Στο παρόν άρθρο θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μία όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένη ανάλυση του νερού γεωργικής χρήσης, τις παράπλευρες συνέπειες και την εργαλειοποίησή του από το κράτος σαν εισπρακτικό μέσον.
Πάνε περίπου έξι χρόνια από την κρατική εξαγγελία νέων αδειών χρήσης νερού και τοποθετήσεως υδρομέτρων στις αγροτικές ιδιωτικές γεωτρήσεις.
Η εξαγγελία νέων αδειών χρήσης νερού που μόνο για τη Στερεά Ελλάδα αριθμούσαν της 62.000 πάγωσαν στα κρατικά συρτάρια κατόπιν σφοδρών αντιδράσεων από τους Έλληνες γεωργούς αλλά και μετρήσιμου πολιτικού κόστους..
Το μέτρο αν και φαίνεται να έχει οικολογικό χαρακτήρα στην ουσία η στόχευση ήταν εισπρακτική και θα εξηγηθεί στη συνέχεια.
Εδώ και πολλά χρόνια όπου υπάρχει νερό η αγροτική γη αρδεύεται.
Αυτό έχει φτάσει στην οροφή του και πλέον δεν προστίθεται άλλη γεωργική γη προς άρδευση.
Το πολυδιαφημισμένο ως φαινόμενο της υπεράντλησης είναι μία υπερβολή.
Ο υδροφόρος ορίζοντας που συνεχώς εμπλουτίζεται από τα όμβρια ύδατα στην ηπειρωτική χώρα σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις είναι πάνω από το ύψος της θάλασσας.
Αν αυτό το νερό δεν αντληθεί για γεωργική χρήση ή για υδροδότηση τότε καταλήγει με αργή υπόγεια ροή στην θάλασσα και χάνεται δια παντός.
Άρα η γεωργική άρδευση παράγει αγροτικό προϊόν και τρόφιμα χρησιμοποιώντας νερό που σε αντίθετη περίπτωση θα κατέληγε στη θάλασσα.
Εδώ προσπάθησε να παρέμβει εισπρακτικά το κράτος να τοποθετήσει υδρόμετρα στις παροχές των ιδιωτικών γεωργικών γεωτρήσεων και πάνω από κάποιο όριο άντλησης κυβικών μέτρων νερού οι γεωργοί να καταβάλλουν κλιμακούμενο πρόστιμο.
Ευτυχώς αυτό το καταστροφικό για την γεωργική παραγωγή μέτρο έχει ατονήσει και ο γεωργικός κόσμος γλίτωσε ένα επιπλέον κρατικό χαράτσι.
Μάλιστα τα τελευταία χρόνια παρατηρείται υποάντληση χάρη σε πιο σύγχρονες μεθόδους ποτίσματος των καλλιεργειών που κάνουν οικονομία νερού αλλά και στην συνεχώς αυξανόμενη τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και των υγρών καυσίμων που χρησιμοποιούν οι γεωτρήσεις και η άντληση από ποτάμι αντίστοιχα.
Λείπουν, αν και κάθε νέα κυβέρνηση τα εξαγγέλλει, τα μεγάλα αρδευτικά έργα και ταμιευτήρες νερού που θα συλλέγουν τα όμβρια ύδατα και θα παρέχουν άφθονο πάμφθηνο νερό για γεωργική χρήση και ύδρευση.
Αντί αυτού τα όμβρια ύδατα της πατρίδας μας στο 90% καταλήγουν στη θάλασσα.
Στην σωστή κατεύθυνση θα ήταν και μικρά κοινοτικά αγροτικά προγράμματα για την απόκτηση σύγχρονου αρδευτικού εξοπλισμού που θα εξασφάλιζε περαιτέρω οικονομία στο νερό και θα έκανε πιο ανταγωνιστική την αγροτική παραγωγή.
Πολύ βοηθούν επίσης τα περιβαλλοντικά κοινοτικά προγράμματα απονιτροποίησης που προβλέπουν υποχρεωτική ξηρική καλλιέργεια στο 25% της εκμετάλλευσης που έχει ενταχθεί στο πρόγραμμα και άρα 25% λιγότερο νερό.
Το ανώτερο πρόγραμμα έχει επιπλέον οικολογικό κέρδος την μείωση της χρήσης νιτρικών λιπασμάτων και την ξεκούραση της γης που χωρίς την συνεχή παρουσία νερού απαλλάσσεται από τις ασθένειες εδάφους.
Θα τελειώσουμε με τα αυτονόητα.
Το νερό είναι ένα πολύτιμο αγαθό ζωής, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σαν εισπρακτικό εργαλείο, ούτε να φορολογείται, ούτε να χρησιμοποιείται για κερδοφορία μεγάλων μονοπωλίων. Θα πρέπει να το σεβόμαστε και θα πρέπει να ανήκει σε όλους.
Τούτουζας Νικόλαος
