Γράφει ο Νίκος Μακρής
Γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1932 στα Χανδριά στους πρόποδες της Μαδαρής. Ο Λένας ήθελε να μορφωθεί αρκετά, αλλά η οικονομική κατάσταση της οικογένειας του δεν τον άφησε λόγω του ότι ήταν πολύτεκνοι. Σε ηλικία 12 ετών αποφασίζει να φύγει για τη Λευκωσία ζητώντας από τη μητέρα του την ευχή της. Εκεί θα βρει το θείο του Προκοπή όπου θα εργάζεται δίπλα του. Ταυτόχρονα προσπαθούσε να μορφωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο μπορούσε.
Το 1947 θα ενταχθεί στην ΟΧΕΝ (Ορθόδοξη Χριστιανική Ένωση Νέων). Ο Στυλιανός διακρινόταν για τη πίστη του στην ορθοδοξία και για τη τόλμη του. Από την αρχική δράση της ΕΟΚΑ την 1η Απρίλη του 1955 ο Λένας υπήρξε επικεφαλής δολιοφθορέων. Συγκεκριμένα η αναγγελία της έναρξης του αγώνα, συνδυάστηκε με τις εκρήξεις στο στρατόπεδο των Βρεττανών «Γούσλεϊ Μπάρακς» της Λευκωσίας. Στις 4 Οκτωβρίου 1955, υποδέχθηκε μαζί με άλλους αγωνιστές και τον Γρηγόρη Αυξεντίου, τον στρατάρχη Χάρτινγκ στην Κύπρο, λαμβάνοντας μέρος σε μία 7λεπτη καταδρομική ενέργεια όπου κατέλαβαν τον οπλισμό του αστυνομικού σταθμού των Άγγλων στο Λευκόνοικο. Ο Στυλιανός, ήταν ο δεύτερος επικηρυγμένος μετά τον Γρηγόρη Αυξεντίου ήταν εκπαιδευτής των ανταρτών και κατασκευαστής βομβών και ναρκών της ΕΟΚΑ. Οι Εγγλέζοι τον είχαν βαπτίσει Κρούπ γνωρίζοντας πως ο Λένας ξέρει να φτιάχνει βόμβες. Για την ΕΟΚΑ θεωρούνταν Γίγαντας και παρά το ότι ήταν νέος έχαιρε μεγάλης εκτίμησης απο όλους τους συναγωνιστές του. Ήταν Κυριακή 17 του Φλεβάρη του 1957 όταν οι αποικιοκράτες του έστησαν ενέδρα μεταξύ Πελενδρίου και Ποταμίτισσας. Οι βρετανοί τον εντόπισαν έξωθεν του κρησφύγετου και τον τραυμάτισαν βαριά. Τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στο Αγγλικό νοσοκομείο Ακρωτηρίου. Οι ανακριτές δεν κατάφεραν να του πάρουν λέξη. Τα ραδιόφωνα έλεγαν συνεχώς πως η ΕΟΚΑ έχασε τον κατασκευαστή βομβών. Στις 28 του Μάρτη ο Στυλιανός Λένας θα φύγει απο τη ζωή. Την ώρα που περιφέρονταν το φέρετρο στο χωριό του με το στρατιωτικό όχημα οι Εγγλέζοι εκνευρίστηκαν διότι οι παρευρισκόμενοι φώναζαν "Ζητώ ο Λένας". Εν συνεχεία ζήτησαν να τον κατεβάσουν απο το αυτοκίνητο για να τον θάψουν στα φυλακισμένα μνήματα στη Λευκωσία. Ήταν ο 12ος από τους 13 αγωνιστές που θάφτηκαν εκεί.
Για εμάς τους Έλληνες εθνικιστές και πατριώτες όλοι αυτοί οι λαμπροί αγωνιστές της ΕΟΚΑ είναι πρότυπα ανθρώπων και Ελλήνων διότι πάλεψαν ανιδιοτελώς και θυσιάστηκαν για την ελευθερία και την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Με ηγέτη τον Γρίβα Διγενή έγραψαν χρυσές σελίδες στην ιστορία του ελληνικού έθνους...
