Της Αργυρώς (Ρίκας) Θωμάκου

″Φλόγα του Ταινάρου″

Χθες, τα δήθεν αντιπολιτευόμενα κόμματα, όλων των αποχρώσεων, αποφάσισαν να κάνουν απεργία και συγκεντρώσεις κατά της ακρίβειας. Φρόντισαν δηλαδή να εκτονώσουν την απόγνωση και αγανάκτηση του κόσμου και να βάλλουν, σε όλες τις δικαιολογημένες αντιδράσεις, ένα “μεγαλόπρεπο” κομματικό καπέλο, μη τυχόν και αυτές γίνουν ανεξέλεγκτες και “θορυβηθεί” το Σύστημα. Ναι, τώρα που πλησιάζουν οι εκλογές, θυμήθηκαν την ακρίβεια, για την οποία βέβαια είναι συνένοχοι, καθώς μαζί, με την κυβέρνηση των “αρίστων” – αχρήστων, ψήφιζαν τα καταστροφικά και ατελέσφορα lock downs, το κλείσιμο των λιγνιτικών εργοστασίων, τα μέτρα κατά του Πούτιν κλπ.

Είχαμε λοιπόν απεργία σε ένα Κράτος, που τα πάντα καταρρέουν, μόνο η εγκληματικότητα ανεβαίνει αλματωδώς, που τα πάντα υπολειτουργούν ή λειτουργούν στρεβλά. Πρέπει όμως να αναγνωρίσουμε ότι κάποια λειτουργούν θαυμάσια. Όπως:

• Το «112», με το οποίο έφεραν τον κατακλυσμό για μια απλή φθινοπωρινή βροχούλα. Ο ευτελισμός μίας διαδικασίας είναι και επικίνδυνο, αν θυμηθούμε το παραμύθι με τον βοσκό και τον λύκο. Αλλά σίγουρα η μεγάλη επιτυχία αυτής της κυβέρνησης είναι ότι κατάφερε και μετέτρεψε ένα “εργαλείο” διάσωσης (που το ακριβοπληρώσαμε), σε μέσο κατατρομοκράτησης. Το ξέρουν καλά ότι ο φόβος είναι ο μεγαλύτερος καταστροφέας του φρονήματος και θολώνει το μυαλό. Θέλουν τον λαό με χαμηλό φρόνημα, έναν δούλο, για να μπορούν να τον ελέγχουν καλύτερα.  
  • Το πανάκριβο και παράνομο λογισμικό «predator» για να κάνει τις συνακροάσεις του ο Κρυφακούλης σε πολιτικούς αντιπάλους αλλά και σε φίλους, ακόμα και σε “συνεργάτες”.
  • Και κυρίως η κάθε μορφής προπαγάνδα. Χθες είχε απεργία η ΕΣΗΕΑ, άρα ήταν πολύ καλύτερα που βλέπαμε, για πολλοστή έστω φορά, κάποια παλιά ελληνική ταινία, παρά να ακούμε τις ψευδολογίες και τα φληναφήματα κάποιου πλουσιοπάροχα αμειβόμενου σύγχρονου γκεμπελίσκου. Μάλιστα χθες θα ήταν λίγο χειρότερα, καθώς οι περισσότεροι “δημοσιογράφοι” θα ήταν πολύ στεναχωρημένοι, αφού έχανε το πρωτοκλασάτο ανδρείκελο των παγκοσμιοποιητών στις ενδιάμεσες αμερικανικές εκλογές. Δεν πειράζει, θα πρέπει να το συνηθίζουν αυτό. Άλλωστε οσονούπω θα είναι υποχρεωμένοι να αναγγέλλουν, γεμάτοι θλίψη και τρόμο, την θριαμβευτική είσοδο του Εθνικού Κόμματος ΕΛΛΗΝΕΣ στη βουλή.

Από σήμερα ξανά “πλύση εγκεφάλου”. Ξανά προσπάθεια να ατονήσουν το θυμικό και τις εγκεφαλικές μας λειτουργίες. ″Βολεύει″ πολύ τους παγκοσμιοποιητές, αν αντί για εγκέφαλο που απομνημονεύει και επεξεργάζεται τις πληροφορίες, για να αντιδρά ανάλογα, μας ″εγκαταστήσουν″ ένα ιδιότυπο πεπτικό σύστημα που θα καταπίνει αμάσητα και θα μηρυκάζει ότι του λένε τα ΜΜΕ. Πολλά τα τεχνάσματα της προπαγάνδας για να μας κρατούν εν υπνώσει και χειραγωγημένους. Δεν θα αναφερθούμε στα προφανή, όπως: Την ακατάσχετη ψευδολογία. Την αποσιώπηση  γεγονότων (όπως της “αυτοκτονίας” της ανεμβολίαστης οδοντιάτρου). Την υπερβολική μεγέθυνση γεγονότων ήσσονος σημασίας. Το να μας δείχνουν το δέντρο για να μας αποκρύψουν το δάσος. Την επικάλυψη ενός σκανδάλου με κάτι άλλο (σ.σ. Για μήνες είχαμε την υπόθεση Πισπιρίγκου, μετά όμως ήταν τόσα πολλά, που απλώς το ένα σκάνδαλο κάλυπτε το άλλο) κλπ. Παρακάτω ας θυμηθούμε μερικά άλλα τεχνάσματα – στρατηγικές της προπαγάνδας.:

• Η απόσπαση της προσοχής. Δηλαδή η εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα, που οι πολιτικάντηδες όλων των αποχρώσεων έχουν δημιουργήσει, μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Ξέρουν ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος αδυνατεί να επεξεργασθεί έναν καταιγισμό πληροφοριών και αντιδρά με παθητικότητα. Μην αναλογιστείτε μόνο το τεράστιο πλήθος των άχρηστων πληροφοριών που μας “προσφέρουν” οι εκπομπές “Life Style”, αλλά και την τεράστια πομφόλυγα, που αποκαλούν: «καλάθι του νοικοκυριού». Όλοι (με πρώτο και καλύτερο τον υπουργό υπανάπτυξης) ασχολούνται με το αν τα προϊόντα του, είναι πράγματι φθηνά, είναι επώνυμα, έχουν ευδιάκριτες ετικέτες κλπ. Κανένας (πέραν φυσικά του Ηλία Κασιδιάρη και άλλων συναγωνιστών απ’ αυτήν την φιλόξενη ιστοσελίδα) δεν ασχολείται για το «ποιός φταίει» για αυτήν την ακρίβεια και αυτήν την κατάντια.
  • Η δημιουργία προβλημάτων και μετά δήθεν “προσφορά λύσεων”. Με πιο κλασικό παράδειγμα το ενεργειακό. Αφού έκλεισαν τα λιγνιτικά εργοστάσια, αφού αρνούνται πεισματικά να εξορύξουν τα δικά μας τεράστια ενεργειακά αποθέματα, αφού “κήρυξαν τον πόλεμο” στον Πούτιν, για να εξαρτόμαστε από το πανάκριβο και ρυπογόνο LNG, μας δίνουν την ελεημοσύνη των επιδομάτων, πάλι βέβαια από τα δικά μας λεφτά, που πήραν από τους αυξημένους φόρους λόγω της ακρίβειας.
  • Η σταδιακή εφαρμογή απαράδεκτων μέτρων για να γίνουν αποδεκτά. Αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει “επανάσταση”, αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς, με τη σταδιακή επιβολή γίνονται αποδεκτές. Ας θυμηθούμε την αντίδραση Εκκλησίας και κοινωνίας στον πολιτικό γάμο, πριν μερικές δεκαετίες και σήμερα περάσαμε στο «σύμφωνο συμβίωσης» ομοφυλοφίλων και συζητάμε για τη νομοθέτηση και του σχετικού γάμου.
  • Η στρατηγική της αναμονής. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μία μελλοντική θυσία απ' ό,τι μία άμεση. Η κοινωνία πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Έτσι διανύσαμε πάνω από μια δεκαετία μνημονίων, με τους ψηφοφόρους να ξεγελιούνται επανειλημμένα από τις φρούδες προεκλογικές υποσχέσεις όλων των πολιτικάντηδων.
  • Πολύ περισσότερη χρήση του συναισθήματος παρά της λογικής. Είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές. Στα αγνότερα Πατριωτικά αισθήματα απευθύνθηκαν οι δήθεν “Μακεδονομάχοι” για να αναρριχηθούν στην εξουσία και να προδώσουν αυτούς που τους πίστεψαν αλλά και τη Μακεδονία μας.
  • Η διατήρηση του κοινού στην άγνοια και στη μετριότητα. Όλοι ξέρουμε για την ανυπαρξία παιδείας και ότι η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή. Έτσι βυθίζουμε τον λαό στην άγνοια και τον καθιστούμε έναν “φανατικό οπαδό κόμματος”, έναν πειθήνιο ψηφοφόρο.
  • Ενίσχυση της αυτοενοχής. Κάνουν τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνο αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους. Έτσι, αντί να εξεγείρονται ενάντια στο Σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους, νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης. Σε αυτόν τον τομέα στην Ελλάδα το Σύστημα μεγαλούργησε. Από το «μαζί τα φάγαμε», πέρασε στο ότι για την εγκληματική αντιμετώπιση της πανδημίας και τα τραγικά αποτελέσματα, έφταιγαν οι «ανεμβολίαστοι». Με ένα σμπάρο δυό τρυγόνια. Και οι πολιτικάντηδες “βγαίνουν λάδι” και σπείρουν τη διχόνοια. Στο άμεσο μέλλον, για την ενεργειακή κρίση θα φταίνε αυτοί που έχουν ηλεκτρικό θερμοσίφωνο.
  •  Ενθάρρυνση του κοινού να είναι ικανοποιημένο με τη μετριότητα. Βλέπουμε, αλλά πρέπει και να καταλάβουμε, ότι με όλες αυτές της εκπομπές τύπου «survival», προωθούν στο κοινό την ιδέα ότι είναι της “μόδας” να είσαι ηλίθιος, χυδαίος, αμόρφωτος, μέλος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας κλπ.

Ελπίζουν μάταια ότι με την προπαγάνδα, τον φόβο, την έλλειψη καθαρής λογικής, τη διχόνοια κλπ, ο λαός δεν βλέπει τα ερείπια που συσσώρευσαν με την πολιτική τους. Νομίζουν ότι θα ολοκληρώσουν, ″αβρόχοις ποσί″, την προδοσία της Μακεδονίας μας. Νομίζουν ότι θα ξεπουλήσουν τον τεράστιο πλούτο της χώρας μας. Νομίζουν ότι δεν θα πάρουν την “αμοιβή” τους για την πρωτοφανή ηθική και οικονομική χρεωκοπία που μας έχουν οδηγήσει. Στις επερχόμενες εκλογές ένα μεγάλο τμήμα του λαού θα αφαιρέσει τον ″φερετζέ″, που από πίσω του προσπαθούν να κρύψουν όλη αυτή την ″ασχήμια″ και δυστυχία που συσσώρευσαν στη ζωή μας. Σύντομα η Ελεύθερη φωνή, η φωνή της ψυχής μας, η φωνή του Ηλία Κασιδιάρη, θα τραντάζει όλο αυτό το σάπιο Σύστημα, μέσα στη βουλή και όχι από το καρτοτηλέφωνο των φυλακών.