
τα οφέλη από την επίτευξη της «ανοσίας αγέλης» είναι να επιτραπεί σε
εκείνους που διατρέχουν τον ελάχιστο κίνδυνο θανάτου να ζήσουν τη ζωή
τους κανονικά, για να αποκτήσουν ανοσία στον ιό μέσω φυσικής λοίμωξης,
προστατεύοντας καλύτερα όσους διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο. Αυτό
ονομάζουμε Εστιασμένη Προστασία (Focused Protection).
Η υιοθέτηση μέτρων για την προστασία των ευάλωτων θα πρέπει να είναι ο
κεντρικός στόχος των πολιτικών προστασίας της δημόσιας υγείας από την
COVID-19. Για παράδειγμα, τα γηροκομεία πρέπει να χρησιμοποιούν
προσωπικό με επίκτητη ανοσία και να εκτελούν συχνές δοκιμές PCR για το
υπόλοιπο προσωπικό και όλους τους επισκέπτες. Η εναλλαγή προσωπικού
πρέπει να ελαχιστοποιηθεί. Οι συνταξιούχοι που ζουν στο σπίτι πρέπει να
παραλαμβάνουν τα είδη παντοπωλείου και άλλα είδη πρώτης ανάγκης με
παράδοση κατ’ οίκον. Όταν είναι δυνατό, θα πρέπει να μπορούν να
συναντούν μέλη της οικογένειάς τους σε εξωτερικούς χώρους. Ένας
ολοκληρωμένος και λεπτομερής κατάλογος τέτοιων μέτρων, που να
περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και προσεγγίσεις για τα νοικοκυριά πολλαπλών
γενεών, μπορεί να εφαρμοστεί και εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής και στις
δεξιότητες τεχνογνωσίας των επαγγελματιών της δημόσιας υγείας.
Εκείνοι που δεν είναι ευάλωτοι θα πρέπει αμέσως να έχουν τη δυνατότητα να
ξαναρχίσουν τη ζωή τους ως συνήθως. Απλά μέτρα υγιεινής, όπως το πλύσιμο
των χεριών και η παραμονή στο σπίτι όταν κανείς είναι άρρωστος, πρέπει να
υιοθετούνται από όλους για τη μείωση του ορίου επίτευξης της «ανοσίας
αγέλης» στον γενικό πληθυσμό. Τα σχολεία και τα πανεπιστήμια πρέπει να
είναι ανοιχτά για διά ζώσης διδασκαλία. Οι εξωσχολικές δραστηριότητες,
όπως τα αθλήματα, πρέπει να συνεχιστούν. Οι νεαροί ενήλικες χαμηλού
κινδύνου πρέπει να εργάζονται κανονικά και όχι από το σπίτι. Τα εστιατόρια
και οι άλλες επιχειρήσεις πρέπει να ανοίξουν. Οι τέχνες, η μουσική, ο
αθλητισμός και άλλες πολιτιστικές δραστηριότητες πρέπει να ξαναρχίσουν.
Άτομα που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο μπορούν να συμμετάσχουν εάν
το επιθυμούν, ενώ η κοινωνία στο σύνολό της θα απολαμβάνει την
προστασία που παρέχεται στους ευάλωτους από εκείνους που θα έχουν
αναπτύξει ανοσία.»
