Της Συγγραφέως ″Φλόγα του Ταινάρου″
Όρθια τα ελληνικά λάβαρα κι η νίκη μας προσμένει
Μας γέμισαν υπερηφάνεια τα στρατευμένα παιδιά μας. Αγαλλίασε η ψυχή μας βλέποντας τόσες γαλανόλευκες. Ρίγη συγκινήσεως μας διέτρεξαν, σύγκορμα, ακούγοντας τον Εθνικό μας Ύμνο και τα εμβατήρια (που είναι κρίμα που δεν ακούμε και τα υπέροχα λόγια τους, τα οποία πολλοί, δυστυχώς, δεν τα ξέρουν).
Αλλά οπωσδήποτε αγανακτήσαμε βλέποντας, την ώρα της παρέλασης, ορισμένους από τους Επισήμους, κυρίως ελληνόφωνες, να ασχολούνται με τα κινητά τους, να κάθονται σταυροπόδι και γενικώς να δείχνουν εμφανώς ότι κάνουν μια αγγαρεία. Παρ’ όλα τα φτιασίδια φάνηκε ότι τίποτα από την ΕΛΛΑΔΑ δεν τους αγγίζει.
Στον λαό μας όπως που δακρύζει όταν ακούει το Εθνικό μας Ύμνο, δεν επετράπη να παρευρίσκεται. Η Αστυνομία στην προκειμένη περίπτωση λειτούργησε άψογα. Το Κέντρο της Αθήνας είχε μετατραπεί σε ″φρούριο″ για να μην μπορεί ο κόσμος να χαρεί από κοντά τα στρατευμένα παιδιά του. Ο Πρίγκιπας Κάρολος δάκρυσε. Ε και! Πού ήταν ο Έλληνας Πατέρας με τον γιό στους ώμους του να χειροκροτεί; Πού ήταν η μικρή, ντυμένη ″Αμαλία″, να κοιτάζει με τα λαμπερά ματάκια της, γεμάτη θαυμασμό τα παλικάρια μας. Πού ήταν το μικρό Ελληνόπουλο ντυμένο τσολιαδάκι να ανεμίζει το γαλανόλευκο σημαιάκι; Αυτά τα παιδάκια μεθαύριο, αν χρειαστεί (που κανένας δεν το εύχεται) θα τρέξουν να χύσουν το αίμα τους υπερασπιζόμενα τα Πάτρια Εδάφη. Σε αυτά πρέπει να εμπνεύσουμε Πατριωτικό Φρόνημα και αυτό δεν μπορούν να το κάνουν τα καλοπληρωμένα ΜΜΕ, όσο και αν μεταφέρουν ″ζωντανά″ την εικόνα των μασκοφόρων Ευζώνων σε κάθε σπίτι. Λείπουν οι φωνές, λείπουν τα χειροκροτήματα, λείπει ο ενθουσιασμός του κόσμου. Έλειπε ο λαός. Ο λαός, που φοβάστε μην ξυπνήσει κ. Μητσοτάκη, είναι αυτές τις ημέρες ο μεγάλος πρωταγωνιστής .
Το φαρμάκι που μας πότισαν όμως οι πολιτικάντηδες σε αυτήν την μοναδική επέτειο δεν τελείωσε. Είχαμε και τις αποφάσεις των ″συμμάχων″ μας που για άλλη μια φορά χάιδεψαν τον ″γείτονα σουλτάνο″. Ήταν φυσικό για άλλη μια φορά οι επαίτες πολιτικοί μας να ″επιτύχουν″ το απόλυτο τίποτα. Πόσο φαιδρές φαντάζουν οι δηλώσεις τους ότι η ΕΕ ομοιάζει με ένα μεγάλο δυσκίνητο καράβι που δεν μπορεί γρήγορα να στρίψει και να πάρει αποφάσεις. Αυτό το ίδιο καράβι όμως μετατρέπεται σε ένα ευέλικτο ταχύπλοο όταν πρόκειται να επιβάλει κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας και υπέρ της αμερικανόδουλης κυβέρνησης της Ουκρανίας. Στις οποίες αποφάσεις βέβαια, ούτε που περνάει από το μυαλό των ελληνόφωνων πολιτικάντηδων να προβάλουν ″βέτο″, έστω και εκβιαστικά για να προωθηθούν τα δικά μας συμφέροντα.
Η οργή όμως ξεχείλισε όταν ακούσαμε τα μηνύματα της λεγόμενης Πολιτειακής και Πολιτικής ″Ηγεσίας″ (σ.σ. Η λέξη ″Ηγεσία″ στην προκειμένη περίπτωση χρησιμοποιείται καταχρηστικά. Αυτοί που εκτελούν τυφλά εντολές δεν πρέπει να αποκαλούνται ″Ηγέτες″). Τα μηνύματα τους ήταν ένα δύσοσμο μείγμα στοχευμένης ιστορικής διαστρέβλωσης, άστοχων παραλληλισμών και χαοτικών λογικών συνειρμών. Έφτασαν στο σημείο να συγκρίνουν τους ποταμούς αίματος που χύθηκαν κατά την Εθνική Παλιγγενεσία, με την παροδική, αποκαλούμενη, ″πανδημία″ που βιώνουμε.
Ευτυχώς που υπάρχει το διαδίκτυο. Η ψυχή μας γαλήνεψε, το φρόνημά μας ανυψώθηκε, όταν καμαρώσαμε, για άλλη μια φορά, τον Ηλία Κασιδιάρη στις γεμάτες Ελλάδα δηλώσεις του, που είχε κάνει κατά την περυσινή επέτειο. Όταν διαβάσαμε το μεστό μήνυμά του πάντα Ελεύθερου άδικα φυλακισμένου Ηλία μας.
Δόξα τω Θεώ! Υπάρχει Ελπίδα. Υπάρχουν Έλληνες που αγωνίζονται για την Πατρίδα. Κάθε ημέρα και περισσότεροι. Κάθε ημέρα που περνάει ερχόμαστε όλο και πιο κοντά στο να κτίσουμε την Ελλάδα των ονείρων μας. Μια Ελλάδα που να ανήκει στους Έλληνες.
