Η κυβέρνηση Μητσοτάκη απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι προτιμά την υποχώρηση και την αδράνεια αντί για τη δυναμική διεκδίκηση των εθνικών συμφερόντων. Η ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου, που θα διασφάλιζε την ενεργειακή αυτάρκεια του Ελληνισμού και θα ενίσχυε τη γεωπολιτική μας θέση στην Ανατολική Μεσόγειο, τίθεται στον «πάγο» λόγω των τουρκικών εκβιασμών και της έλλειψης πολιτικής βούλησης από την Αθήνα.
Το ιταλικό ερευνητικό σκάφος Levoli Relume, που ήταν επιφορτισμένο με την υλοποίηση των απαραίτητων μελετών, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την περιοχή και να επιστρέψει στη βάση του, αφού η ελληνική κυβέρνηση αδυνατεί να εγγυηθεί την ομαλή διεξαγωγή των ερευνών. Οι προκλητικές τουρκικές ενέργειες, όπως η εισβολή τουρκικού πλοίου στην Κάσο πέρυσι, προκάλεσαν φόβο και ανασφάλεια, οδηγώντας σε μια άνευ προηγουμένου κυβερνητική αναδίπλωση. Η Κύπρος, απογοητευμένη από την αδράνεια της Αθήνας, αναθεωρεί τη στάση της, ενώ οι ΗΠΑ τηρούν σιγήν ιχθύος – και πως να μην τηρήσουν τέτοια στάση αφού ο Μητσοτάκης δήλωνε εχθρός του Τραμπ – αφήνοντας αδιευκρίνιστες τις προθέσεις τους. Ακόμα και το Παρίσι, που αρχικά φαινόταν πρόθυμο να υποστηρίξει τη διασύνδεση, εμφανίζεται πλέον διστακτικό.
Την ίδια στιγμή, η ελληνική οικονομία δέχεται πλήγμα, καθώς η μετοχή του ΑΔΜΗΕ υποχώρησε κατά 4%, επιβεβαιώνοντας ότι η κυβερνητική αναποφασιστικότητα έχει άμεσες επιπτώσεις. Αντί η κυβέρνηση Μητσοτάκη να δείξει αποφασιστικότητα και να επιβάλει την υλοποίηση του έργου, προτιμά τη στρατηγική της καθυστέρησης και της αποφυγής ευθυνών.
Η πολιτική του φόβου και της ηττοπάθειας έχει μετατραπεί σε επίσημη κυβερνητική γραμμή. Όμως, μια Ελλάδα που υποχωρεί μπροστά στους τουρκικούς εκβιασμούς είναι μια Ελλάδα καταδικασμένη να ακολουθεί τις εξελίξεις αντί να τις διαμορφώνει. Ο Ελληνισμός αξίζει μια ηγεσία που θα βάζει τα εθνικά συμφέροντα πάνω από τις φοβικές πολιτικές και τα « ήξεις-αφήξεις » των ξένων κέντρων εξουσίας.
