Γράφει η Ιωάννα Καραδήμα,
Στην τοπική εφημερίδα «ΑΧΑΡΝΕΣ για όλους»
Την δεκαετία του 1990 συνέβησαν 2 γεγονότα καταλυτικά, για την εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας και, συνακόλουθα, της ελληνικής κοινωνίας. Η υπογραφή από την χώρα μας της συμφωνίας Gatt το 1994, μείωσε την αγροτική παραγωγή, με την λογική ότι οι αναπτυγμένες χώρες έπρεπε να αγοράζουν προϊόντα από τον λεγόμενο Τρίτο Κόσμο, ώστε να τον βοηθήσουν οικονομικά. Επίσης, την ίδια χρονιά ψηφίστηκε νόμος που επιδοτούσε τις ελληνικές επιχειρήσεις ώστε να ανοίξουν εργοστάσια σε βαλκανικές χώρες, χωρίς όμως να υπάρχει ρήτρα που να απαγορεύει το κλείσιμο των αντίστοιχων εργοστασίων τους στην Ελλάδα.
Έτσι λοιπόν από την μία επιδοτήθηκε το σταμάτημα της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής και από την άλλη επιδοτήθηκε επίσης, η φυγή εργοστασίων στο εξωτερικό. Ως αντιστάθμισμα τι προτάθηκε στην ελλαδική οικονομία - κοινωνία; Μια σειρά από φούσκες. Από την φούσκα του Χρηματιστηρίου, στην φούσκα της οικοδομής ως βαριάς βιομηχανίας της χώρας, για να φτάσουμε στις πιο πρόσφατες, του τουρισμού ως βαριάς βιομηχανίας αλλά και αυτή της " πράσινης ανάπτυξης".
Περνώντας από Μνημόνια, Πανδημίες και Πολέμους, φτάνουμε στο σήμερα. Στο σήμερα, μιας Ελλάδας χωρίς παραγωγή που να καλύπτει τις διατροφικές της ανάγκες, χωρίς βιομηχανία, χωρίς ενεργειακές πηγές. Στην Ελλάδα της ακρίβειας στα είδη πρώτης ανάγκης, στην Ελλάδα με το πανάκριβο ρεύμα και βενζίνη.
Το αφήγημα μιας παγκοσμιοποιημένης και αλληλοεξαρτόμενης οικονομίας κατέρρευσε από τις πολεμικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία. Έτσι η Ελλάδα δεν έχει πλέον σιτηρά για να καλύψει τις ανάγκες της, δεν έχει πρώτες ύλες, δεν έχει ενεργειακά αποθέματα και κυρίως δεν ξέρει από που θα τα βρει καθώς πλέον, οι χώρες που τα έχουν, τα κρατάνε για τους λαούς τους ή κερδοσκοπούν για την εξαγωγή τους.
Το πιο δραματικό όμως είναι, ότι η Ελλάδα και τις διατροφικές της ανάγκες θα μπορούσε να καλύψει αλλά και τις ενεργειακές της. Όχι όμως όταν ακολουθεί μια ξεπερασμένη από τα γεγονότα φιλελεύθερη οικονομική πολιτική, όχι όταν είναι δέσμια ενός αντιανθρώπινου διεθνισμού.
Έννοιες όπως η οικονομική και ενεργειακή αυτάρκεια αλλά και η επιστροφή σε εθνικές οικονομίες, παύουν πλέον να λοιδωρούνται και αρχίζουν πλέον να ψελλίζονται ξανά. Από το ψέλλισμα όμως μέχρι την εφαρμογή τους υπάρχει δρόμος. Κυρίως όμως, υπάρχει το ζήτημα του ποιος θα τις εφαρμόσει.
Σε καμία περίπτωση, δεν μπορούμε να περιμένουμε από αυτούς που οδήγησαν την Πατρίδα μας σε αυτήν την κατάσταση. Τις πολιτικές και τους πολιτικούς, δέσμιους φιλελεύθερων λογικών αλλά και δέσμιους ξένων συμφερόντων. Όχι, αυτοί δοκιμάστηκαν και απέτυχαν. Αντίθετα χρειάζονται πολιτικές που θα βάλουν το Εθνικό συμφέρον αλλά και τον Έλληνα ως προτεραιότητα.
Το Εθνικό Κόμμα " Έλληνες", αυτό θέλει και αυτό προτείνει. Την επιστροφή στο Εθνικό συμφέρον και την τοποθέτηση του Έλληνα ως προτεραιότητα. Βασικές του θέσεις είναι η εθνική οικονομία και η απομάκρυνση από τις παγκοσμιοποιητικές λογικές. Προτείνει την άμεση επιδότηση της αγροτικής παραγωγής. Προτείνει την εξόρυξη του λιγνίτη για φτηνή ενέργεια αλλά την εξόρυξη των ενεργειακών κοιτασμάτων στο Αιγαίο για ενεργειακή ανεξαρτησία. Προτείνει την μείωση του ΦΠΑ αλλά και ενιαίο φόρο στο 10% για την βοήθεια της μικρής και μεσαίας επιχείρησης απέναντι στον αδηφάγο ανταγωνισμό των αλυσίδων και των πολυεθνικών. Προτείνει το καθάρισμα του κομματικού κράτους και των ασύστολων σπαταλών στο δημόσιο τομέα.
Κυρίως όμως θέλει και μπορεί να φέρει μια εθνοκεντρική πολιτική και να βάλει τον Έλληνα ως προτεραιότητα, μακριά από ξεπερασμένους φιλελευθερισμούς και ανύπαρκτους σοσιαλιστικούς παραδείσους. Με τους " Έλληνες" για την Ελλάδα της εθνικής ανεξαρτησίας και της ευημερίας του Έλληνα πολίτη.
