Όταν υπάρχει σύρραξις, δηλαδή ένοπλος αναμέτρησις κρατών, η μεταφορά αμάχου πληθυσμού από την κατέχουσα δύναμη σε εδάφη της κατεχομένης χώρας, δηλαδή ο εποικισμός, είναι έγκλημα πολέμου, το οποίον μάλιστα δεν παραγράφεται. Η Σύμβασις της Γενεύης του 1949 στο άρθρο 49, στην παράγραφο 6, το διατυπώνει σαφέστατα: «Η κατέχουσα Δύναμις δεν θα δύναται να εξορίση ή να μεταφέρη μέρος του ιδικού της άμαχου πληθυσμού εις το κατεχόμενον υπ' αυτής έδαφος». (“The Occupying Power shall not deport or transfer parts of its own civilian population into the territory it occupies.” )

Το συγκλονιστικό με τους 301 Εφιάλτες που σιτίζονται από τους πένητες Έλληνες, είναι ότι πραγματοποιούν εν καιρώ ειρήνης το έγκλημα στο οποίο προσέβλεπε, αλλά απέτυχε ο Ιμπραήμ το 1824. Και, αδιαφορώντας για το ότι είμαστε ένα Έθνος αμιγώς Χριστιανικό, περιφρονώντας το ότι αυτό που εορτάζουμε είναι η εμφάνισις του Θεανθρώπου, η γέννησις του Χριστού μας και ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ, αντίθεοι και ελεεινοί, πιστοί στον στόχο τους που είναι η γενοκτονία μας, εύχονται θλιβερά και αόριστα «καλές γιορτές».

Και επειδή όπως λέει ο Αγιος Πατέρας της Εκκλησίας μας Ιωάννης ο Χρυσόστομος, είναι απελπισία και απεμπόλησις της Σωτηρίας μας η άγνοια των Θείων Νόμων, (« μέγας κρημνός και μέγα βάραθρο η των Γραφών άγνοια, μεγάλη δε προδοσία σωτηρίας το μηδένα των θείων νόμων ειδέναι»), εμείς που είμαστε Έλληνες Πιστοί, ξέρουμε καλά τι εορτάζουμε και γι’ αυτό ευχόμαστε μόνον «Καλά Χριστούγεννα».

Δώρα Δάνα