Άρθρο του Μιχαήλ Παναγιωτόπουλου,
Αντιναυάρχου (ε.α.) ΠΝ
Ολοκληρώθηκε στις 20 Ιανουαρίου η επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, στη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου Πελάγους, μετά από την υπερψήφιση στη Βουλή του σχετικού νομοσχεδίου και έγκριση του με 284 ψήφους υπέρ, 16 ψήφους παρών και καμία ψήφο κατά.Η κυβέρνηση του Κου Μητσοτάκη έχει χαρακτηρίσει το νομοσχέδιο ιστορικό και επισημαίνει με έμφαση ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο είναι η βάση για τη διεύρυνση του κλίματος εθνικής ομοψυχίας. Ο κος Δένδιας ανέφερε ότι «Περαιτέρω….. διατηρούμε το αναφαίρετο δικαίωμα για την επέκταση των χωρικών υδάτων και στις άλλες περιοχές της επικράτειας».
Ο εκπρόσωπος του τουρκικού ΥΠΕΞ ανέφερε ότι ««Η απόφαση της Ελλάδας για την αύξηση των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο Πέλαγος καταλήγουν στα νότια της Πελοποννήσου και δεν επηρεάζουν καθόλου το Αιγαίο Πέλαγος…Η χώρα μας (Τουρκία) έχει ζωτικά συμφέροντα στο ημίκλειστο Αιγαίο Πέλαγος, όπου επικρατούν ειδικές γεωγραφικές συνθήκες… Είναι γνωστό σε όλους ότι τα χωρικά ύδατα αυτής της θάλασσας δεν πρέπει να επεκταθούν μονομερώς….». Είναι όμως πράγματι έτσι τα πράγματα;
Το ότι αυξήθηκαν τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας στο Ιόνιο είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας, όχι μόνο στο Ιόνιο αλλά και σε όλη την επικράτεια. Για το Ιόνιο ειδικά, για να πετύχουμε αυτό το δικαίωμά μας, που εμείς μόνοι μας μπορούμε να το κάνουμε χωρίς να λογοδοτήσουμε σε κανέναν σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, βάλαμε μόνοι μας και το άρθρο 4 με το οποίο επιτρέπεται και επίσημα σε αλιευτικά σκάφη χωρών της ΕΕ (ειδικότερα βλέπε Ιταλίας), να αλιεύουν μέσα στα ελληνικά χωρικά ύδατα που πλέον γίνονται 12 ναυτικά μίλια. Αυτό προήλθε από την συμφωνία για ΑΟΖ με την Ιταλία, με βάση μια παλαιά συμφωνία του 1977. Επιπλέον σε αυτή την συμφωνία, σύμφωνα με δήλωση του κου Κοτζιά (9 Ιουνίου 2020) «η Νέα Δημοκρατία για πρώτη φορά στη διεθνή ιστορία του Δικαίου της Θαλάσσης, αναγνώρισε σε τρίτους δικαιώματα σε ελληνική Αιγιαλίτιδα» και άφησε εκτός πλήρους επήρειας τις νήσους Στροφάδες (νότια Ζακύνθου) και τα Διαπόντια νησιά (Βόρεια της Κέρκυρας). Δηλαδή κάναμε έκπτωση στα κυριαρχικά δικαιώματά μας, όχι μόνο δεν αυξήθηκε η επικράτεια αλλά ουσιαστικά μειώθηκε.
Και μιας και μιλάμε για εκπτώσεις πρέπει να θυμηθούμε ότι η συμφωνία για την οριοθέτηση των ΑΟΖ με την Αλβανία έχει δρομολογηθεί να πάει στο Διεθνές δικαστήριο της Χάγης, πλην όμως με τις υποδείξεις και της Τουρκίας, η Αλβανική πλευρά (η οποία και αυτή μονομερώς έχει αυξήσει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια από το 1990) κωλυσιεργεί και το αναβάλλει συνεχώς.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι για να ασκήσουμε το αναφαίρετο δικαίωμά μας, με μία μονόπλευρη και σύμφωνη με το Δίκαιο ενέργειά μας, χρειάστηκε να κάνουμε εκπτώσεις, να χαρίσουμε κομμάτια στους γείτονές μας στην περιοχή αυτή, χωρίς να υπάρχει κατά την γνώμη μου κανένας ιδιαίτερος λόγος.
Το ίδιο έγινε με την Αίγυπτο στη συμφωνία για τον καθορισμό των ΑΟΖ, όπου ο διαμοιρασμός των μεταξύ μας υδάτων έγινε όχι στη μέση αλλά 45 % στην Ελλάδα και 55% στην Αίγυπτο. Περιορίσαμε έτσι ουσιαστικά από μόνοι μας την επήρεια της Κρήτης στον καθορισμό ΑΟΖ. Πως μετά θα πούμε ότι το Καστελόριζο έχει πλήρη ΑΟΖ, αφού παντού δίνουμε δικαιώματα και κάνουμε εκπτώσεις; Μετά το ατυχές και κατ’ ελάχιστον άστοχο ότι «Η Κύπρος κείται μακράν» του Καραμανλή το 1974, δυστυχώς έχουμε πλέον περάσει στον 28ο μεσημβρινό που περνάει από τη Ρόδο και στο «Δεν με ενδιαφέρει αν έκανε έρευνες το Oruc Reis στα ελληνικά ύδατα» της κας Μπακογιάννη στις 30 Αυγούστου 2020. Κανείς πλέον δεν μιλάει για καθορισμό ΑΟΖ με την Κύπρο και ο χάρτης της Σεβίλλης σιγά σιγά ξεθωριάζει.
Αυτή είναι η κατάσταση με την παρούσα κυβέρνηση, έτσι τα κάνανε και τώρα θέλουνε και να πανηγυρίζουνε ότι δήθεν αύξησαν την Ελληνική κυριαρχία. Όχι κύριοι, δεν την αυξήσατε, αντίθετα την έχετε περιορίσει σημαντικά και επιπλέον έχετε δώσει λαβή για σοβαρότατες αξιώσεις από την Τουρκία. Λόγω της οποίας Τουρκίας, δεν τολμάτε να ασκήσετε αυτό το αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδας στην Κρήτη ή στο Αιγαίο ή σε ολόκληρη την επικράτεια. Σύμφωνα με τον κο Μητσοτάκη «Η Ελλάδα προφανώς μπορεί και στην Κρήτη να ασκήσει αυτό το δικαίωμα (της επέκτασης των χωρικών υδάτων), μπορεί και αλλού. Όμως σε χρόνο με τρόπο και υπό συνθήκες που η ίδια θα επιλέξει». Εμμέσως αυτή η δήλωση που τόσες φορές έχει ειπωθεί σημαίνει ότι κωλυόμεθα, ότι δεν έχουμε το θάρρος ή την θέληση.
Ο Θουκυδίδης το λέει καθαρά, στον διάλογο με τους Μήλιους «λόγια που να στηρίζονται στο Δίκαιο δεν λείπουν από κανένα, πιστεύουν όμως πως όσοι διατηρούν την ελευθερία τους το χρωστούν στη δύναμή τους» (Ι 97). Δεν ήταν επιτυχία της κυβέρνησης αυτή η επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο, αλλά επισημοποίηση της αποτυχίας της να πράξει το νόμιμο, το δίκαιο και το εθνικά συμφέρον. Σε αντίθεση με την κυβέρνηση, οι Έλληνες για την Πατρίδα και το θάρρος έχουν και την θέληση και την πρόθεση να το πράξουν όταν αποκτήσουμε την δυνατότητα. Δεν κάνουμε καμία έκπτωση στα δικαιώματά μας, δεν παραχωρούμε σπιθαμή από την Ελλάδα μας. Άμεση επέκταση των Χωρικών μας Υδάτων στα 12 μίλια σε όλη την επικράτεια και άμεση ανακήρυξη ΑΟΖ με την Κύπρο. Αυτά έχουμε στο πρόγραμμά μας και αυτά θα κάνουμε.
