Οι φήμες περί γερμανικής και αμερικανικής απαίτησης για μερική αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νήσων με αντιστάθμισμα δήθεν την κατάργηση της 4ης τουρκικής Στρατιάς του Αιγαίου, πληθαίνουν. Την ίδια ώρα στην τουρκία, δημοσιεύματα, μιλούν για την ίδια γερμανική έκκληση για "διάλυση" τάχα της 4ης τουρκικής στρατιάς Αιγαίου (που έχει στόχο την κατάληψη ελληνικών νησιών)! Εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις που δεν μπορούν να συμψηφιστούν. Το μεν πρώτο είναι αφοπλισμός εθνικού εδάφους, ενώ το δεύτερο μετακίνηση στρατιωτικών μονάδων από τις ακτές, μόλις 100-150 χλμ. στην τουρκική ενδοχώρα. Η μερική αποστρατιωτικοποίηση των νήσων όμως από ελληνικής πλευράς ισοδυναμεί ουσιαστικά με αφοπλισμό. Το παραμύθι της κατάργησης της 4ης Στρατιάς είναι ακριβώς αυτό: Θα καταργηθούν τα αποβατικά; Τα ελικόπτερα Couger και Blackhawk; Οι πεζοναύτες στη Φώκαια; Οι αλεξιπτωτιστές; Τα ΠΕΠ T-300 Kasirga και οι Bora; Όχι. Όλα αυτά απλώς θα πάνε 100-150χλμ. πιο μέσα και τα αποβατικά σε κάποιο κοντινό ναύσταθμο στον Βόσπορο. Όλα αυτά θα μπορούν να μετακινηθούν σε θέση βολής μέσα σε μια ημέρα. Άλλωστε μήπως το 1974 υπήρχε καμία «Στρατιά κατά της Κύπρου;». Δημιουργήθηκε σε σύντομο χρόνο. Αυτός είναι ο κίνδυνος. Ξέρουν όμως όλοι, πολύ καλά πως δεν πρόκειται να υπάρξει καμιά κατάργηση της 4ης Στρατιάς. Απλά θα μετακινηθεί.
Εάν επιχειρήσουν να φέρουν «πακέτο» αυτό το σχέδιο, αυτό δεν είναι ισοδύναμο προς τις δύο πλευρές και αποτελεί άνοιγμα νέας κερκόπορτας. Αν πράγματι ισχύει κάτι τέτοιο τότε βρισκόμαστε ενώπιον μιας πρωτοφανούς εχθρικής πράξης από πλευράς των ΗΠΑ, συγχρονιζομένη με αυτήν, τη δήλωση της Αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα, περί μη νομικής ισχύς του "Χάρτη της Σεβίλλης", που ξεπερνά κατά πολύ τη φιλική ουδετερότητα, την οποία παραδοσιακά επιδεικνύουν έναντι της τουρκίας. Και φυσικά, αν υπάρχουν άνθρωποι σε οποιοδήποτε επίπεδο και θέση του ελληνικού μηχανισμού εξουσίας, πολιτικού και γραφειοκρατικού, που συζητάνε έστω για "μερική αποστρατιωτικοποίηση" ελληνικών νησιών, άνευ όρων, τότε μιλάμε, καθαρά και ξάστερα, για ενέργεια εθνικής προδοσίας.
Κατ’ αρχάς, για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, η λέξη "αποστρατιωτικοποίηση" είναι ένας ευφημισμός για τη λέξη αφοπλισμός. Γιατί περί αυτού μιλάμε. Και δεν υπάρχει μερική αποστρατιωτικοποίηση, όπως δεν υπάρχει ολίγον έγκυος. Αν αποδεχθούμε την αποχώρηση κρίσιμης σημασίας οπλικών συστημάτων, όπως είναι οι MLRS από ένα ελληνικό νησί, τότε στερούμε τις δυνατότητες των στρατιωτικών μας δυνάμεων που βρίσκονται εκεί να αμυνθούν σε περίπτωση επίθεσης. Οι Έλληνες στρατιώτες από υπερασπιστές μετατρέπονται σε ομήρους του αντιπάλου.
Και ας μην πει κανένας ότι μιλάμε για επιθετικά όπλα που μπορούν να επιφέρουν πλήγματα στο εσωτερικό της Τουρκίας και για αυτό να τα αποσύρουμε "για να μην νοιώθουν ανασφάλεια οι Τούρκοι". Οι απόψεις αυτές είναι απλά αχαρακτήριστες. Ουσιαστικά υποστηρίζουν ότι η Τουρκία μπορεί να ασκεί προβολή ισχύος στην Ελλάδα, αλλά η Ελλάδα δεν δικαιούται να έχει αντίστοιχες ικανότητες. Επιπροσθέτως, ο διαχωρισμός των μαχητικών ικανοτήτων σε "επιθετικές" και "αμυντικές" είναι μια αυθαίρετη νοητική κατασκευή και δεν έχει απολύτως κανένα νόημα στον πραγματικό κόσμο. Πολύ απλουστευτικά, λέμε ότι οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις που σταθμεύουν σε κάποιο ελληνικό νησί ναι μεν έχουν κάποιες ικανότητες να αντιτάξουν τοπική άμυνα σε περίπτωση εισβολής, αλλά καμιά ικανότητα να προσβάλουν στόχους σε μεγάλες αποστάσεις. Αυτό σημαίνει ότι οι τούρκοι μπορούν ανενόχλητοι να επικεντρώσουν την επιθετική τους προσπάθεια σε όποιο ελληνικό νησί επιθυμούν και να καταστείλουν την άμυνα του δια των αριθμών όσο σθεναρή και αν είναι αυτή.
Με άλλα λόγια, το Αιγαίο μπορείς να το υπερασπιστείς μόνο ως ολότητα και όχι ως ξεκομμένα νησιά, απομονωμένα μεταξύ τους. Και γι' αυτό χρειάζεσαι όπλα που μπορούν να ασκήσουν προβολή ισχύος σε μεγάλες αποστάσεις, δηλαδή "επιθετικά" όπλα. Και φυσικά, οι ικανότητες προβολής ισχύος στην απέναντι ακτή και η λειτουργία ολόκληρης της γραμμής των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων ως ενιαίου χώρου μάχης, είναι θεμελιώδες στοιχείο για την ελληνική αποτροπή στο θέμα του Καστελόριζου.
Σε αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή στερούμεθα "επιθετικών" ικανοτήτων, είναι σαν να δίνουμε το πράσινο φως στην Τουρκία να προβεί σε ελεγχόμενο θερμό επεισόδιο με τους όρους της στο Καστελόριζο και να μας επιβάλει εν συνεχεία τις θέσεις της, αφού δεν θα μπορούμε να αντιδράσουμε σε άλλο σημείο των ελληνοτουρκικών συνόρων.
Με άλλα λόγια, η συζήτηση περί "μερικής αποστρατιωτικοποίησης" ουσιαστικά αποσκοπεί στην καταστροφή των ικανοτήτων άμυνας των ελληνικών νησιών έναντι της τουρκικής πολεμικής μηχανής εν συνόλω. Δηλαδή, στη μετατροπή τους σε ομήρους της τουρκίας και εν τέλει στην καθυπόταξη της Ελλάδος. Οι ΗΠΑ, με τις ανωτέρω δύο ενέργειες μετατρέπονται επισήμως σε εχθρό της Ελλάδος και έχουμε ενώπιον μας το αμείλικτο ενδεχόμενο η Ουάσιγκτον να μετατρέπεται σε σύντροφο εν όπλοις της Άγκυρας και να τη βοηθάει εμπράκτως στην προσπάθειά της να ακρωτηριάσει την Ελλάδα. Αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο, οι συνέπειες στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις είναι αναπόφευκτο να είναι δραματικές και μάλλον μη αναστρέψιμες. Ωστόσο, θέλουμε να πιστεύουμε ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι και η κατάσταση θα ξεκαθαρίσει μέσα στις επόμενες ημέρες.
Η "μερική αποστρατιωτικοποίηση" των νήσων σε συνδυασμό με τη συσσώρευση σε αυτά ήδη μεγάλου αριθμού αλλόφυλων και αλλόθρησκων πληθυσμών, μεταφερομένων από την τουρκία, καθιστά τις περιοχές αυτές εξαιρετικά ευάλωτες. Σε κάθε περίπτωση, όμως, επειδή οι σχετικές πληροφορίες ολοένα και πληθαίνουν και προέρχονται και από χείλη που δεν μπορείς να αγνοήσεις, περιμένουμε από την ελληνική κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Αν όντως δεχόμαστε τέτοιες πιέσεις από τους "συμμάχους" τότε πρέπει να πει τα πράγματα με το όνομά τους στον ελληνικό λαό και να ζητήσει την στήριξή του σε μια πολιτική εθνικής αντίστασης. Και είμαι σίγουρος ότι θα την έχει.
Γιατί όμως δεν πρέπει να γίνει η μερική ή άλλη αποστρατιωτικοποίηση;
1)Τα νησιά μας, όπως και οι συν αυτών νησίδες και βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου, έτσι όπως είναι διάσπαρτες απέναντι στα Μικρασιατικά παράλια, που σήμερα κατέχει η Τουρκία, αποτελούν την ασπίδα της Υπολοίπου Ελλάδος και προσδίδουν το αναγκαίο στρατηγικό βάθος για την άμυνα της Χώρας, από την ήδη αναθεωρητική τουρκία.
2) Η αναθεωρητική τουρκία από το 1974, παρά τα διεθνή ψηφίσματα, κατέχει παράνομα με μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις την μισή Κύπρο και απειλή την άλλη μισή.
3) Παραβιάζει καθημερινά με τα αεροπλάνα της το F.I.R Αθηνών και τον Εθνικό Εναέριο χώρο της Πατρίδος μας, ασκεί παράνομη βία σε βάρος μας εξαπολύοντας απειλές ότι θα επαναλάβει τα γεγονότα του '22 και '74 και θα μας πνίξει στη θάλασσα και ακόμη και στην περίπτωση εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου στις θάλασσες μας απειλεί με πόλεμο (CASUS BELLI).
4) Μετακινεί και έχει εργαλοιοποιήσει, μεγάλα και φίλια προς αυτήν, μουσουλμανικά μεταναστευτικά κύματα προς την Ελλάδα και ιδίως προς τις νήσους αυτές, κυκλοφορώντας, παράλληλα οι επίσημοι αξιωματουχοι της στα ΜΜΕ προς εκφοβισμό μας, χάρτες που συμπεριλαμβάνουν την Λέσβο και την Κω στην τουρκική επικράτεια.
5) Η τουρκία έχει αυξήσει τον κατάλογο των διεκδικήσεων της απέναντι στη χώρα μας, (που ανοήτως δεν διεκδικεί κάτι), γνωρίζοντας ότι μέσω διαπραγματεύσεων ή ενώπιον κάποιου δικαιοδοτικού οργάνου και τα μισά να κερδίσει θα είναι πολύ ωφελημένη. Οπότε επιτυγχάνοντας έστω και την μερική αποστρατιωτικοποίηση των νήσων μας αυτών, θα έχει την άνεση να προσηλωθεί αποτελεσματικότερα στις άλλες αναθεωρητικές διεκδικήσεις της, όπως: στο Κουρδιστάν, στη Συρία, στο Ιράκ, στην Αρμενία, Κύπρο, κ.ά.. Π.Χ. αν καταφέρει και κερδίσει την αποστρατιωτικοποίση των νήσων μας με αντάλλαγμα την απόσυρση της Στρατιάς του Αιγαίου προς την ανατολή, αυτό δεν θα την βοηθήσει να επικεντρωθεί και τότε να καταλάβει με άνεση και εξ ολοκλήρου τις περιοχές αυτές; Ασφαλέστατα ναι.
6) Η τουρκία όπως και όλοι η άλλοι ξέρουν ακόμη, ότι σε περίπτωση υπαναχώρησης των συμφωνηθέντων, η δυνατότητα να επανέλθουν οι δυνάμεις μας στις απόμακρες αυτές νήσους είναι χρονοβόρα και σχεδόν ακατόρθωτη, έναντι της τουρκικής αναδίπλωσης, που θα πραγματοποιηθεί γρήγορα, επί ξηράς.
Ως ΕΛΛΗΝΕΣ για την Πατρίδα θα αντιπροτείνουμε, στους "σύμμαχους" και την τουρκία, που απαιτούν αποστρατιωτικοποιμένες ζώνες, τις νήσους του Ανατολικού Αιγαίου και τα Παράλια της Μικράς Ασίας, να προβούν στις εξής ενέργειες:
α) Η τουρκία ανακαλέσει το Casus Belli, να αποδεχθεί την Κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο της Θαλάσσης, σε Ελλάδα και Κύπρο.
β) Nα αποδεχθούν την οριοθέτηση ΑΟΖ, μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου με βάση της Αρχής της Μέσης Γραμμής και με πλήρη επήρεια στο σύμπλεγμα Μεγίστης
γ) Η τουρκία και η αγγλία να απομακρύνουν τα κατοχικά τους στρατεύματα από την ελεύθερη Κύπρο.
Λάμπρος Χουλιάρας
Ανώτατος Αξιωματικός ΕΛ.ΑΣ. ε.α.
