Η διαφαινόμενη εκλογική πτώση της ΝΔ, η εκλογική στασιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ολοένα και μεγαλύτερη διεύρυνση του Εθνικού Κόμματος ΕΛΛΗΝΕΣ, οδηγούν τους συστημικούς κύκλους της Χώρας μας (και προφανώς και τους εντολείς τους) να επεξεργάζονται σενάρια «λύσεων» για την επόμενη μέρα των εκλογών. Και αυτό, γιατί αθροιζόμενα τα ποσοστά των δυο μεγάλων κομμάτων μόλις που φτάνουν το 50-55% και έτσι στις προσεχείς εκλογές, με απλή αναλογική, δεν προκύπτει κυβέρνηση γύρω από την ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς ευρύτερη συνεργασία. Το δε σενάριο περί αυτοδυναμίας της ΝΔ σε δεύτερες εκλογές, όσο και αν το επαναλαμβάνει κουραστικά ο Μητσοτάκης, δεν πείθει πλέον κανέναν. Σε αυτό το πλαίσιο, έχει ξεκινήσει μια ευρύτατη ζύμωση - διεργασία για την προώθηση κυβερνητικών σχημάτων συνεργασίας ειδικού σκοπού που θα προχωρήσουν το ενιαίο πρόγραμμα ΕΕ και ΗΠΑ σε οικονομικό και γεωπολιτικό επίπεδο (βλέπε οικονομική επιτήρηση, «συνεκμετάλλευση» του Αιγαίου, πόλεμος στην Ουκρανία κ.α.), με ποσοστώσεις και προς τις εγχώριες μεταπρατικές ελίτ.
Ένα τέτοιο σενάριο δεν συνδυάζεται με τις ειδικές προσωπικές επιδιώξεις του Μητσοτάκη και του Τσίπρα, εφόσον τους παραμερίζει από την πρωθυπουργία. Αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουνε καλά και γι’ αυτό είναι κρίσιμο και για τους δυο «τι πουλιά θα πιάσουν» στην πρώτη κάλπη, για να δουν αν μπορούν να έχουν ρόλο την επόμενη μέρα.
Ανάλογους πονοκεφάλους αντιμετωπίζουν και τα μικρότερα κόμματα του κοινοβουλίου, που μπορεί αυτήν την στιγμή να δηλώνουν πως δεν θα στηρίξουν κάποια κυβέρνηση συνεργασίας ή ειδικού σκοπού, όμως ξέρουν καλά ότι θα πιεστούν πολύ από διάφορα συστημικά κέντρα, εγχώρια και διεθνή, να το πράξουν ώστε να υπάρξει μια κάποια «λύση». Και αυτό, κάτω από το καθεστώς της «απειλής» ότι η δεύτερη εκλογική αναμέτρηση μπορεί να «κοντύνει» κατά πολύ τα ποσοστά τους, κινδυνεύοντας ακόμη και η εκπροσώπησή τους στο κοινοβούλιο.
Ο μόνος πολιτικός σχηματισμός τον οποίο δεν αφορά στον ελάχιστο βαθμό αυτή η «απειλή», είναι το Εθνικό Κόμμα ΕΛΛΗΝΕΣ, το οποίο όλα δείχνουν ότι θα διαχειριστεί καταλλήλως την «μερίδα του λέοντος» της αντισυστημικής ψήφου στις εκλογές, δημιουργώντας ακόμα μεγαλύτερους πονοκεφάλους για το αντεθνικό και αντιλαϊκό σύστημα.
Γιώργος Μάστορας
