Για δεύτερη φορά μέσα στα δυο τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση Μητσοτάκη σύρθηκε σε μυστικές διπλωματικές συνομιλίες με την Τουρκία καθ’ υπόδειξη, ή καλύτερα επιβολή, των ΗΠΑ με γερμανική επιδιαιτησία.
Η πρώτη, λίγο μετά την ανακοίνωση για μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, οδήγησε στο «θερμό καλοκαίρι» το 2020 με τις προκλήσεις του τουρκικού ερευνητικού πλοίου Oρούτς Ρέις στο Αιγαίο.
Έκτοτε, οι τουρκικές προκλήσεις έχουν αναβαθμιστεί σημαντικά και έχουν μετατραπεί σε επαναλαμβανόμενες, σχεδόν σε καθημερινή βάση, απειλές χρήσης στρατιωτικής βίας στα νησιά του Αιγαίου μέχρι και πυραυλικές επιθέσεις σε βάρος της Ελλάδος.
Μέσα σε αυτό το πρωτοφανές κλίμα διπλωματικών εκβιασμών και στρατιωτικών απειλών, και παρά τις δηλώσεις Ερντογάν ότι δεν αναγνωρίζει ως συνομιλητή του τον Έλληνα πρωθυπουργό, ο Μητσοτάκης αποδέχτηκε την εντολή της Ουάσιγκτον για μια νέα μυστική συνάντηση μεταξύ της διευθύντριας του Διπλωματικού Γραφείου του Άννας - Μαρίας Μπούρα και του στενού συνεργάτη τού Ερντογάν Ιμπραχίμ Καλίν, με την παρουσία του διπλωματικού συμβούλου του Γερμανού καγκελάριου.
Ακόμα κι αν αγνοήσουμε το γεγονός ότι φανερές ή μυστικές συναντήσεις μεταξύ δυο χωρών δεν είναι δυνατόν να διεξάγονται υπό καθεστώς συνεχών απειλών και εμπρηστικής ρητορικής, δεν μπορεί παρά να επισημανθεί, ως ιδιαίτερα αποκαλυπτικό των πιέσεων που ασκούνται στην Ελληνική πλευρά, ότι κατά την νέα συνάντηση έγινε αποδεκτό να πραγματοποιηθεί χωρίς προαπαιτούμενα και χωρίς ημερησία διάταξη. Αν και δεν υπήρξε καμιά επίσημη δήλωση σχετικά με τα όσα συζητήθηκαν, ακόμα και μετά την αποκάλυψη της πραγματοποίησης της συνάντησης, είναι βέβαιο ότι η Τουρκία επανέλαβε τις απαιτήσεις για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και των Δωδεκανήσων, απαίτησε τον διαμερισμό του Αιγαίου, την αποδοχή των προβλέψεων του τουρκολιβυκού συμφώνου στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο, το σταμάτημα των ερευνών στα Νοτιοδυτικά παράλια της Κρήτης κ.λπ.
Άλλωστε, όλα αυτά επιβεβαιώθηκαν δυο μέρες αργότερα, όταν ο Ερντογάν επανέλαβε δημόσια τις πολεμικές απειλές απέναντι στην Χώρα μας, αν δεν συμμορφωθεί προς τις υποδείξεις του, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να επιλέγει την στάση της απόλυτης σιωπής. Ούτε καν η στοιχειώδης διπλωματική πρακτική μιας δήλωσης - απόρριψης των τουρκικών θέσεων. Για ακόμη μία φορά, κυριάρχησαν οι επικίνδυνες αυταπάτες ότι η Χώρα θα προστατευθεί από τους «συμμάχους» της έναντι των διευκολύνσεων που, χωρίς φειδώ και ανταλλάγματα, προσφέρει, καθώς και οι ψευδαισθήσεις ότι η ανάγκη συνοχής της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ θα αποτρέψει έναν πολεμικό τυχοδιωκτισμό της Τουρκίας στην περιοχή.
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αποδεχτεί και δεν σχεδιάζει να αντιδράσει στις τάσεις που διαμορφώνονται στην περιοχή, ακόμα κι αν οι τελευταίες κουρελιάζουν κάθε έννοια Δικαίου και Ελληνικών Κυριαρχικών Δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτό.
Γιώργος Μάστορας
