Και τα Χριστούγεννα που πέρασαν και η Πρωτοχρονιά του 2024 δεν έφεραν την «επί γης ειρήνη». Στην Γάζα συνεχίζεται το διαρκές έγκλημα σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, στην Ουκρανία συνεχίζονται οι μάχες σε έναν αδιέξοδο πλέον πόλεμο για την Δύση, κι εμείς, ως «πτωχοί συγγενείς» του «ειρηνόφιλου» ΝΑΤΟ, στέλνουμε είτε οπλισμό προς την Ουκρανία είτε μια φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα για να προστατέψουμε δυτικά και ισραηλινά συμφέροντα.
Αυτόν τον τελευταίο μήνα του χρόνου που πέρασε, η αλαζονική κυβέρνηση Μητσοτάκη «φούλαρε» τις μηχανές με βολές κατά ριπάς: Νομοσχέδια, (ν)τροπολογίες αργά τη νύχτα, αυξήσεις μισθών υπουργών και υφυπουργών, δυνατότητα τεσσάρων «επιλογών» για τα υπερτιμημένα τιμολόγια της ΔΕΗ, αύξηση των τιμών των εισιτήριων για τα μουσεία κατά 300%, αύξηση των τιμών των διοδίων κατά 7,4% από 1η Ιανουαρίου. Ακόμη, νόμος για τους «μετανάστες εργάτες» που κρύβει άλλες προθέσεις (δηλαδή, μετατροπή της Χώρας σε χώρο, του Ομοιογενούς Λαού σε ετερογενή πληθυσμό, αλλά και αθρόα εισαγωγή φτηνού εργατικού δυναμικού, ενώ η ανεργία κυμαίνεται πάνω από 10%), από αυτές που διακυρρήσονται, μεταρρυθμίσεις για τον απόδημο Ελληνισμό και την επιστολική ψήφο, σχεδιασμοί για επικύρωση απαράδεκτων παραχωρήσεων Εθνικής Κυριαρχίας σε ΝΑΤΟ και Τουρκία. Ταυτόχρονα, έχουμε εξάπλωση της οπαδικής και νεανικής βίας σε επίπεδο συμμοριών, σχέδια ιδιωτικοποίησης ΑΕΙ - Υγείας, διάλυση υποδομών, ατιμωρησία των υπευθύνων - ανεύθυνων, μεγάλο και χυδαίο φαγοπότι από την συστηματική εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, (ν)τροπολογίες τελευταίας στιγμής που επιτρέπουν στα funds και τους servicers να αρπάζουν αδίστακτα τα σπίτια των δανειοληπτών.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη «μαρσάρει» επιδεικτικά, θεωρώντας ότι δεν έχει κανένα σοβαρό αντίπαλο. Νιώθει ανενόχλητη, γι’ αυτό και φέρεται ως ασύδοτη. Διάγει στην περιοχή της ύβρεως, χωρίς να την πολυενδιαφέρει τι πρόκειται να «γεννηθεί» με όλα αυτά.
Εδώ, λοιπόν, τίθεται το ζήτημα: Να συνειδητοποιήσουμε ότι αν θα είναι καλύτερο ή όχι το 2024 εξαρτάται ΚΑΙ από εμάς, από την δική μας στάση. Μα μπορούμε να κάνουμε κάτι; Είναι δυνατόν να αλλάξουμε τα πράγματα; Μετράει η γνώμη μας ή το τι θα πράξει ο καθένας μας; Η απάντηση είναι: Εξαρτάται. Αν είμαστε σκυφτοί και γονατιστοί, αν μόνο γκρινιάζουμε και μοιρολογούμε, αν παριστάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει, αν νομίζουμε ότι κάπως θα την κουτσοβολέψουμε, αν μείνουμε στην περιοχή της «πάρτης μας» και τον ατομοκεντρισμό, αν καταπίνουμε ό,τι μας σερβίρουν, αν υπομένουμε προσβολές και κοροϊδία μπροστά στα μάτια μας, τότε, όντως, δεν γίνεται τίποτα.
Αν όμως το πάρουμε αλλιώς, ο καθένας όπου και όπως μπορεί και κυρίως μέσα από παρέες και μορφές πολιτικής οργάνωσης που είτε υπάρχουν είτε μπορούν να δημιουργηθούν, αν δούμε με Πίστη, ρεαλισμό και πιο θαρραλέα τα προβλήματα, αν αποφασίσουμε να μην είμαστε σκυφτοί και γονατιστοί, αν απαιτήσουμε σεβασμό και αξιοπρέπεια, αν δηλαδή τα κατακτήσουμε αυτά και τα επιβάλλουμε απέναντι στους δυνάστες μας, τότε ναι, μπορούμε να τους κόψουμε την φόρα, μπορούμε να κατακτήσουμε δικαιώματα και χώρους πολιτικής ζύμωσης και κίνησης, μπορούμε να αλλάξουμε ρότα. Μπορούμε πολλά, μπορούμε τα πάντα!
Να σταθούμε Όρθιοι, αρνητικοί απέναντι σε ό,τι μας σερβίρουν και στα «μεγάλα συνθήματα» που προπαγανδίζουν πολιτικάντηδες και ΜΜΕ. Όλα υπό την κρίση μας και κυρίως με γνώμονα τις ανάγκες της Πατρίδας και του Λαού για την Ελευθερία και μια Αξιοπρεπή ζωή, που μας τις τσαλαπατάνε ανενόχλητοι και θορυβώδεις.
Καλή Χρονιά σημαίνει να έχουμε Αξιοπρέπεια! Όρθιοι με Τιμή! Για να χτίσουμε την Συλλογική Ελπίδα για ένα Καλύτερο και κυρίως Ελληνικό Αύριο!
Γιώργος Μάστορας
