Στην αναγνώριση του σωματείου με την επωνυμία «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα» προχώρησε το Ειρηνοδικείο Φλώρινας, με απόφασή του που δημοσιεύτηκε στις 7 Νοεμβρίου. Με την απόφαση αυτή, η εν λόγω ΜΚΟ, που δραστηριοποιείται στην πόλη της Φλώρινας από τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους, έχει την δυνατότητα, και με την βούλα της Δικαιοσύνης πλέον, να δραστηριοποιείται στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας διαδίδοντας τους σκοπούς της.
Ποιοι είναι όμως αυτοί οι σκοποί; Σύμφωνα με την ίδια την ΜΚΟ, η δράση της βασίζεται σε τρεις πυλώνες:
α) Διδασκαλία της «μακεδονικής» πρότυπης γλώσσας σε πολίτες της Ελλάδος, μέσω διαδικτυακού ιστότοπου.
β) Υποστήριξη τής εισαγωγής τής «μακεδονικής» πρότυπης γλώσσας ως προαιρετικού μαθήματος σε δημόσια σχολεία (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια) και πανεπιστήμια στην Ελλάδα, που βρίσκονται στις περιφέρειες Δυτικής Μακεδονίας, Κεντρικής Μακεδονίας και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
γ) Υποστήριξη τής ίδρυσης παιδαγωγικών σχολών/τμημάτων εντός υφιστάμενων πανεπιστημίων στην Ελλάδα για την ανάπτυξη τοπικών καθηγητών τής «μακεδονικής» γλώσσας, καθώς και του προγράμματος σπουδών και του διδακτικού υλικού.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε μάλιστα η ΜΚΟ, πανηγυρίζοντας για την «ιστορική απόφαση» που εξεδόθη, τονίζει -μεταξύ άλλων- πως «αυτή η πράξη αντιπροσωπεύει μια de facto αναγνώριση ενός μακεδονόφωνου πληθυσμού στην Ελλάδα». Και συνεχίζει θυμίζοντας πως «η απόφαση είναι η πρώτη αναγνώριση της Μακεδονικής γλώσσας στην Ελλάδα από τις κρατικές αρχές μετά την απογραφή του 1920».
Σήμερα, η «Μακεδονική γλώσσα» αξιοποιείται σαφώς από την πλευρά της κυβέρνησης των Σκοπίων στην προσπάθεια διατήρησης του «μακεδονισμού» ως συνεκτικής ταυτότητας του γειτονικού κράτους. Η πολιτική αυτή έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις της Ελλάδος, αλλά και της Βουλγαρίας, προωθείται όμως με πάθος, υποδαυλιζόμενη (και χρηματοδοτούμενη αδρά) από διάφορα παγκοσμιοποιητικά κέντρα, που με πρόσχημα τις μειονότητες προωθούν την ρευστοποίηση των συνόρων και των Εθνικών Ταυτοτήτων.
Η ρίζα του κακού βρίσκεται στην κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία ψηφίστηκε με πάθος από την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και εφαρμόζεται πιστά και κατά γράμμα και από την κυβέρνηση ΝΔ, που παρά τις προεκλογικές υποσχέσεις της δεν έκανε κανένα απολύτως βήμα προς την κατεύθυνση αναθεώρησής της.
Για να μην αφήσει καμία αμφιβολία, ως προς τι πραγματικά διακυβεύεται με την ίδρυση του εν λόγω σωματείου, καθώς και για το πόσο… αθώες είναι οι πραγματικές του στοχεύσεις, ο πρωθυπουργός του κράτους των Σκοπίων Ζόραν Ζάεφ έσπευσε να χαρακτηρίσει την απόφαση ως «καρπό της Συμφωνίας των Πρεσπών… που δίνει χαρά σε όλους τους Μακεδόνες». Έσπευσε μάλιστα να συγχαρεί τόσο τον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα όσο και τον νυν Κυριάκο Μητσοτάκη, «για την πίστη και την δέσμευση τους στην οικοδόμηση καλής φιλίας και γειτονίας»!
Ας είμαστε ξεκάθαροι: Με την κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών άνοιξε ο ασκός του Αιόλου για τα Εθνικά μας Συμφέροντα. Η Χώρα μας παραιτήθηκε από κάθε μοχλό πίεσης (βέτο στην ένταξη σε ΕΕ και ΝΑΤΟ) κατ’ εντολή των αμερικανογερμανών «συμμάχων» μας, αφήνοντας παντελώς ελεύθερο το πεδίο για την προώθηση κάθε είδους αλυτρωτικού αιτήματος, κάθε είδους μειονοτικής αξίωσης για την περιοχή της Μακεδονίας ΜΑΣ.
Οι δήθεν «δικλείδες ασφαλείας», που διαφήμιζαν οι Τσίπρας και Κοτζιάς, φαίνεται ξεκάθαρα πως είναι ανύπαρκτες εκ του αποτελέσματος. Τώρα, βρισκόμαστε μπροστά στον κίνδυνο κατασκευής-εμφάνισης μειονοτικού ζητήματος, σε μια ευαίσθητη περιοχή, και σε μια εποχή που μυρίζει μπαρούτι, και δεν επιτρέπει στην Ελλάδα να αφήσει το παραμικρό κενό που πιθανόν να θέσει σε μέγιστο κίνδυνο στοιχεία της Εθνικής Κυριαρχίας και Ασφάλειας. Το Λαϊκό ένστικτο και αισθητήριο, που είχε εκφραστεί σε όλη την Ελλάδα στα πολυπληθή συλλαλητήρια ενάντια στην Συμφωνία των Πρεσπών, είχε διαβλέψει από νωρίς αυτόν τον κίνδυνο. Πολεμήθηκε όμως ως «εθνικολαϊκιστικό», «φασιστικό», «ρατσιστικό», «ακροδεξιό» κ.λπ. από αυτούς που ψήφισαν την συγκεκριμένη συμφωνία, ενώ εργαλειοποιήθηκε ως όχημα ανόδου στην εξουσία από τους πατριδοκάπηλους της ΝΔ, που τώρα σέβονται και εφαρμόζουν κατά γράμμα την συμφωνία.
Για ακόμη μια φορά, αναδεικνύεται η ανάγκη αυτό το Λαϊκό ένστικτο και αισθητήριο, της σιωπηλής πλειοψηφίας, να μετατραπεί σε πολιτική δύναμη, ικανή να δημιουργήσει ισχυρές αντιστάσεις και να επιβάλλει εναλλακτικές λύσεις στην συνεχιζόμενη προσπάθεια αποεθνικοποίησης της Πατρίδας και του Λαού των Ελλήνων.
Γιώργος Μάστορας
