Στην Βουλή, την Τετάρτη 13 Μαρτίου, με ψήφους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, κυρώθηκαν δυο μνημόνια ανάμεσα σε Ελλάδα και ΗΠΑ. Βάσει αυτών, στρατιωτικό προσωπικό των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων μπορεί να διατίθεται και να λειτουργεί υπό αμερικάνικη στρατιωτική διοίκηση, όπου κρίνουν αναγκαίο οι ΗΠΑ στην Ευρώπη! Πρόκειται για μια πρωτοφανή πράξη υποτέλειας και υπαγωγής της Ελλάδος στις ΗΠΑ και τα πολεμικά τους σχέδια. Το μέγεθος αυτής της δουλικής και επαίσχυντης πράξης γίνεται ακόμα μεγαλύτερο με τους όρους που οι ΗΠΑ επιβάλλουν στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικά, τα έξοδα όλων των Ελλήνων Στρατιωτικών πρέπει να καλύπτονται από τις Ελληνικές Αρχές…
Αυτά τα δυο μνημόνια δεν έπεσαν από τον ουρανό. Αποτελούν συνέχιση των όσων έχουν συμφωνηθεί στα πλαίσια του πρόσφατου πέμπτου γύρου στρατηγικού διαλόγου ΗΠΑ-Ελλάδος και του κοινού ανακοινωθέντος των Μπλίνκεν - Γεραπετρίτη. Αποτελούν, επίσης, μια εκδήλωση της οργανικής και βαθιάς σύνδεσης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδος με τα ΝΑΤΟϊκά σχέδια στην περιοχή. Είναι ενταγμένα άμεσα στις πολεμικές ανάγκες τής «συλλογικής Δύσης» στον πόλεμο ενάντια στην Ρωσία και σε όλες τις προπαρασκευές μετατροπής της ΕΕ σε βραχίονα αυτής της επίθεσης. Ήδη, η ΕΕ προχώρησε στην 13η δέσμη κυρώσεων ενάντια στην Ρωσία, αποφάσισε βοήθεια ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ προς την Ουκρανία, προχωρά σε γρήγορη στρατιωτικοποίηση και ένταση όλων των παραγωγικών μονάδων εξοπλισμού, αλλάζει όλη την ροή των προϋπολογισμών προς αυτές τις κατευθύνσεις. Ο Μακρόν δηλώνει πως δεν υπάρχουν πλέον «κόκκινες γραμμές» για τον βαθμό εμπλοκής των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων στον πόλεμο της Ουκρανίας, ενώ στην Γερμανία το δίδυμο Σόλτς - Πιστόριους πριμοδοτεί μια όλο και μεγαλύτερη επιπλοκή στον πόλεμο και προωθεί ένα τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα της Γερμανίας. Όλη η ΕΕ ΝΑΤΟποιείται.
Αλλά η πρόσδεση της Ελλάδος σε αυτό το «πολεμικό άρμα» δεν αφορά μόνο την Ουκρανία, αλλά υποχρεώσεις τόσο επί του εδάφους της Χώρας (να γίνει ορμητήριο των δυνάμεων ΗΠΑ και ΝΑΤΟ με τις στρατιωτικές βάσεις), όπως και σε άλλες περιοχές: Στην Μέση Ανατολή στο πλευρό του Ισραήλ και εναντίον της Παλαιστίνης, στην Ερυθρά Θάλασσα ενάντια στην Υεμένη και πιθανόν κατά του Ιράν. Βεβαίως, περιλαμβάνει και… υποχρεώσεις απέναντι στην Τουρκία και τον «διάλογο» μαζί της, που φέρνει σαφείς υποχωρήσεις σε ζητήματα Εθνικής Κυριαρχίας και Εδαφικής Ακεραιότητας.
Είναι ολοφάνερο ότι η επιλογή της πλήρους ΝΑΤΟφροσύνης και της άμεσης, χωρίς καμία περίσκεψη, εμπλοκής στα πεδία των στρατιωτικών αναμετρήσεων, που διεξάγουν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στην παρούσα φάση, όπως και όλες οι υποχρεώσεις και δεσμεύσεις της Χώρας μέσα στα πλαίσια του ΝΑΤΟ (και με δεδομένο το πως φέρονται οι μεγαλύτερες χώρες απέναντι στην Ελλάδα -τελείως διαφορετικά από ό,τι απέναντι στην Τουρκία), οδηγούν σε τεράστιους κινδύνους για την Χώρα. Η συντελούμενη αποστρατιωτικοποίηση των νησιών και ευαίσθητων περιοχών απέναντι στην συνεχή και καθόλου τροποποιημένη τουρκική απειλή, όπως και η μετατροπή της Κύπρου σε ισραηλινό ορμητήριο, δείχνουν πως δεν υπάρχει ο παραμικρός σοβαρός σχεδιασμός για την υπεράσπιση ή άσκηση της Εθνικής Κυριαρχίας. Και αυτό σε μια στιγμή που ανοίγονται διαρκώς νέα πολεμικά μέτωπα από το «μεγάλο κόμμα του πολέμου», που αποτελείται από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) και το Ισραήλ.
Η γραμμή των εγχώριων ελίτ και του συστημικού πολιτικού κόσμου είναι να ποντάρουμε τα πάντα στο πλευρό της δυτικής συμμαχίας, ακόμα κι αν αυτό μας οδηγήσει σε τεράστιες εθνικές απώλειες και τραγωδίες. Πρώτα από όλα, γιατί «οικειοθελώς» πολλαπλασιάζουμε τους εχθρούς της Χώρας: Την Ρωσία και ολόκληρο τον αραβικό - μουσουλμανικό κόσμο. Οι «σύμμαχοί» μας, ΗΠΑ και ΕΕ, έχουν αποδείξει ότι δεν μας υπολογίζουν σχεδόν καθόλου, έχουν ανοικτά φιλοτουρκική θέση και στάση, μας χρησιμοποιούν σαν πιόνια και σαν πλατφόρμα πολεμικών επιχειρήσεων. Το δε Ισραήλ έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι σε ενδεχόμενους πολέμους ο καθένας θα είναι μόνος του! Δηλαδή, θέλει και αυτό να παίρνει τα πάντα χωρίς να δεσμεύεται για τίποτα. Η ανοικτή και πλήρης υποστήριξη της γενοκτονίας σε βάρος των Παλαιστινίων, πέρα από την καταπάτηση του Δίκαιου και της Ελευθερίας, πολλαπλασιάζει μια ανυποληψία της Ελλάδος απέναντι στον αραβικό κόσμο. Κάτι που, δυστυχώς, μπορεί να πληρωθεί πολύ ακριβά στο μέλλον…
Γιώργος Μάστορας
